




Hoofdstuk 2 Zoey werd door iemand bewaard
De schreeuw liet de vier mensen boven opschrikken.
Hazel keek een beetje sceptisch. "Dokter? Welke dokter?"
Ze drongen zich allemaal bij het raam en zagen Zoey omringd door mannen in het zwart, op weg naar een chique Maybach.
Timothy was net zo verward.
Brian staarde intens naar Zoey terwijl ze op het punt stond in de auto te stappen, en Luna's ogen flitsten van jaloezie. Ze bedekte dramatisch haar mond, haar gezicht vol insinuaties. "Kan Zoey echt zo dom zijn?"
De andere drie keken haar verbaasd aan. "Luna, weet jij iets?" vroeg Hazel.
Luna trok op het juiste moment een verlegen en bezorgde blik. Nadat iedereen haar bleef aandringen, sprak ze eindelijk met betraande ogen, "Ik hoorde Zoey altijd laat in de nacht praten met een of andere kerel, heel liefkozend. Eerst geloofde ik het niet, maar het blijkt dat ze echt zo schaamteloos is. Ik denk dat de eigenaar van die luxe auto de man is met wie ze gisteravond was! Hij moet een dokter zijn, en superrijk!"
Timothy en Hazel werden bijna woedend toen ze dit hoorden.
Alsof Luna’s woorden werden bevestigd, stapte een grijsharige man uit de Maybach beneden.
Hoewel hij ouder was, zag hij er nog steeds stijlvol uit, en je kon zien dat hij behoorlijk knap was toen hij jonger was.
De man sprak een paar woorden met Zoey met een glimlach, en draaide zich toen om en opende de autodeur voor haar als een echte heer.
Dit tafereel overtuigde de vier mensen boven nog meer van Zoey's losbandigheid.
Brian's gezicht werd donker van schaamte en woede. "Wat een lage vrouw! Hoe kan ze zo schaamteloos zijn?"
Hij stormde weg, en liet Timothy en Hazel achter, die hun borst vasthielden en lange tijd niet konden kalmeren.
Luna stapte naar voren om hen te troosten, maar uit haar ooghoek zag ze een klein kaartje aan de voet van het bed.
Ze pakte het stilletjes op, maar toen ze de naam erop zag, veranderde haar gezicht onmiddellijk.
Onverwacht was de man die de nacht met Zoey doorbracht niet de schurk die ze had geregeld.
‘Was hij het? Waarom heeft die verdomde Zoey zoveel geluk om met zo'n grootheid in contact te komen!’ Jaloezie flitste in Luna's ogen.
In een oogwenk leek Luna iets te bedenken, en de haat in haar ogen veranderde in trots. Ze stopte het kaartje stilletjes in haar zak.
Zoey liep uit het lab, en zag er moeiteloos stijlvol uit, zelfs in haar omvangrijke beschermende pak, haar betoverende ogen fonkelend boven het masker.
Ze deed haar masker en handschoenen af, kneep in haar pijnlijke neus, en liet een lange zucht ontsnappen. Het experiment van vandaag ging goed, en het onderzoek naar de nanoschaal micro-detector had eindelijk een goede start. Als alle volgende processen soepel verlopen, kan deze detector de hele Smaragdstad en zelfs heel Novaria ten goede komen.
Verschillende professoren met grijze baarden liepen een voor een het lab uit. Zodra ze Zoey zagen, waren ze tot tranen toe geroerd. "Dr. K! We hebben het echt allemaal aan u te danken deze keer!"
"Deze gegevens hielden ons oude mannen al dagen bezig, maar u kraakte het alsof het niets was!"
"Ja, de grootste hindernis is uit de weg. Die topdocenten en experts uit het buitenland staan te popelen om ideeën met je uit te wisselen! Kun je wat tijd vinden om hen te begeleiden?"
Hoewel deze oude professoren in de zevende hemel waren, klonk er nog steeds een beetje aarzeling in hun woorden. Iedereen wist dat, ondanks haar jeugd, Dr. K's prestaties op het gebied van verschillende patenten die van hen ver overtroffen.
Iedereen wilde dat Zoey aan dit internationale uitwisselingsprogramma deelnam en wat geavanceerde technologie en ervaring opdeed, maar uiteindelijk lag de beslissing bij Zoey.
Met iedereen die haar verwachtingsvol aankeek, knikte Zoey lichtjes. "Goed, laat me maar weten wanneer het geregeld is."
Ze haalden allemaal opgelucht adem, gevolgd door overweldigende vreugde. Sinds ze samenwerkten, was Zoey altijd in het lab begraven en verscheen ze nooit op grote internationale evenementen. Haar bereidheid om deze keer deel te nemen was een aangename verrassing.
Na het inpakken en naar buiten gaan, zag Zoey meteen de bekende Maybach die buiten geparkeerd stond.
De middelbare man met grijs haar, Terry Perez, stond respectvol bij de auto en glimlachte vriendelijk zodra hij Zoey zag. "Mevrouw King, bent u klaar? Meneer Jesse Phillips vroeg me om u naar het ouderlijk huis te brengen."
Zoey fronste lichtjes, voelde een beetje hoofdpijn. 'Die Jesse is echt volhardend,' dacht ze.
Voor ze vanmiddag naar het lab kwam, had Terry al gezegd dat Jesse het had over het verbreken van de verloving en stond te popelen om haar aan zijn oudste kleinzoon voor te stellen.
Hij had maar doorgepraat over dingen als "rijkdom zonder maat," "het knapste gezicht ter wereld," en "toegewijde liefde," hem de hemel in prijzend.
Op dat moment had Zoey alleen maar geglimlacht, denkend dat Jesse een grapje maakte en dingen verzon. Onverwacht was Jesse serieus en had hij Terry gestuurd om haar op te halen.
Denkend aan Jesse's levensreddende daad vele jaren geleden, wist Zoey dat ze niet kon weigeren, dus knikte ze berustend en stapte in de auto.
Voordat ze instapte, tuitte Terry zijn lippen naar de achterbank, wat aangaf dat er iemand anders binnen was.
Het autoraam rolde naar beneden en onthulde een buitengewoon knap gezicht.
Zelfs Zoey, die al veel grote gebeurtenissen had meegemaakt, kon niet anders dan even versteld staan. Ze had inderdaad nog nooit zo'n knappe man gezien.
Met scherpe wenkbrauwen en heldere ogen, was zijn doordringende blik iets naar beneden gericht, wat een beetje kilte uitstraalde die mensen op afstand hield.
Zijn dunne lippen waren strak op elkaar geperst, en zijn hazelnootkleurige ogen waren als topkwaliteit amber, met een betoverende charme. Nog opvallender was een klein karmozijnrood moedervlekje op de brug van zijn neus, als een druppel bloed, wat een vleugje allure toevoegde.
Dit moest Jesse's kostbare kleinzoon, Henry Phillips, zijn, toch? Hoewel Jesse meestal niet serieus was, loog hij niet over het knapste gezicht ter wereld.
Zoey had nooit verwacht dat de knappe man met wie ze de nacht had doorgebracht, recht voor haar zou staan.