Read with BonusRead with Bonus

178. „Zawsze wiem, gdzie szukać”.

Nathaniel wydaje się zaskoczony moją reakcją, a jego głos jakby grzęźnie mu w gardle. Nie powiedziałabym, że łatwo go wprawić w zakłopotanie czy zawstydzenie, ale teraz jego zwykle dumne i szerokie ramiona opadają.

„Victoria…” zaczyna, ale przerywa zanim skończy. Nie ma pospiesznej obrony, żadnej pr...