Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 147 Ze had een vader en een zus die haar steunden, dus natuurlijk was ze anders dan gewone mensen

Amber was verbluft door Fredericks woorden. Haar gezicht stond wat strak, maar ze herstelde snel, glimlachte flauwtjes en zei hulpeloos: "Ik heb mevrouw Davis niet beledigd. Ze mag me gewoon niet, en daar kan ik niets aan doen."

Ze boog zich voorover om naar Fredericks licht gezwollen arm te kijken...