Getrouwd met de Miljardair Broer van Mijn Echtgenoot

Hoofdstuk 6 De pijler van het gezin

Jasmine draaide zich in angst om haar zoon te beschermen. "Daniel... wat doe je... wat ben je van plan?"

"Wat doe je hier?! Jasmine heeft al vijf jaar gediend – zijn die vijf jaar in de gevangenis niet genoeg voor verlossing?" Richard stapte voor Jasmine, en keek Daniel woedend aan.

"Verlossing?" Daniel lachte. "Hoe kan ze ooit terugbetalen wat ze mij verschuldigd is? Misschien zorg ik wel voor dit kleine rotjoch hier?"

Jasmine staarde Daniel vol afschuw aan; ze wist dat hij bloedserieus was. Wanhopig viel ze op haar knieën. "Daniel, ik zal alles doen wat je van me vraagt; geef me gewoon een paar dagen. Ik smeek je, alsjeblieft."

Alles wat ze wilde was terugkomen en bij haar kind zijn. Was een paar dagen te veel gevraagd?

"Jasmine, sta op! Hij durft ons niets te doen," zei Richard teder, hoewel zijn hart pijn deed bij het zien van haar. Ze was niet altijd zo geweest. De Jasmine van vroeger was als een pure witte roos, maar nu...

"Denk je dat ik niet durf?" sneerde Daniel. "Richard, weet je dan niets van de wereld?"

Met een achteloze zwaai van Daniels hand stormde zijn lijfwacht op Richard af en gaf hem een harde klap. Richard was lang en gespierd, gehard door jaren van werken op bouwplaatsen. Hij was niet iemand die een gevecht uit de weg ging.

Maar Daniels handlangers waren met meer; vijf lijfwachten zwermden om hem heen en zetten hem snel op een achterstand.

"Stop... alsjeblieft, Daniel! Ik smeek je, stop!" Jasmine huilde, vallend op haar knieën voor Daniel, smekend om het geweld te stoppen. "Ik zal alles doen wat je wilt, maar spaar alsjeblieft mijn broer. Ik smeek je."

"Smeek hem niet!" schreeuwde Richard wanhopig, terwijl hij probeerde zijn zus te hulp te komen, maar hij kon zich niet losrukken uit de greep van de lijfwachten. "Als je durft, sla me dan dood."

"Je zou alles doen wat ik wil?" sneerde Daniel, terwijl hij Jasmine's kin omhoog tilde met zijn hand. "Je bent echt iets bijzonders, hè?"

"Blijf van mijn moeder af!" Justin stormde naar voren en zette zijn tanden in de achterkant van Daniels hand.

Daniels blik werd donkerder terwijl hij naar de uitdagende jongen keek. Zijn hand zwaaide omhoog, klaar om toe te slaan.

"Klats!" De klap die voor Justin bedoeld was, landde op Jasmine's wang.

Jasmine trok Justin snel dicht naar zich toe; haar ogen vulden zich met een mix van waakzaamheid en woede terwijl ze Daniel aankeek. "Raak mijn zoon niet aan."

De man die nu voor haar stond, vervulde haar met diepe afschuw.

Wat haar nog meer afschuwde, was het feit dat ze jarenlang van deze man had gehouden.

Daniels woede nam toe toen hij zag hoe Jasmine beschermend wat hij een 'bastaard' noemde, vasthield. "Jasmine, zelfs nu vertel je me niet wie de andere man is? Wie is de vader van deze bastaard die je zo graag beschermt?"

Daniel verafschuwde het dat ze nooit de identiteit van Justins vader had onthuld.

Jasmine hield Justin stevig vast, moeder en zoon leken op felle beesten die klaar stonden om te bijten.

Toen ze stil bleef, werd Daniel nog bozer. "Neem ze allebei mee. Nu!"

"Jasmine! Justin..."

Richard probeerde tussenbeide te komen, maar werd bewusteloos geslagen door een klap van de knuppel van een lijfwacht.

"Richard!" Jasmine's kreten werden abrupt afgebroken toen ze met geweld in een auto werd geduwd.

Daniel had gelijk; ze hadden geen schijn van kans tegen zijn macht.

Ze leken voorbestemd om hun hele leven onder de voet gelopen te worden door mensen zoals hij.

De auto stopte voor een huis, en Jasmine hield Justin dicht bij zich, terwijl ze Daniel waakzaam in de gaten hield. "Wat ben je van plan?"

"Voor de komende maand, vergeet het maar om ergens heen te gaan. Blijf hier en krijg je kracht terug, want over een maand doneer je een nier aan Serena." Daniel stapte uit de auto en schudde zijn hand, gewond door Justins beet. "Bastaard!"

"Meester Daniel... is het je opgevallen?" De chauffeur stapte uit en fluisterde tegen Daniel. "Het kind... hij lijkt een beetje op een Douglas, vind je niet?"

Daniel pauzeerde, zijn uitdrukking veranderde terwijl hij onbewust terugkeek naar de koppige figuur in de auto.

Het viel niet te ontkennen; het kind had de kenmerkende uitstraling van de Douglas familie.

Maar Daniels humeur werd snel weer donker, zijn stem een ijzige berisping. "Je praat te veel!"

Hij wist zonder twijfel dat hij nooit een hand op Jasmine had gelegd. Toen ze daten, idealiseerde hij haar en beloofde geen seks met haar te hebben totdat ze getrouwd waren. Maar het was Jasmine die de eenzaamheid niet kon verdragen en veel eerder het gezelschap van een andere man zocht!

"Stap uit!" De nanny's geduld raakte op toen ze Justin riep om uit de auto te komen, maar de jongen, als een jonge wolf die zich in zijn hol verstopte, weigerde te bewegen.

Verlies van haar geduld, de nanny hief haar hand om Justin te slaan, maar werd door hem gebeten als vergelding.

"Jij klein beest; hoe durf je me te bijten!" Ze schreeuwde, en pakte een bezem om hem te slaan.

Jasmine, bijna reflexmatig, beschermde het kind met haar eigen lichaam, en ving de klap op haar rug. Het was pijnlijk, maar ze was eraan gewend geraakt.

"Wat is er allemaal aan de hand?"

Vanuit de tweede verdieping van het Douglas huis, klonk een diepe stem vanaf het balkon.

De nanny, geschrokken, draaide zich om en verontschuldigde zich overvloedig. "Meester Ethan, het spijt me voor mijn verstoring en het storen van uw rust."

De man fronste zijn wenkbrauwen terwijl zijn blik op Daniel viel.

"Broer... waarom ben je terug?" Daniels hart trok samen. Het was ongebruikelijk dat Ethan terugkeerde naar dit huis; wat bracht hem vandaag terug?

"Wat, mag ik niet terugkomen?" Ethan antwoordde met een ijzige vraag.

Daniel sloeg snel zijn ogen neer. "Dat bedoelde ik niet."

Iedereen in Silverlight City wist dat de Douglas familie niet te onderschatten was, en Ethan was de pijler van de familie.

Deze man, met zijn vaardigheden en familieachtergrond, was onaantastbaar voor iedereen in Silverlight City.

In de auto, Jasmine's vingers klemden zich steviger om haar kind bij het horen van die stem... Waarom klonk die zo bekend?