Read with BonusRead with Bonus

3 - Vriend

Everly

"Partner." Het is een simpel woord van vier letters. Volgens de definitie zou het iets moeten zijn zoals een kameraad of vriend. Maar in dit universum is het het meest magische woord voor bovennatuurlijke wezens en het meest gevreesde woord voor mensen. Je leert over het concept van partners op school vanaf het eerste jaar.

Partner. Het vierletterwoord dat je voor altijd aan iemand bindt. De meeste bovennatuurlijke wezens hebben "voorbestemde partners," die zielsverwanten zijn gekozen door bovennatuurlijke godheden vanaf het begin der tijden. Deze wezens kunnen ook hun partner kiezen, maar in tegenstelling tot conventionele menselijke huwelijken zijn deze banden onomkeerbaar en zullen ze voor altijd duren. Scheiden bestaat niet voor bovennatuurlijke wezens, maar dat betekent niet dat ze monogaam zijn. Het is aan het individuele wezen en hun partner of partners hoe hun dynamiek werkt, of het nu voorbestemd, gekozen of gemengd is. Gemengde bovennatuurlijke partners komen nu vaker voor, terwijl voorbestemde menselijke partners zeldzaam zijn.

"Partner" is alles wat ik hoorde, en mijn hoofd tolde. Koning Lucien stapte mijn persoonlijke ruimte binnen en sloot snel een forse gespierde arm om mijn middel zodat ik tegen zijn borst gedrukt werd. Ik ben betoverd door zijn nu gloeiende gouden ogen. Dan waren zijn lippen op de mijne als een waterfles voor een man in de woestijn, en ik smolt verder in zijn omhelzing. Onze lippen begonnen te dansen, en een vreemde hitte tintelde tussen mijn benen.

Mijn redding verschijnt uit het niets. "EVERLY!" roept Stella. Dank aan alle bovennatuurlijke godheden voor Stella! "Daar ben je, o.m.g! Je ziet er zo mooi uit!" Ze begint te ratelen en trekt me nonchalant uit de greep van koning Lucien. Ik kan niet anders dan naar haar glimlachen terwijl ik op adem kom.

"Je raadt het nooit! Ik heb mijn partner ontmoet! Zijn naam is Jax, hij is een weerwolf, iets ouder dan ik, en hij is echt een twaalf op de heetheidsschaal..." Stella begint te praten maar stopt wanneer een keel wordt geschraapt en ze opkijkt naar de berg van een man die zijn handen bezitterig op mijn middel heeft gelegd.

Haar ogen puilen bijna uit haar hoofd. Ik kijk naar rechts en zie koning Lucien haar een berispende blik geven, met een beetje een strakke lip en opgetrokken wenkbrauwen.

Stella liet onmiddellijk mijn handen los en boog voorover. "U-uw Ma-majesteit." piept ze. Stella stottert nooit. Ze is altijd de sterke geweest. Ik kan me alleen maar voorstellen hoe krachtig hij moet zijn om iemand zoals Stella te laten willen buigen uit angst.

"Sta op," beveelt hij, en ze gehoorzaamt. Ik kan niet anders dan een zichtbare rilling door mijn hele lichaam voelen gaan wanneer hij spreekt. Als ik dacht dat ik subtiel was, was ik dat niet. Hij zag het en glimlachte. Verdomme hem!

Voordat de koning nog een woord kon uitbrengen, sloeg een lange, gespierde man zijn armen om Stella terwijl hij haar berispte: "Waar was je, kleine partner? Ik was naar je op zoek!" Ik kon bijna een grom uit hem horen ontsnappen, en zijn ogen flikkerden naar zwart, de kleur van zijn beest.

"Jax," sprak koning Lucien hem aan. Het was casual maar autoritair. Ik rilde weer bij zijn zwoele stem.

"Baas," zei deze Jax, terwijl hij zijn hoofd respectvol boog, maar hij maakte geen verdere bewegingen.

"Ik denk dat felicitaties op hun plaats zijn. Heb je je partner gevonden?" vraagt koning Lucien beleefd. Een deel van mij wil uit zijn greep ontsnappen, maar ik weet beter dan te weerstaan. Mijn hart bonst als een drilboor. Ik ben er zeker van dat iedereen het kan horen. Stella trekt haar wenkbrauwen op naar mij. Ik sluit kort mijn ogen, probeer diep adem te halen om mijn hart te kalmeren.

"Ja, Uwe Majesteit. Dit is Stella, mijn ster, mijn partner," straalt Jax met een grote glimlach en kust dan Stella op haar hoofd. Stella bloost fel rood, en het is schattig.

"Nou, dan kijk ik ernaar uit om haar in het paleis te zien. Aangezien ze al geassocieerd is met mijn partner, kan ze een hofdame worden," verklaart koning Lucien. Ik was nog steeds bezig met 'Stella zal mijn wat en waar gaan?'

Stella wurmde zich snel uit de greep van haar partner, en voordat ik kon reageren, voelde ik haar me stevig omhelzen. Koning Lucien's greep blijft stevig om mijn middel.

"OOOOh Eve! Wat een geweldig nieuws." zegt ze opgewonden tegen me, met een glimlach op haar gezicht, maar haar ogen tonen tranen die op het punt staan te ontsnappen en verdriet in haar mooie hertenogen. Ze richt haar aandacht op koning Lucien en zegt: "Het zou een grote eer zijn om in het paleis te dienen, Uwe Majesteit." Haar vastberadenheid is kalm en beheerst, maar ik voel de trilling in haar bevende handen. Ik knijp erin voor geruststelling, maar ik weet niet zeker voor wie de geruststelling nu was, voor haar of voor mij.

Natuurlijk hou ik mezelf nauwelijks binnen. Ik ben een partner van een bovennatuurlijk wezen, en niet zomaar een bovennatuurlijk wezen, een draak en een verdomde koning.

Lady Annabel komt naar ons toe, kust ons beiden op onze wangen met moederlijke genegenheid. Ze geeft ons haar zegeningen en vertelt ons dat ze onze ouders zal informeren wanneer ze na het feest naar huis terugkeert. Een onvergoten traan glinstert in haar ogen, dreigend te vallen.

Niet lang daarna trekt een hongerige Jax snel Stella weg, en voordat ik het volledig kan verwerken, heeft Koning Lucien me naar het Koninklijke podium geleid waar de gigantische tronen op het podium staan. Hij gebaarde dat ik moest gaan zitten op een kleinere troon die plotseling naast zijn stoel verscheen, die in het midden-rechts stond. Zijn gouden troon, versierd met zijn Drakenwapen, heeft een koninklijk paarse kussen voor zijn perfect gevormde gluteus maximus.

"Vind je het mooi, kleintje?" Hij grijnst, waardoor mijn hartslag naar de maan schiet.

"Hmmm," knik ik snel voordat een overweldigende verlegenheid mijn gezicht vult. Ik bloos hevig en voel de hitte er in golven vanaf stralen. Ik kijk weg en scan het feest, slik een onzichtbare brok in mijn keel door. Ik begin mijn handen samen te wrijven, terwijl ik probeer mijn zenuwen onder controle te houden.

"Jouw naam is Everly?" vraagt hij, zijn sexy, diepe stem trekt mijn aandacht weer.

"Ja, Uwe Majesteit," zeg ik zachtjes, hoewel ik weet dat hij het perfect kan horen. Ik heb zoveel vlinders in mijn buik en ben nog steeds super hongerig. Alsof mijn lichaam niet nog duidelijker kon zijn, knorde mijn maag, waardoor ik me schaamde, en de meest sexy, mooiste buiklach drong mijn oren binnen als een symfonie die rechtstreeks naar mijn kern ging.

Zonder een woord te zeggen, knipt hij met zijn vingers en verschijnt er een dwerg. Hij beveelt de dienaar om ons een verscheidenheid aan eten te brengen, een glas water voor mij en een bourbon voor hem.

"Het eten komt er zo aan, kleintje," begint Koning Lucien. "Je hebt een prachtige naam. En bij de Goden, je bent echt adembenemend," zegt hij, terwijl hij me bewondert, zijn ogen fonkelend terwijl hij elke centimeter van me in zich opneemt. Ik kan niet anders dan nog dieper blozen. "En je mag me Lucien noemen—geen formaliteiten nodig, kleine metgezel. Mijn familie en goede vrienden noemen me soms Luke. Dus je mag me ook zo noemen als je wilt," voegt hij er aan toe, om me wat comfort te bieden.

"Oké, Uwe Majesteit... Ik bedoel Lucien," verbeter ik mezelf wanneer zijn ogen fel goud oplichten bij mijn formele reactie. Hij verzacht zichtbaar daarna en geeft me een kleine glimlach.

Gelukkig werd op dat moment een feestmaal van voortreffelijk eten op een karretje binnengebracht, wat me redde van meer ongemakkelijke interacties. De dwerg serveerde verrukkelijke culinaire lekkernijen voordat hij een bord voor ons neerzette.

"Vertel me meer over jezelf, kleintje," beveelt Lucien. Ik probeer hard mijn gezicht niet vol te stoppen als een uitgehongerd varken, aangezien het eten net zo goed smaakt als het eruitziet.

"Ehm. Ik kom uit Nieuw Glim in Ouderen Haven. Mijn moeder is dokter en mijn vader zit in de Raad en assisteert Lord Handich. Ik heb een oudere zus, Candy, en mijn oudere broer, Cayden, is net afgestudeerd van de militaire academie. Eh... Stella, die je hebt ontmoet, is sinds het eerste jaar van school mijn beste vriendin. Ik hou van leren en lezen. Soms schilder ik. Ik kook graag met mijn moeder. Ik ben niets bijzonders, meneer... En ik ben gisteren 18 geworden." Ik beëindig mijn gebabbel. Ik zweer dat het hier nu ongeveer 1000 graden is. Ik voel de kleine zweetdruppels op mijn voorhoofd.

"Je verjaardag was gisteren?" vraagt Luke vragend.

"Ja, meneer," zeg ik met een zachte knik en schep meer eten in mijn mond. Ik kan niet anders dan kreunen van genot en doe een klein dansje van blijdschap in mijn stoel terwijl ik doorga met eten. Uiteindelijk kijk ik op en zie Luke me verlangend aanstaren.

"Wat?" vraag ik op een zeer informele manier. Ik was volledig vergeten dat ik in het gezelschap van royalty was! Maar dan kan ik niet anders dan naar adem happen wanneer ik zijn gouden ogen zie, die me laten zien dat zijn beest aanwezig is. Ik slik opnieuw mijn onzichtbare brok door.

"Je kreunen, lief meisje, zullen mijn dood worden." zegt hij, zijn ogen lichten nog feller op en ik voel een gevaarlijke maar heerlijke aura van hem komen. Hij likt zijn verleidelijke lippen en ik bijt op de mijne als reactie. Ik hoor een dierlijk gegrom van hem komen, en als mijn slipje eerder nat was, is het nu zeker een rivier! Ik heb deze gekke drang om naar voren te leunen en hem weer te kussen.

Ach, wat maakt het uit! Ik ben al die kant op, dus ik kan net zo goed doorgaan. Dus dat is precies wat ik deed. Ik zette mijn bord neer, leunde over de armleuning van zijn troon en kuste hem recht op zijn lippen. Ik legde mijn hand op zijn borst om mezelf te stabiliseren.

Hij was eerst geschokt, verbaasd door mijn gedurfde actie, maar toen beantwoordde hij onmiddellijk en nam de controle over, gebruikmakend van zijn vrije hand om mijn wang te strelen voordat hij stevig mijn nek greep om het moment te verdiepen. Ik kreun in zijn mond terwijl onze tongen beginnen te dansen, onze lippen bewegen synchroon.

Hij breekt de kus en we hijgen allebei zwaar. Hij kijkt in mijn ogen en ik zweer dat hij in mijn ziel kan kijken. De glimlach die zijn gezicht sierde was majestueus en zou elke vrouw op haar knieën kunnen doen vallen.

Hij verspilt geen tijd om mijn lippen weer naar de zijne te trekken. Ik voel een stel sterke armen me moeiteloos optillen en op gespierde dijen plaatsen, zonder de verhitte zoensessie te onderbreken. Hij liet een hand over mijn ontblote dij glijden, hete tintelingen ontstonden op mijn huid terwijl hij dichter bij mijn pulserende kern kwam. Ik voelde me alsof ik werd verslonden, en op dat moment was ik volledig ingenomen met het idee om dessert te zijn.

Dan horen we een zachte keel schrapen.

Previous ChapterNext Chapter