Hoofdstuk 1 Een nacht vol passie
Een bak met koud water sloeg in het gezicht van Zoey King, waardoor ze huiverde en haar ogen opsperde. Haar hele lichaam voelde alsof het door een vrachtwagen was overreden, en een hoop luide, boze stemmen barstten om haar heen los.
"Jij schaamteloze meid! Hoe kon je dit Mr. Scott aandoen?"
"Zoey, hoe kon je? Je staat op het punt te trouwen!"
"Schande! Je hebt de familie King te schande gemaakt!"
Zoey's hoofd bonsde van al het lawaai. Ze keek naar beneden en realiseerde zich dat ze alleen in haar ondergoed stond. Haar nek en blootgestelde huid waren bedekt met grote, duidelijke zuigzoenen.
Herinneringen begonnen terug te komen terwijl Zoey haar slapen masseerde, en uiteindelijk herinnerde ze zich de wilde gebeurtenissen van de vorige nacht.
Ze was in de bar gedrogeerd met een soort lustopwekkend middel en had met alles wat ze had een paar enge kerels van zich af weten te slaan.
In haar verwarde toestand was ze deze kamer binnen gestruikeld. Het volgende wat ze wist, was dat ze in de armen van een of andere kerel lag.
In haar verwarde staat kon ze zich het uiterlijk van de man niet herinneren. Ze herinnerde zich alleen dat ze hem vastgreep en toen zijn handen over haar hele lichaam voelde.
Toen ze wakker werd, was de man verdwenen, maar een grote menigte had zich bij de deur verzameld.
Zoey keek op en staarde koud naar een bekend gezicht in de menigte—Luna King, haar zus, de meesterbrein achter alles wat er die nacht was gebeurd.
Als Luna niet met haar drankje had geknoeid, zou Zoey niet in deze kamer zijn beland en haar maagdelijkheid hebben verloren.
Toen Luna Zoey's donkere blik opmerkte, keek ze weg en greep de arm van de streng kijkende Brian Scott.
"Brian, het spijt me zo. Zoey is altijd al een beetje wild geweest, en we hebben vaak met haar gepraat. Ik had nooit gedacht dat ze zo brutaal zou zijn om je verloving te negeren en met een andere man te slapen. Het is de schuld van de familie King dat we haar niet in toom hebben gehouden..." Luna's ogen werden rood en ze beet op haar lip.
Achter haar stonden Zoey's vader, Timothy King, en haar moeder, Hazel King, ook woedend, kijkend naar Zoey alsof ze haar wilden verscheuren.
"Zoey! Kom hier en bied je excuses aan aan Mr. Scott!" Timothy klemde zijn tanden op elkaar.
"Ik heb altijd gezegd dat we haar niet hadden moeten terughalen. Ze had zichzelf maar moeten redden in dat arme, afgelegen dorp!" Hazel veegde boos haar tranen weg, alsof Zoey niet haar biologische dochter was, maar haar aartsvijand.
Zoey's lippen krulden in spot, maar haar hart bleef onbewogen. Dit waren de ouders die haar meester had aangedrongen te eren.
Ze koesterden Luna, hun geadopteerde dochter, alsof ze een schat was, terwijl ze het leven van hun eigen biologische kind constant moeilijk maakten.
Zoey had nu spijt dat ze naar haar meester had geluisterd en was teruggekomen om door deze mensen gepest te worden.
Een half jaar geleden had de familie King mensen naar het dorp Fluisterende Dennen gestuurd om haar terug te halen, bewerend dat zij de lang verloren echte dochter van de familie King was.
Zoey had geen behoefte gehad om opnieuw contact te maken met deze familie, maar haar meester, Saul Pena, had haar overgehaald, dus stemde ze toe.
Sinds haar terugkeer bij de familie King was ze op elke hoek met minachting behandeld. Timothy en Hazel hielden niet van hun ruwe, op het platteland opgegroeide dochter, maar ze aanbaden de delicate Luna. Hun favoritisme was extreem!
Zoey trok haar kleren aan, negeerde de bijna woedende blikken van de menigte, en stond rustig op.
Brian deed een stap naar voren, zijn ogen vlamden van woede. "Zoey, geef je ĂĽberhaupt om onze verloving?"
Zoey keek hem aan, een spottende glimlach op haar lippen. "Brian, zou ik jou dat niet moeten vragen? Wat deden jij en Luna gisteravond in de bar? Denk je dat ik het niet heb gezien?"
Brians gezicht verstijfde, en zijn uitdrukking werd onnatuurlijk. "Je liegt over mij! Jij bent degene die vreemdging, en nu geef je mij en Luna de schuld? Dat is echt laag!"
Hij wendde zich tot Timothy en Hazel, "Ik denk niet dat dit huwelijk moet doorgaan! De familie Scott heeft geen vrouw zoals zij nodig!"
Timothy en Hazel raakten onmiddellijk in paniek. Hazel forceerde een glimlach, bang om deze goede partij te verliezen. "Brian, wees niet overhaast. Dit is Zoey's fout, en we zullen haar straffen. De King en Scott families hebben dit huwelijk lang geleden geregeld. Denk er alsjeblieft nog eens over na."
Brian wierp een blik op Zoey, draaide zich toen om en nam zachtjes Luna's hand. "Timothy, Hazel, eerlijk gezegd, ik heb altijd van Luna gehouden. We zijn samen opgegroeid. Nu Zoey ontrouw is gebleken, denk ik dat de verloving tussen Luna en mij zou moeten zijn."
De twee keken elkaar liefdevol aan, negerend de geschokte gezichten om hen heen.
Zoey had zich aangekleed en keek naar het sms'je op haar telefoon: [Dr. K, alles is klaar voor het experiment. Directeur Aaron Hill heeft een ophaalservice voor je geregeld, en ze zouden snel moeten arriveren.]
Zoey had geen tijd te verspillen aan deze dwazen. Terwijl ze naar de deur liep, greep Luna haar vast. Toen ze zich omdraaide, zag Zoey Luna's betraande gezicht, alsof ze enorm onrecht was aangedaan.
"Zoey, waar ga je heen? Ben je boos vanwege mijn gevoelens voor Brian? Het is mijn schuld. Ik had niet voor hem moeten vallen. Ik vraag niet om je vergeving, alleen dat je ons niet in de weg staat om samen te zijn..."
Nog een ronde tranen. Zoey was dit toneelstukje zat. Sinds haar terugkeer naar de King Familie had Luna deze stunt talloze keren uitgehaald.
Elke keer dat Luna een traan liet, koos de hele King Familie haar kant. Deze keer was het niet anders.
Zoey fronste en schudde ongeduldig haar hand los. "Ik heb geen tijd voor je drama. Rot op!"
Het volgende moment klonk er een kreet van verrassing toen Luna achterover viel en hard op de grond terechtkwam.
Brian snelde toe om haar te helpen, en keek woedend naar Zoey. "Ben je gek?! Hoe durf je je zus pijn te doen?"
Timothy en Hazel waren ook woedend.
Maar Zoey grijnsde alleen maar en liep naar de deur.
Timothy's boze kreet kwam van achter haar. "Jij kreng! Waar ga je heen?"
Zoey stopte, draaide haar hoofd lichtjes, en glimlachte kalm. "Ik ga de knappe man opzoeken met wie ik gisteren heb geslapen! Brian heeft een nieuwe liefde gevonden, dus waarom ik niet?"
Timothy's gezicht werd lijkbleek en zijn vingers trilden terwijl hij naar Zoey's vertrekkende figuur wees voordat hij zijn ogen rolde en flauwviel.
Zoey negeerde de commotie achter zich en liep het hotel uit.
Buiten stond een groep mannen in het zwart in nette rijen, uitstralend een krachtige aura.
Zodra Zoey naar buiten stapte, bogen de mannen in het zwart unisono en hun stemmen waren luid en duidelijk. "Welkom, Dr. K!"