Do zobaczenia

Rozdział pięćdziesiąty piąty

Głos Noaha odbijał się od betonowych ścian jak pociski, echo niosło się za mną, gdy w ciemności biegłam na oślep wzdłuż korytarza. Tym razem był bardziej niż wściekły, a jego gniew wylewał się z niego jak lawa z wybuchającego wulkanu, paląc i niszcząc wszystko wokół. Udało mi się go przechytrzyć, a ...