Wanneer een Miljardair Valt voor een Surrogaatmoeder

Hoofdstuk 4

Na haar bezoek aan de begraafplaats had Fiona nergens anders meer om naartoe te gaan.

Op dat moment ontving ze een nieuw bericht.

Henry: [Mevrouw Woods, meneer Solomon is de hele ochtend al in een slecht humeur. Zodra je klaar bent, kom dan snel terug en red ons!]

Fiona pauzeerde even en dacht dat het misschien het beste was om de overdracht snel af te ronden en zo snel mogelijk te vertrekken.

Darwin mocht echter niets te weten komen over het kind. Dus moest ze de overdracht zo snel mogelijk voltooien en ver van hem vandaan blijven om veilig te zijn.

Fiona aarzelde niet en vloog terug naar Bay City.

Vroeg de volgende ochtend, zodra ze bij het bedrijf aankwam, omringden de mensen in het kantoor van de president haar hartelijk.

"Mevrouw Woods, waarom neemt u ontslag? Wat moeten we zonder u doen!"

"Precies, meneer Solomon's woede is angstaanjagend. Gisteren durfde ik de hele dag niet eens te hard te ademen!"

"Mevrouw Woods, alsjeblieft, vertrek niet. We kunnen niet zonder u overleven!"

Op dat moment lichtte de exclusieve lift voor de president op.

De klagende menigte stond snel, serieus en netjes bij de liftdeur.

Darwin, gekleed in een zwart maatpak, stapte naar buiten met Bella achter zich aan.

"Goedemorgen, meneer Solomon," begroetten ze allemaal in koor, inclusief Fiona, die achteraan stond.

Fiona was nog steeds in haar gebruikelijke professionele kleding, haar uitdrukking kalm. Haar zachte, lange haar viel over haar schouders.

Darwin liep voor haar langs en pauzeerde even.

"Dit is mijn nieuwe secretaresse, Bella Robbins," zei hij zonder enige emotie. "Leer haar goed."

Fiona keek op naar Bella, die meer op Lilian leek dan zijzelf.

"Oke, meneer Solomon." Fiona knikte en wendde haar blik af.

"Fiona, bedankt voor je harde werk. Ik zal zeker snel en ijverig leren!" zei Bella liefjes.

"Graag gedaan." Fiona's houding bleef consequent beleefd en afgemeten.

Darwin keek haar met half dichtgeknepen ogen aan, niet in staat om enige hint van wrok of jaloezie in haar houding te ontdekken.

'Onverschilligheid is de afwezigheid van jaloezie.' Deze gedachte schoot plotseling door Darwin's hoofd.

De irritatie in zijn hart nam toe.

"Koffie." Darwin gooide het woord eruit en liep met een somber gezicht zijn kantoor binnen.

Even later, in de pauzeruimte, zei Fiona, "Mevrouw Robbins, meneer Solomon is nogal kieskeurig over de smaak van zijn koffie, dus..."

"Fiona, stop met in de buurt van Darwin te verschijnen. Telkens als hij je ziet, verslechtert zijn humeur. Hij is nu van mij, en als hij ongelukkig is, doet dat mij pijn." Voordat Fiona haar zin kon afmaken, kruiste Bella haar armen en keek Fiona arrogant aan, met de houding van een legitieme vriendin.

"Mevrouw Robbins, ik heb mijn ontslag al ingediend. Ik stel voor dat u snel en ijverig leert," zei Fiona kalm terwijl ze koffiebonen maalde.

Bella wilde Fiona provoceren, in de hoop dat ze zou uitvallen tegen haar. Dan zou Darwin Fiona nog minder mogen en haar meteen wegsturen om haar te beschermen.

Ze had niet verwacht dat Fiona volledig onverschillig zou blijven.

Bella knarste met haar tanden.

In feite was ze al een paar maanden geleden naar Darwin's zijde gestuurd. Het was Fiona die in de weg stond.

Duidelijk leek ze meer op Lilian, maar toch hield hij Fiona in de buurt en negeerde haar.

Darwin, behalve dat hij af en toe naar haar gezicht staarde in een soort trance, was meestal erg koud tegen haar.

Om nog maar te zwijgen over seksuele relaties met haar.

Bella wierp een venijnige blik naar Fiona.

"Waar ben jij zo trots op? Je bent gewoon iemand die Darwin zat was en heeft afgedankt," sneerde ze, terwijl ze haar ogen in minachting rolde.

Fiona keek op naar Bella. "Mevrouw Robbins, is dit de eerste keer dat we elkaar ontmoeten? Haat je me?"

Bella was verbaasd en reageerde instinctief, "Natuurlijk niet!"

"Is het omdat je nog niet in Darwin's bed bent beland?" Fiona's toon was spottend.

"Je praat onzin!" Bella, die op een gevoelige plek werd geraakt, reageerde meteen fel.

Fiona voegde eraan toe, "Op het bureau in het kantoor van de secretaresse liggen twee werknotitieboeken. Eén is Darwin's secretaressehandboek, en de andere is Darwin's geliefdehandboek. Ze bevatten al Darwin's voorkeuren."

"Wat bedoel je?" Bella keek achterdochtig. Ze geloofde niet dat Fiona zo vriendelijk zou zijn.

"Geef het werk over," antwoordde Fiona met een glimlach, "Mevrouw Robbins, ik geef niet zoveel om Darwin als je denkt. Het is gewoon een baan. Ik ben altijd professioneel als het op werk aankomt. Ik zal niets weglaten in de overdracht. Hoeveel je kunt leren en of je Darwin kunt behagen, hangt van je capaciteiten af."

Bella fronste. Ze keek nog steeds met wantrouwen naar Fiona.

Na een tijdje nadenken, sprak ze eindelijk, "Je houdt je maar beter aan je woord, anders krijg je problemen!"

Fiona maakte de koffie af en schoof het naar Bella toe, zeggend, "Mevrouw Robbins, laat ik je ook waarschuwen. In de toekomst, richt je op het behagen van jouw Darwin en blijf uit mijn buurt. Daag me niet uit, anders krijg je problemen."

Bella voelde een onverklaarbare rilling over haar rug lopen.

Ze had gehoord dat Fiona zacht en makkelijk te manipuleren was.

Wat was hier aan de hand?

Ondertussen zei iemand, "Mevrouw Woods, het hoofd van Verkoopafdeling 1 is in het kantoor van de secretaresse, op zoek naar u!"

Fiona tikte lichtjes met haar vingers op de tafel. "Waar sta je nog op te wachten? Breng de koffie snel naar meneer Solomon."

Daarna verliet ze de pauzeruimte direct.

Zodra Fiona de deur van het kantoor van de secretaresse bereikte, stormde Tony Potter, de directeur van de verkoopafdeling, op haar af. "Mevrouw Woods! Ik vroeg me al af waarom u zo'n grote fout had gemaakt. Blijkt dat u ontslag neemt! Als we de vergadering met de andere partij niet van tevoren hadden gepland, volgens het oorspronkelijke plan, zou het probleem pas ontdekt zijn als u al weg was! Ik vermoed nu dat u geld van onze concurrenten heeft aangenomen en opzettelijk ons contract heeft gemanipuleerd, waardoor we deze samenwerkingskans hebben verloren!"

Fiona had eerder met hem samengewerkt en wist dat hij een heetgebakerd en recht door zee persoon was.

Ze kalmeerde hem eerst en vroeg hem het probleem duidelijk uit te leggen.

Na het begrijpen, ontdekte Fiona dat er een probleem was met de gegevens op het R&K Electronics contract.

Tony gooide een stapel documenten voor haar neer.

De problematische gebieden waren met rode pen omcirkeld. Met zorgvuldige verificatie was het makkelijker op te merken dat de komma op twee plaatsen was verplaatst.

"De gegevens waren niet zo toen ze mijn handen verlieten," zei Fiona zelfverzekerd.

"Onzin!" schreeuwde Tony, "Onze verkoopafdeling zou geen grote commissie laten schieten alleen om u te framen, mevrouw Woods!"

Hij beëindigde zijn tirade en sloeg hard op de tafel.