9. De tweetalige Alyssa
De omega liep achter de Alpha aan; haar hart zat in haar keel. Om de een of andere reden voelde ze haar handpalmen nat worden en haar hart bonzen in haar borstkas op een krankzinnig tempo. Misschien was het het idee om aan dezelfde tafel te zitten met drie Alphas. Ze had geen idee waarom ze zich zo voelde.
In haar roedel had ze geen probleem om neer te kijken op de Alphas die haar met de meest belachelijke zinnen probeerden te versieren. Alyssa gaf daar niets om, maar het voelde anders met deze drie. Ze hadden allemaal een persoonlijkheid en eigenaardigheden die hen uniek maakten. Toen ze de baan aannam, had ze geen idee waar ze aan begon.
De afgelopen week was niets anders dan hectisch. Ze had nauwelijks tijd om met haar moeder te praten. Allemaal dankzij haar werk. Eric, met zijn belachelijke taken. Haar vingers voelden nog steeds de spanning terwijl ze probeerde alles op te schrijven. Toen ze haar het contract lieten ondertekenen, dacht ze dat haar werk heel eenvoudig zou zijn. Ze had tenslotte veel Alphas in haar roedel aangekund. Hoe moeilijk kunnen drie van hen zijn? Als ze maar de helft van de dingen wist.
Hoe dan ook, het salaris was goed. Dat is misschien een understatement. Ze kon haar broer met gemak naar zijn droomuniversiteit sturen met haar salaris. Voordelen van werken voor drie van hen! Toen ze haar moeder over haar baan vertelde, hoorde ze een luid snik van de andere kant. Ze konden eindelijk de eindjes aan elkaar knopen zonder op iemand anders te hoeven vertrouwen voor hulp.
Alyssa wilde ook met de roedel Alpha praten over de mogelijkheid om haar familie te verhuizen. Dat zou veel papierwerk kosten en aangezien ze een omega is zonder Alpha in haar familie, zou het nog uitdagender zijn. Ook vergat ze die voorwaarde niet. De ene voorwaarde waardoor de roedel Alpha haar toestond terug naar de stad te verhuizen.
De laatste tijd leek ze die voorwaarde te vergeten door de Alphas. Haar wangen gloeiden daarbij. Ze waren zo knap en wat men "eye candy" noemt dat ze niet anders kon dan naar hen staren. Iets waar ze aan zou moeten werken voordat ze betrapt zou worden. Dat zou gênant zijn. De omega was zich ervan bewust dat ze aan niets anders zou moeten denken dan haar werk. Dat is haar enige prioriteit.
"Deze kant op," onderbrak Nicholas' stem haar gedachten.
Ze knipperde met haar ogen toen ze het restaurant bereikten. Haar ogen werden groot bij het zien van het hoge gebouw voor haar. Toen Nicholas zei dat het een klein restaurant in de buurt was, dacht ze dat het een huisje of iets kleins zou zijn. Haar mond viel open toen ze naar binnen liepen. Alles leek zo luxueus en elegant. Bijna perfect.
De omega trok aan haar shirt, het materiaal wreef ruw tegen haar huid. Hoewel het kant en alles was, prikte het materiaal van binnen tegen haar huid omdat ze het zonder onderhemd droeg. Dat zou de look hebben verpest.
"Bonjour Monsieur." Een dame glimlachte naar hen, haar Franse accent en parelwitte tanden maakten dat Alyssa haar aanstaarde. Ze had zelfs die belachelijke zwart-witte uniformen. Eerlijk gezegd dacht de omega dat die niet echt waren en alleen in films voor de lol werden getoond.
De dame wierp een flirterige glimlach naar Nicholas voordat ze zich naar Alyssa wendde, met een twist in haar lippen.
"Bienvenue à Chapeau."
Weer die blik. Alyssa kreeg vaker vuile blikken van haar vrouwelijke collega's dan ze kon tellen, alleen omdat ze voor de meest begeerde Alphas van het land werkte. Ze waren jaloers op haar.
Alyssa beantwoordde de glimlach beleefd.
Haar hakken klikten tegen de vloer terwijl ze naar de servicearea liepen. Een zachte zucht ontsnapte uit haar mond toen ze de vloer bekeek. Ronde witte tafels waren in een zeshoekige vorm gerangschikt met een opening. Terwijl ze haar ogen rond liet gaan, zag ze Adrian en Eric aan de verste tafel zitten, tegen het glazen raam. Ze zaten tegenover elkaar, druk in gesprek over iets.
Zodra ze de tafel naderde, begroette Adrian haar met een brede glimlach. Haar binnenste fladderde toen hij haar uitnodigde om naast hem te zitten. Ze knikte, wachtend aan de kant terwijl haar stoel werd aangeschoven door de ober in dezelfde uniform.
De omega kon voelen dat iemand haar van opzij aanstaarde, en ze hoefde niet te raden wie. Proberend onaangedaan te lijken, schoof ze haar stoel aan, schoof verder naar voren en legde een servet op haar schoot. Het bestek op haar bord was meer dan een gemiddeld persoon zou nodig hebben, maar ze klaagde niet.
Ze beet nerveus op haar lippen. Alyssa had geen idee wat ze voor lunch moest nemen. Afgaande op het interieur, wist ze zeker dat alles duur zou zijn. Haar maag kromp ineen en haar wangen gloeiden van schaamte. Waarom had ze ermee ingestemd om met Nicholas mee te gaan? Zoals elke dag had ze iets uit de automaat in de gameroom kunnen halen en dat als lunch kunnen eten. Het was natuurlijk niet gezond, maar het bespaarde haar geld. Nog maar een paar weken tot ze betaald zou worden.
De ober stelde zichzelf voor als Raquel en vroeg om hun bestelling.
Nicholas schraapte zijn keel. "Kun je ons een momentje geven, alsjeblieft?"
"Oui Monsieur. Ik kom zo terug."
Zodra hij wegliep, slaakte Alyssa een zucht van verlichting. Misschien kon ze een excuus verzinnen en weglopen.
"Waarom heb je onze lieve assistente hierheen gebracht? Heb je hulp nodig bij het snijden van je biefstuk, Nicholas?" Eric's stem deed haar ineenkrimpen.
Nicholas rolde met zijn ogen. "Doe niet zo vervelend. Na hoe jij je gisteren gedroeg, verdient ze een traktatie."
Adrian humde instemmend. "Precies."
Eric snoof en ging verder met het lezen van zijn menu. Waarom was hij zo? vroeg Alyssa zich af terwijl ze naar hem gluurde. Had ze iets gedaan? Maar ze hadden elkaar nauwelijks ontmoet. Wat zou hem kunnen doen besluiten haar niet te mogen?
Adrian draaide zich naar haar om. "Mevrouw Rivers, u kunt nemen wat u wilt. Het is op mijn rekening."
"Nee! Het is op mijn rekening. Ik heb haar uitgenodigd," protesteerde Nicholas.
De omega glimlachte verlegen terwijl ze begonnen te ruziën. Het was grappig en tegelijkertijd onnozel. Ze keek weer naar het menu en bekeek de gerechten. Alles was in het Frans geschreven. Haar ogen werden groot bij het zien van de prijzen. Hoewel haar bazen hadden afgesproken voor haar te betalen, kon ze het niet helpen zich zorgen te maken. Het was belachelijk duur voor één maaltijd.
"Ik wil een Franse uiensoep," sloot Adrian het menu.
"Soep? Echt?" Eric trok een wenkbrauw op.
"Begin hier alsjeblieft niet," onderbrak Nicholas.
Alyssa keek geamuseerd naar hun dynamiek met een glimlach op haar gezicht. Ze had over hen gelezen en hun hechte vriendschap, wat een bonus was om BEFORE wereldwijd succesvol te maken. De omega was onder de indruk van hoe ze nog steeds samen waren, zelfs na het bereiken van zo'n enorme mijlpaal.
De ober kwam terug om hun bestellingen op te nemen. De drie van hen herhaalden moeiteloos hun bestelling en alle ogen waren op haar gericht.
Eric grijnsde alsof hij dacht dat ze haar bestelling niet kon uitspreken. Hij knipperde lief naar haar.
"Ik kan je bestelling plaatsen als je wilt."
Nicholas opende zijn mond om de omega te verdedigen, maar zij onderbrak hem.
"Ik ben perfect in staat dat zelf te doen, meneer," sloot Alyssa het menu voordat ze zich weer naar Raquel wendde met een strakke glimlach.
"Bonjour, je voudrais un Croque Monsieur," glimlachte de omega.
Eric's gezicht vertrok toen ze moeiteloos Frans sprak. Een frons verving de zelfvoldane glimlach op zijn gezicht. Hoewel ze er geen genoegen in zou moeten scheppen, kon Alyssa het niet helpen om intern te grijnzen. Het voelde heel verfrissend om zijn ego te breken. Ze had geen persoonlijk probleem met hem, maar de manier waarop hij zo laag over haar dacht, zat haar niet lekker.
"Venir tout de suite madame."
Zodra de ober wegliep, draaide Adrian zich naar haar om.
"Je Frans is echt goed."
Nicholas humde instemmend. "Ja, ik dacht dat je loog in je cv, net als honderd andere omegas."
Alyssa schudde haar hoofd. Ze zou nooit over zoiets liegen. De omega voelde Erics blik op haar terwijl ze rechtop ging zitten.
"Mijn vaders familie woonde vroeger in Frankrijk voordat ze teruggingen naar ons dorp. Hij hield van Frans spreken en leerde mijn broer en mij zodat we dicht bij onze roots konden blijven."
"Het lijkt erop dat hij uitstekend werk heeft geleverd," grijnsde Adrian.
"Dank je," bloosde de omega verlegen.
Daarna hield ze zich stil en nam de sfeer van het restaurant in zich op. Eric betrok de twee Alphas in een gesprek over een nieuwe artiest op internet die de krantenkoppen haalde. Ze sloot zich af van de rest van hun gesprek en concentreerde zich op haar tafel.
De omega was dankbaar dat ze het restaurant niet in tranen hoefde te verlaten. Het blijkt dat lunchen met haar bazen misschien toch niet zo slecht is.