Hoofdstuk 1
Waarschuwing ###Dit verhaal bevat expliciete seksuele inhoud, grof taalgebruik en mogelijk provocerende scènes. Kijkersdiscretie is geadviseerd.###
De dokter zei: "Mevrouw Garcia, het spijt me echt om u dit te moeten vertellen, maar na meer tests blijkt dat u geen gastritis heeft. Het is eigenlijk maagkanker in een vergevorderd stadium. U zou uw familie moeten bellen."
Bij het horen van de woorden van de dokter en het zien van de medelijden in haar ogen, was Elisa Garcia in shock. Ze greep de lakens stevig vast. "Hoe kan dit? Ik dacht dat het gewoon maagzuur was dat gastritis veroorzaakte. Bent u zeker dat het maagkanker is? Kan er geen vergissing zijn?"
De dokter bleef even stil, en Elisa wist wat dat betekende.
Maar hoe kon dit? Ze was altijd zo gezond!
De dokter zuchtte, "U moet zo snel mogelijk contact opnemen met uw familie. Als u besluit door te gaan met de behandeling, moeten zij de toestemmingsformulieren ondertekenen."
Het voelde als een doodvonnis.
Met trillende vingers vroeg Elisa: "Dokter, hoeveel tijd heb ik nog?"
De dokter antwoordde: "Hooguit drie maanden."
Elisa knikte. "Oké, ik begrijp het."
Daarna verliet de dokter de kamer.
Elisa keek naar beneden, probeerde haar tranen in te houden, en belde opnieuw haar man, Howard Brown.
Maar niemand nam op, en de oproep werd uiteindelijk beëindigd.
Ze belde nog een paar keer, en plotseling was er geluid. Ze keek opgewonden op, klaar om te spreken, maar zag het grote "Oproep beëindigd" op het scherm.
Deze keer brak de spanning die Elisa had vastgehouden eindelijk. Ze krulde zich op in het bed, omarmde zichzelf en huilde luid.
Ze was al twee dagen in het ziekenhuis vanwege buikpijn. Van de aanvankelijke ondraaglijke pijn tot nu gestabiliseerd met medicatie, dacht ze dat ze aan het herstellen was. Maar wie had gedacht dat dit slechts een tijdelijke verlichting was voor het einde? En ze kon haar man helemaal niet bereiken, en haar berichten kregen geen antwoord.
Ze nam contact op met zijn assistent, Adrian Lopez, die steeds zei dat Howard het druk had met werk en het bericht over haar ziekte zou doorgeven, maar dat Howard misschien niet op tijd zou kunnen komen.
Elisa lag op het ziekenhuisbed, haar gezicht bleek, en voelde haar buik weer pijn doen.
Toen ze zich wat beter voelde, zei ze tegen de dokter: "Help me alsjeblieft met de ontslagprocedures. Ik heb geen behandeling nodig."
Na genoeg gehuild te hebben, verliet Elisa snel het ziekenhuis.
Ze had het uitgevogeld. Aangezien haar lot niet veranderd kon worden, zou ze in plaats van tijd te verspillen in het ziekenhuis, de resterende drie maanden gebruiken om te doen wat ze wilde.
Net toen ze de deur van de afdeling bereikte, zag Elisa Howard haastig een vrouw naar de spoedeisende hulp dragen.
"Is dat niet de recent populaire ster Victoria Taylor?"
"Ja, dat is ze. Toen ik meneer Brown zo bezorgd zag, dacht ik dat er iets ernstigs was gebeurd, maar het was gewoon een flauwte door een lage bloedsuikerspiegel."
"Meneer Brown was zo bezorgd; het lijkt erop dat de geruchten online waar zijn."
Het geroddel van twee jonge vrouwen bereikte Elisa's oren.
Haar gezicht werd bleek, en ze greep haar telefoon stevig vast.
Al snel ging de deur van de spoedeisende hulp open.
Victoria werd naar een afdeling gebracht, en Elisa, onverklaarbaar, volgde haar.
Van een afstand hoorde ze Howard Victoria's manager berispen: "Plan niet zoveel werk meer voor Victoria. Wat als ze weer flauwvalt? Niets is belangrijker dan haar gezondheid!"
Elisa, niet bereid op te geven, belde Howard opnieuw. Howard keek naar zijn telefoon, fronste ongeduldig, en nam op. "Hallo, wat is er?"
Elisa balde haar vuist, onderdrukte haar emoties, en probeerde haar stem kalm te houden. "Waar ben je? Wanneer kom je naar huis?"
Howard antwoordde kil: "Ik ben op een zakenbijeenkomst."
Elisa lachte sarcastisch, "Is je zakenbijeenkomst in een ziekenhuis?"
Howard's frons werd onmiddellijk dieper. Hij keek om zich heen maar zag niets, zijn toon werd ijskoud. "Laat je me volgen?"
"Ik..." Elisa antwoordde, maar Howard onderbrak haar. "Elisa, ben je klaar? Ik heb belangrijke zaken te regelen," Voordat Elisa kon antwoorden, hing Howard de telefoon op.
Elisa stond daar, verbijsterd, voelde haar buik weer pijn doen, haar handen en voeten werden koud.
Ze had het met haar eigen ogen gezien, dus waarom had ze die oproep toch gepleegd?
Ze had nooit een plek in Howard's hart. Waarom bleef ze zichzelf vernederen?
Bij de ingang van het ziekenhuis kwam Elisa haar goede vriendin Flora Clark tegen, die daar was vanwege een verkoudheid. Flora schrok toen ze Elisa's bleke gezicht zag.
"Wat is er aan de hand? Waar ben je ziek van? Elisa, je bent zoveel afgevallen," vroeg Flora, duidelijk bezorgd.
Elisa wilde het verbergen. Ze wilde haar ongelukkig huwelijk niet aan haar vriendin blootgeven. Ze wilde geen medelijden of troost.
Maar Elisa kende Flora te goed. Als ze niets zou zeggen, zou Flora de dokter vragen. Dus legde Elisa kort de situatie uit.
Flora was doodsbang en berispte Elisa de hele weg naar huis: "Hoe kon je me zoiets ernstigs niet vertellen?"
Elisa dwong zichzelf te glimlachen. "Ik kan nog steeds lopen, toch? Ik had zelf een taxi kunnen nemen."
"Stop met die absurde excuses," zei Flora boos, "Weet je man het?"
Bij de gedachte aan Howard's zorg voor Victoria, voelde Elisa haar hart pijn doen, en ze schudde zwijgend haar hoofd. "Hij is druk. Er is geen reden om hem lastig te vallen."
"Is hij de enige drukke persoon op de wereld? Als hij zo druk is, had hij niet moeten trouwen. Hoe kan hij je altijd alleen laten?" klaagde Flora verontwaardigd.
Toen ze zagen dat Flora er ook niet goed uitzag, drong Elisa erop aan dat ze zo snel mogelijk naar huis ging om te rusten.
Na een douche te hebben genomen, lag Elisa op bed en zag het laatste trending onderwerp: Victoria was gefotografeerd terwijl ze laat in de nacht het ziekenhuis binnenkwam. Howard's gezicht was niet duidelijk vastgelegd, maar Elisa kon zijn silhouet overal herkennen.
Fans maakten zich zorgen over Victoria's gezondheid en begonnen het managementbedrijf de schuld te geven van overwerken, en sommigen begonnen zelfs te roddelen over Howard.
Plots onthulde iemand dat Victoria zwanger was, met een foto van een medisch rapport waarop stond dat ze één maand zwanger was.
Toen Howard was gefotografeerd terwijl hij Victoria's villa verliet, was dat precies een maand geleden.
Elisa was geschokt, haar hart deed pijn, haar gezicht werd bleek.
Terugdenkend aan haar driejarige huwelijk, voelde ze dat het als een grap was.
Howard hield eigenlijk van Victoria, maar nadat de Taylor-familie failliet ging, keurde de Brown-familie hun relatie niet goed en dwong hen uit elkaar.
Victoria ging naar het buitenland om haar dromen na te jagen, en Howard, om zich te verzetten tegen het gearrangeerde huwelijk van zijn familie, koos Elisa voor de ogen van alle ouderen.
Oorspronkelijk zou hij met Elisa's zus trouwen.
In die tijd had Elisa een manier nodig om zich los te maken van de Garcia-familie, dus stemde ze toe.
Voor iedereen gebruikten zij en Howard elkaar gewoon, maar weinigen wisten dat ze al verliefd was op Howard. Dus trouwde ze toch met hem ondanks zijn gebrek aan liefde.
Gedurende drie jaar zorgde ze nauwgezet voor Howard, denkend dat hij door haar inspanningen op een dag van haar zou gaan houden. Maar een maand geleden, zodra Victoria terugkwam, rende hij meteen naar haar toe en was sindsdien bij haar.
Elisa besefte eindelijk dat hij alleen van Victoria hield. Wat haar betreft, ze was gewoon een hulpmiddel dat hij gebruikte om zich tegen zijn familie te verzetten.
Hoe kon iemand van een hulpmiddel houden? Wat ze ook deed, het was allemaal tevergeefs.
Toen Howard thuiskwam, was de woonkamer gehuld in duisternis, het gebruikelijke nachtlampje voor hem was uit, en Elisa, die altijd op de bank gekruld zat te wachten, was afwezig op haar plek.
Hij fronste, voelde zich een beetje ongemakkelijk, en deed het licht aan.
De butler, Angus Anderson, kwam naar beneden toen hij het geluid hoorde. Howard gaf hem zijn jas en vroeg: "Waar is ze?"
Hoewel hij geen namen noemde, begreep Angus het meteen. "Mevrouw Brown ging vroeg naar haar kamer. Ze zou nu moeten slapen."
Bij het horen hiervan flikkerden Howard's ogen, en hij wuifde Angus weg, terwijl hij terug naar de slaapkamer liep.
Zodra hij de deur opendeed, zag hij Elisa op het bed slapen. Howard liep langs het bed en ging naar de badkamer om te douchen.
Met een nog vochtig lichaam had hij zich net neergelegd toen Elisa zich plotseling omdraaide en hem kuste. Howard was verrast. "Ben je niet aan het slapen?"
Na het weten van haar maagkanker en Howard's affaire, hoe kon Elisa slapen?
Ze sloeg haar armen om Howard's nek, kuste zijn dunne lippen, en knoopte vaardig zijn overhemd los, haar handen gleden langs zijn spieren en begonnen hem te strelen.