Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 113 De witte reuzenpython

Na een tijdje rusten voelde ik mijn kracht terugkeren.

Daniel lag op de grond, ogen gesloten, verdiept in gedachten.

Royce, verrassend genoeg, had geen vin verroerd. Hij zat als een standbeeld, starend in de verte.

"Oké, laten we gaan!" zei ik, terwijl ik opstond en klaar was om Daniel te helpen....