Do zobaczenia

Rozdział dwudziesty trzeci

Nie mogłam mówić. Dosłownie nie wiedziałam, co powiedzieć. Kiedy byłam młodsza, modliłam się, żeby mama wróciła. Wyobrażałam sobie, że pojawi się w eleganckim samochodzie i powie nam, że zabiera nas do siebie i swojego nowego męża. Pomogłaby nam się spakować, trzymała mnie za rękę, gdy samolot start...