Verlaten Vrouw Slaat Terug

Hoofdstuk 1 Crashing the Wedding?

Een scherpe dolk werd uit Cecilia Lockharts hart getrokken.

Bloed spatte over het knappe gezicht van haar man, Dominic Kingsley, die door de wereld werd bewonderd. Zijn meedogenloze kant was volledig zichtbaar. Hij glimlachte onverschillig, alsof hij niet naar de vrouw keek die hem al tien jaar stilletjes had gesteund.

"Cecilia, ik heb nooit van je gehouden. Ik ben zelfs ziek van je lichaam. Weet je, Lyra is honderd keer spannender in bed dan jij. Je bent als een lijk, koud en stijf..." Dominic's wrede woorden joegen rillingen over haar rug.

Cecilia huilde niet of maakte geen scène. Haar goede opvoeding vanaf jonge leeftijd hielp haar de ondraaglijke pijn in stilte te verdragen.

Dominic ging verder, "Hou je niet van me? Offer jezelf dan op voor mij en Lyra. Ik zal je dankbaar zijn!"

Cecilia stierf met haar ogen wijd open, zwerend dat ze de wreedheid van deze man diep in haar botten zou etsen.

Ze waren tien jaar getrouwd, jeugdvrienden en een perfect paar. Maar ze had nooit kunnen bedenken dat Dominic haar op een dag met zijn eigen handen zou vermoorden, waarbij hij het bloedbad van de Lockhart familie als huwelijkscadeau voor zijn geliefde gebruikte!

Cecilia was sinds haar jeugd uitzonderlijk intelligent, uitblinkend in alle kunsten. Na haar huwelijk met Dominic op 22-jarige leeftijd zette ze haar briljantheid opzij, speelde plichtsgetrouw de rol van echtgenote, gaf alles op om hem volledig te steunen in zijn opkomst van rijke familie naar adel.

Gelukkig had het lot andere plannen voor haar!

Ze werd herboren.

Herboren tien jaar eerder, terug naar de tijd voordat ze trouwde, bij een auto-ongeluk. Cecilia beet op haar lip terwijl ze naar de man keek die tegen haar auto was gebotst.

Alaric Whitaker, hoofd van een van de vier grote families van het Yakuroseaanse Rijk, had een verbluffend uiterlijk en een perfect lichaam, wat hem de knapste man van Serenovia stad maakte. Toch stond hij ook bekend als de beruchtste playboy van de stad. Hij was berucht om zijn hedonisme, promiscuïteit en weelderige levensstijl. Maar in haar vorige leven kon Dominic nooit aan hem tippen!

"Mevrouw Lockhart, valt u op mij?" Alaric wierp een blik op Cecilia.

Zijn magnetische stem klonk duidelijk plagerig, maar Cecilia vond het onverklaarbaar aangenaam.

"Ja," ze kwam weer tot zichzelf en gaf het toe.

Haar beste vriendin Seraphina Everhart riep opgewonden, "Cecilia, heb je je hoofd gestoten net?"

Een vluchtige emotie gleed over Alaric's ogen, maar hij bleef onverschillig.

"Weet je wie hij is? Hij is een totale smeerlap," schreeuwde Seraphina tegen Cecilia. "Hij heeft niets anders dan looks en een talent voor het verleiden van vrouwen. Hij is nergens anders goed voor, en jij zegt dat je geïnteresseerd in hem bent?"

In werkelijkheid was ze blind geweest door liefde voor Dominic, die bedrieglijke hypocriet!

Vroeg in de ochtend waren ze naar de Lumina-berg gegaan om te bidden. Op de weg terug naar beneden botsten ze tegen een rode sportwagen.

Beide auto's waren licht beschadigd, en niemand was gewond.

Maar hierdoor werd ze herboren!

Cecilia antwoordde Seraphina niet. Ze staarde alleen recht naar Alaric en vroeg: "Heb je het lef om de bruiloft te verstoren?"

"Cecilia!" Seraphina was nog onrustiger. Wat was er aan de hand met Cecilia? Alaric was knap, maar hij was ook een eikel.

"Op de 18e van volgende maand ga ik trouwen. Kom je?" Cecilia articuleerde elk woord duidelijk.

Alaric keek Cecilia aan, alsof hij haar woorden aan het verwerken was. Langzaam zei hij onverschillig, "Mevrouw Lockhart, je moet echt je hoofd hebben gestoten. Je zou het moeten laten nakijken." Hij haalde nonchalant een kaart uit zijn zak en overhandigde die, "Ik betaal ervoor."

Cecilia zag dat het een zwarte kaart was. Best gul, geen wonder dat de vrouwen die bij hem waren geweest, succesvol waren. Ze nam het aan en zei, "Ik beschouw dit als een huwelijkscadeau."

Een vleugje verbazing flitste door Alaric's ogen. Cecilia stond bekend om haar deugdzaamheid, discipline en goede manieren. Ze had nooit iets te maken gehad met playboys en was uitsluitend gericht op trouwen met Dominic.

Seraphina stond erbij, met grote ogen en sprakeloos van schok.

Alaric drukte lichtjes zijn lippen op elkaar en glimlachte veelbetekenend, zijn ware gevoelens verhullend.

"Kom gewoon naar de bruiloft, en ik ga met je mee," zei Cecilia.

In haar vorige leven, op de avond voor haar huwelijk met Dominic, kreeg ze om 4 uur 's ochtends een telefoontje van een onbekend nummer.

"Morgen crash ik de bruiloft. Ga je met me mee?"

"Wie ben je?"

"Dominic is geen goede man."

Toen werd het gesprek abrupt beëindigd.

Later ontdekte ze per ongeluk dat het telefoontje van Alaric kwam. Destijds had ze geen interacties met hem en beschouwde het als onbelangrijk. Pas aan het einde van haar vorige leven begreep ze waarom Alaric haar had gewaarschuwd dat Dominic geen goede man was.

In haar vorige leven was Alaric niet naar de bruiloft gekomen. Maar in dit leven, of Alaric nu kwam of niet, ze zou nooit meer met Dominic trouwen! Als hij wel kwam, zou het alleen maar een perfecte gelegenheid zijn om wraak te nemen op Dominic!

Ze draaide zich om en liep direct weg. Seraphina volgde Cecilia snel terug naar hun auto.

Alaric keek naar de auto die wegreed. Na een lange tijd glimlachte hij plotseling. Deze mevrouw Lockhart was inderdaad erg interessant, geen wonder dat alle mannen stonden te dringen om met haar te trouwen.

In de auto keek Seraphina naar de kalme Cecilia en kon het niet laten om te vragen, "Heb je echt je hoofd gestoten? Waarom zou je Alaric vragen om de bruiloft te crashen?"

"Lijk ik niet helder van geest?" Cecilia wierp een blik op Seraphina terwijl ze reed.

Ze herinnerde zich het moment vlak voor het auto-ongeluk in haar vorige leven, toen Dominic haar hart had doorboord met een scherpe dolk.

"En Dominic dan? Je bruiloft is het gesprek van de stad. Als je voor het huwelijk vreemdgaat, wat zal hij dan doen?" vroeg Seraphina bezorgd.

Cecilia snoof. Als hij nu niet wist wat hij moest doen, had hij dan ooit aan haar gevoelens gedacht toen hij naakt en verstrengeld met een andere vrouw voor haar stond, had hij ooit overwogen wat zij zou doen?

Ze klemde haar tanden op elkaar en vloekte, "Hij verdient het niet om een man te zijn!"