Hoofdstuk 6: Victoria gaat ermee akkoord de verloving te verbreken
Victoria leunde tegen de muur van de gang buiten Clara's kamer met één been omhoog.
Ze bewoog niet totdat Lucas' lange gestalte verscheen. Toen ging ze rechtop staan.
"Victoria, je hebt me echt teleurgesteld," Lucas' koude stem sneed door de lucht. "Waarom blijf je proberen Clara te vermoorden?"
"Clara heeft altijd voor je opgekomen. Heb je geen schaamte?"
Hoe meer hij sprak, hoe bozer hij werd.
"Lucas, wie ben jij om mij de les te lezen? Haar verloofde? Of haar minnaar?" kaatste Victoria terug. "Waarom vraag je Clara niet wat zij heeft gedaan om mij zo te maken?"
"Clara is kwetsbaar. Wat zou ze je kunnen aandoen? Ze heeft je altijd verdedigd."
"En heeft iemand gevraagd of ik haar verdediging nodig had?" weerlegde Victoria.
Lucas' woede laaide op. "Je bent verachtelijk. Zonder Clara zou je hier niet eens staan."
"Moet ik haar dan bedanken?" sneerde Victoria.
"Ja, dat moet je."
Victoria negeerde hem. "Als ze sterft, zal ik haar graf bezoeken."
Lucas kon niet geloven wat hij hoorde. Het was duidelijk dat ze Clara haatte omdat hij van Clara hield.
"Victoria, ik heb je al gezegd, ik hou van Clara. Stop met zo koppig zijn; het zal er alleen maar voor zorgen dat ik je meer haat."
"Wie jij liefhebt, gaat mij niets aan. Ik hou niet van jou," antwoordde Victoria emotieloos.
Lucas voelde een steek van ongemak. "Wat bedoel je?"
"Het betekent dat de verloving uit is, maar ik ben degene die het uitmaakt, niet jij.
"Onthoud, houd Clara bij me vandaan, anders sla ik haar elke keer dat ik haar zie!" waarschuwde Victoria.
"Victoria, hoe durf je zo tegen me te praten?" eiste Lucas.
Victoria negeerde hem. "Als je je kwetsbare vriendin wilt beschermen, houd haar dan bij mij uit de buurt!"
Daarmee draaide ze zich om en liep weg.
De volgende ochtend kondigde de media aan dat Victoria Kennedy en Lucas Tudor hun verloving hadden verbroken.
Iedereen wist dat Victoria een gemene vrouw was, en de familie Tudor zou haar nooit toestaan om met Lucas te trouwen.
Maar verrassend genoeg was het Victoria die het had uitgemaakt, niet de Tudors. Dit liet iedereen geschokt achter.
In de reactiesectie werd heftig gediscussieerd:
[Zo'n ondankbaar persoon, altijd haar zus erin luizen. Hoe zou ze Mr. Tudor waardig kunnen zijn?]
[Ja, ik hoorde dat ze zelfs probeerde de vriend van haar zus af te pakken. Schaamteloos!]
[Ik denk dat Mr. Tudor en Clara Kennedy een perfect stel zijn.]
[Als Clara met Mr. Tudor gaat, zal ze waarschijnlijk worden uitgescholden.]
[Iedereen, kijk op Victoria's Instagram.]
Victoria's laatste post: drie puntjes, vergezeld van een hoge resolutie foto van een groene salade.
[Zinspeelt ze erop dat ze bedrogen is?]
[Dus ze maakte de verloving uit omdat Mr. Tudor vreemdging.]
[Die foto is zo toepasselijk.]
[Alles is gesuggereerd, wat een tactiek.]
[De hint is heel duidelijk.]
[Die salade is echt groen.]
Toen Lucas de post zag, was het onderwerp al viraal gegaan online.
Hij had nooit verwacht dat Victoria zo'n zet zou doen.
Ze had de verloving verbroken, maar nu was het onmogelijk om zijn relatie met Clara binnenkort openbaar te maken, anders zouden ze worden aangevallen door internetgebruikers.
Lucas was onderweg naar zijn werk toen zijn telefoon ging. Het was zijn vader, Felix Tudor.
"Lucas, zorg dat Victoria die post onmiddellijk verwijdert. Ze laat ons er slecht uitzien," snauwde Felix.
"Ik begrijp het, pap," antwoordde Lucas, zijn knappe gezicht verduisterd, zijn ogen koud.
Op de passagiersstoel sprak Gavin ernstig, "Meneer Tudor, onze aandelenkoers is met twee procent gedaald."
Lucas had niet verwacht dat Victoria's Instagram-post de aandelenkoers van de Tudor Group zou beïnvloeden. Als zijn relatie met Clara uitlekte, zou het nog erger worden.
"Neem contact op met de PR-afdeling. Laat ze dit afhandelen en de situatie kalmeren," beval Lucas.
"Ja, meneer," antwoordde Gavin.
Ondertussen, in het Cleveland Clinic, werd Clara wakker met een bericht van haar vriendin, Aurora Jones. Toen ze zag dat Victoria had ingestemd om de verloving af te blazen, was ze ontzettend blij.
Maar haar vreugde was van korte duur. Minuten later zag ze Victoria's laatste Instagram-post.
"Trut!" schreeuwde Clara, haar gezicht verwrongen van woede, terwijl ze haar telefoon naar de deur gooide.
Net op dat moment kwam Elodie binnen met het ontbijt.
"Clara, wat is er aan de hand? Waarom ben je zo boos zo vroeg?" vroeg Elodie bezorgd.
Clara, ziedend, vertelde het hele verhaal.
Elodie's gezicht vertrok. Beide vrouwen zagen eruit alsof ze Victoria wilden verscheuren.
"Ze heeft echt zo'n vuile truc uitgehaald," spuugde Elodie.
In paniek greep Clara Elodie's hand. "Mam, wat moet ik doen? Hoewel Victoria de verloving heeft afgezegd, kunnen Lucas en ik nog steeds niet openlijk samen zijn."
Elodie klopte op haar schouder. "Clara, wat heb ik je altijd verteld? Geen paniek."
"Maar zij—" begon Clara.
Elodie onderbrak haar streng, "En wat dan nog? Zolang Lucas van je houdt en je je vaders en grootvaders gunst hebt, is dat genoeg. Victoria is niets. Alles in de Kennedy-familie is van jou, en dat geldt ook voor de positie van gastvrouw van de Tudor-familie."
Een kwaadaardige glimlach flitste in Elodie's ogen.
"Het is slechts een kwestie van tijd. Je moet geduld hebben. De kwetsbaarheid van een vrouw is de sleutel om mannen geobsedeerd te maken, begrijp je?" adviseerde ze.
Clara's emoties stabiliseerden. Elodie had gelijk; mannen hielden van zachte en begripvolle vrouwen, en Lucas was niet anders. Zolang ze de zwakke kaart speelde, zou Lucas altijd aan haar kant staan.
Haar doel was om Victoria te verpulveren en ervoor te zorgen dat ze nooit zou herstellen.
Denkend aan hoe Victoria haar gisteravond in die vieze vijver had gegooid, maakte haar bloed koken.
Gelukkig kon ze zwemmen en was ze niet verdronken, en Lucas was net op tijd gearriveerd.
Gisteravond had ze opzettelijk haar telefoon in de ziekenhuiskamer achtergelaten en een excuus verzonnen dat ze zich niet goed voelde, en Lucas gevraagd om bij haar te komen.
Hoewel het een beetje gênant was, maakte het Lucas volledig teleurgesteld in Victoria, dus het was de moeite waard.
In het kantoorgebouw van de Horizon Group, liep Victoria om 9:15 stipt het bedrijf binnen.
Toen ze het kantoor van de CEO binnenliep, volgde haar assistent Wesley Miller haar.
"Mevrouw Kennedy, uw Instagram-post van vanochtend zorgt voor nogal wat ophef," zei Wesley.
Victoria deed haar beige trenchcoat uit en hing die samen met haar tas op. Ze trok een stoel naar achteren, ging zitten en zette haar computer aan, volledig negerend wat Wesley had gezegd.