Hoofdstuk 7 Botsing in de badkamer
Clara realiseerde zich dat Alexander enorm walgt van haar.
Haar hart voelde alsof het door duizenden naalden werd doorboord, zowel pijnlijk als vernederend.
Toch was ze ook bang voor Alexander.
Net toen Clara wat koketterie wilde veinzen, hing Alexander op.
Clara's hart sloeg een slag over van bezorgdheid.
"Wat is er aan de hand, Clara?" vroeg Lila snel.
Clara zei angstig, "Mam, Alexander weigerde te komen om ons huwelijk te bespreken. Zou hij iets ontdekt hebben?"
Clara huilde van angst, "Zou hij ontdekt hebben dat ik me voordoe als Elizabeth? Mam, wat moet ik doen? Alexander doodt mensen zo achteloos, ik ben bang."
Lila en Oliver waren ook doodsbang en wisten niet wat te doen.
De hele middag bracht het gezin door in angst totdat een bediende binnenkwam om te melden, "Meneer Guise, mevrouw Guise. Elizabeth is hier. Ze zei dat ze de foto's van haar en haar moeder kwam ophalen."
"Zeg haar dat ze moet oprotten!" Clara reageerde onmiddellijk haar woede af op Elizabeth.
Op dat moment was ze zo verteerd door angst dat ze helemaal vergat dat ze Elizabeth gisteren had verteld om de oude foto's van haar moeder op te halen.
In feite wilde Clara haar intimiteit met Alexander aan Elizabeth laten zien om haar ellendig te laten voelen!
Maar ze had nooit verwacht dat Alexander zou weigeren te komen.
De bediende bleef stil.
"Wacht! Ik praat wel met haar!" zei Clara terwijl ze opstond en naar buiten liep.
De hele middag had Clara gehuild tot haar ogen gezwollen waren en haar haar een rommel was. Ze vergat in de spiegel te kijken voordat ze naar buiten haastte.
"Elizabeth! Jij smerige hoer, je komt mijn huis weer vuil maken. Mijn huis wil je niet! Ga nu weg!" schreeuwde Clara gemeen.
Elizabeth grijnsde, "Clara, jij zei dat ik moest komen om de foto's van mijn moeder op te halen!"
"Ga weg! Ga weg! Ga dood! Ga nu weg!" schreeuwde Clara irrationeel.
Elizabeth lachte boos.
Ze bekeek Clara van top tot teen.
Plots realiseerde ze zich dat Clara haar frustratie aan het uiten was.
Met een onschuldig gezicht vroeg Elizabeth langzaam, "Clara, je ogen zijn gezwollen van het huilen en je haar ziet eruit als een vogelnest. Ben je zwanger geworden van een man en toen in de steek gelaten?"
Clara, woedend, stortte zich op Elizabeth. Ze schold agressief, "Ik maak je af!"
Elizabeth keek niet eens naar Clara, en zei kalm, "Als je het aandurft om me voor je huis te vermoorden, wil je dan de rest van je leven in de gevangenis doorbrengen?"
Clara schreeuwde, "Jij... jij! Ga dood! Ga weg! Ga nu weg."
Elizabeth grijnsde en draaide zich om om te vertrekken.
Ze had geen tijd om met Clara te ruziën.
Ze had honger en moest iets te eten halen.
Sinds ze zwanger was, had ze snel honger en wilde ze iets voedzaams eten, maar ze had geen geld.
Ze kon alleen maar terug naar haar plek gaan en een paar stukjes brood kopen bij een klein winkeltje.
Terwijl Elizabeth met smaak at, zag ze iemand verderop staan.
Het was Alexanders assistent, Gavin.
Elizabeth pauzeerde een seconde, toen ging ze verder met haar brood eten en liep langs Gavin zonder een woord te zeggen.
Zij en Alexander hadden alleen een zakelijke overeenkomst. Behalve acteren voor Esme hadden ze geen andere band.
Elizabeth nam nooit het initiatief om met iemand vriendschap te sluiten.
"Mevrouw Spencer," riep Gavin van achteren, verbaasd dat Elizabeth hem niet begroette.
Elizabeth draaide zich om en keek naar Gavin. Ze vroeg onschuldig, "Riep je mij?"
"Stap in de auto," zei Gavin kortaf.
Elizabeth was verbaasd.
Gavin probeerde uit te leggen, "Mevrouw Esme Windsor zal vandaag naar huis bellen. Als ze erachter komt dat jij en meneer Windsor niet samenwonen..."
Elizabeth antwoordde, "Ik begrijp het." De schijn moest opgehouden worden. Elizabeth stapte in de auto.
Ze gingen niet naar The Windsor Manor, maar naar een luxe appartementencomplex in het stadscentrum. Gavin bracht Elizabeth naar beneden en droeg haar over aan een huishoudster van in de veertig voordat hij vertrok.
"Ben jij mevrouw Windsor?" vroeg de huishoudster glimlachend aan Elizabeth.
Elizabeth voelde zich ongemakkelijk met de nieuwe woonsituatie en vroeg, "En wie bent u?"
De huishoudster stelde zich voor, "Ik werk al meer dan tien jaar voor mevrouw Esme Windsor. Mijn naam is Zoey Morris. Mevrouw Esme Windsor heeft speciaal gebeld en mij opgedragen goed voor u te zorgen. Kom maar mee naar boven."
Het was een luxueus duplex appartement, het soort dat een gemiddeld gezin zich nooit zou kunnen veroorloven.
Elizabeth vroeg aan Zoey, "Waar is dit?"
"Dit is meneer Windsor's voormalige woning," antwoordde Zoey.
Elizabeth begreep het. Gavin had haar hierheen gebracht, dus Alexander zou hier waarschijnlijk niet verblijven.
Perfect, ze hoefde zich geen zorgen te maken over een plek om te verblijven.
Ze plande om morgen haar eenvoudige spullen van de huurwoning op te halen.
Net toen Elizabeth op de bank ging zitten, ging de vaste telefoon in de woonkamer. Zoey nam op en glimlachte toen, zeggend, "Mevrouw Esme Windsor, ja, mevrouw Windsor zit op de bank."
Zoey gaf de telefoon aan Elizabeth. Ze informeerde, "Het is mevrouw Esme Windsor."
Elizabeth nam de telefoon op en zei, "Mam, hoe gaat het met u?"
Esme vroeg zachtjes, "Elizabeth, vertel me. Voel je je op je gemak daar?"
Elizabeth antwoordde, "Ja. Ik heb nog nooit in zo'n mooi huis gewoond."
"En Alexander, is hij bij je?" vroeg Esme opnieuw.
Elizabeth wist dat als zij hier was, Alexander zeker niet zou komen, maar ze antwoordde toch aan Esme, "Alexander komt zo thuis. Ik wacht op hem om samen te dineren."
Esme merkte op, "Goed, ik zal jullie tijd samen niet verstoren. Ik hang nu op."
Elizabeth antwoordde lief, "Dag, mam."
Die avond had Elizabeth niet alleen een weelderig en heerlijk diner, maar na het eten bereidde Zoey ook persoonlijk een bad voor haar.
Zoey informeerde haar, "Mevrouw Windsor, dit is een etherische olie, dit is een badmelk, en dit zijn rozenblaadjes. Als u deze gebruikt voor uw bad, zal uw huid steeds mooier worden."
Zoey voegde toe, "Ik heb de badjas voor u klaargelegd en buiten de badkamer geplaatst. U kunt die pakken als u eruit komt. Ik zal nu uw bed klaarmaken."
Zoey was een zeer attente huishoudster.
Elizabeth voelde zich een beetje overdonderd door de aandacht.
De ruime badkamer, het grote multifunctionele bad en de geurige etherische oliën en rozenblaadjes waren zeer aantrekkelijk voor Elizabeth.
De plek die ze huurde had alleen een bed, en ze moest een gemeenschappelijke badkamer gebruiken voor douches.
Sinds ze uit de gevangenis was gekomen, had Elizabeth nooit ontspannen in een bad.
Ze was niet van plan om zo'n goede kans vandaag te verspillen.
Ze wist niet hoe lang ze had gebaad, maar Elizabeth voelde zich uiterst comfortabel, en de slaap overmande haar al snel.
Slaperig klom ze uit het bad, haar lichaam nog nat, en reikte naar de badjas toen ze de deur opende, alleen om tegen een lange, stevige figuur aan te botsen.
Elizabeth gilde van schrik.