6. Diner met The Alpha.
Na ongeveer twintig tassen waren we eindelijk klaar met onze winkeluitje. We waren niet alleen naar die ene winkel geweest, maar naar nog drie andere winkels. De tweede winkel was een dure spijkerbroekenwinkel, omdat de andere winkel niet naar mijn smaak was. Daarna gingen we naar een lingerie- en make-upwinkel, waar ik praktisch gedwongen werd om sexy lingerie te kopen, niet dat ik die binnenkort zou gebruiken, en echte make-up in plaats van alleen lippenbalsem. De laatste winkel was een elektronicawinkel waar ik een telefoon, laptop, headset en tenslotte een Bluetooth-apparaat voor muziek kocht.
Toen we terugkwamen bij het kasteel, was het avond, omdat we de hele dag aan het winkelen waren geweest. Eerlijk gezegd wilde ik genoeg kleren kopen om een leven lang mee te gaan, zodat ik niet terug hoefde te gaan. We stapten uit het voertuig en een paar mannen pakten de tassen op, maar niet voordat ze hun hoofd bogen als teken van respect. Onnodig respect.
De mannen droegen de tassen naar mijn- de alfa koning zijn kamers en vertrokken onmiddellijk. Ik keek naar de tassen en begon te vrezen voor het inruimen ervan. Alsof hij mijn gedachten las, of mijn uitdrukking opmerkte, begon Sarah, "Mijn dame, ik zal de tassen inruimen terwijl u zich klaarmaakt voor uw diner met de alfa. Ik zal uw kleding op het bed leggen. Als u me nodig heeft, ben ik in de kast."
Ik loop nogmaals vandaag de badkamer in en neem een andere douche, om de winkeldrukte van me af te spoelen. Toen ik de kamer inliep, had ik verwacht een jurk op het bed te zien liggen, maar in plaats daarvan lag er een wit en goud haltertopje met een zwarte strakke broek en nette hakken. Ze had ook een paar diamanten oorbellen, een ketting en een armband aan de kant gelegd, samen met minder verleidelijke lingerie. Terwijl ik me aankleedde, kwam Sarah de kamer binnen, "Mijn dame, laat me u helpen met aankleden."
"Oh, geen zorgen, het is goed," zei ik, terwijl ik achter mijn nek reikte om de ketting vast te maken.
"Ik sta erop," antwoordde ze en kwam naar mijn rug om het meteen vast te maken. Ze deed hetzelfde met de armband en leidde me naar de kaptafel. "Wat wilt u met uw haar doen?", vroeg ze me, terwijl ze zachtjes door mijn haar streek.
"Ik zou het graag los willen laten, maar je kunt het opnieuw krullen," knikte ze en ging aan het werk. Het kostte niet veel moeite omdat mijn haar van nature krullend is, maar soms wordt het koppig en pluizig. Ze ging make-up aanbrengen toen ze klaar was, maar ik weigerde en deed alleen lippenbalsem op mijn lippen. Ik stond op en trok mijn schoenen aan, "Hoe zie ik eruit?" Ik gaf nooit veel om uiterlijk, maar ik voelde dat ik er vanavond op mijn best uit moest zien, ook al deed ik het op mijn eigen manier.
"Als een echte Luna, ook al is het anders dan wat andere Luna's dragen, je slaagt er toch in om er elegant uit te zien," verzekerde ze me en dat was alles wat ik nodig had om te horen voordat ik vertrok. Wat was er mis met mij? Tot vandaag had ik nooit complimenten nodig om mijn zelfvertrouwen te voeden. Het waren waarschijnlijk de zenuwen, het zou natuurlijk moeten zijn, tenslotte stond ik op het punt om te dineren met de alfa koning.
Bij mijn aankomst ging de deur van de eetkamer open en zijn paarse ogen waren het eerste waar mijn ogen contact mee maakten, hoe dan ook, die ogen wisten me elke keer weer de adem te benemen. Kun je het me kwalijk nemen? Het is niet elke dag dat je iemand met natuurlijke paarse ogen ziet. Langzaam liep ik naar waar hij aan de tafel stond en hij trok een stoel voor me naar achteren zoals een echte heer. Ik bedankte hem stilletjes en hij schoof de stoel weer aan, hij nam plaats naast me aan het hoofd van de tafel en we zaten in stilte te wachten tot het eten werd geserveerd.
"Je ziet er geweldig uit," hoorde ik hem zeggen en mijn aandacht was meteen op hem gericht.
"Dank u, Alpha koning," zei ik zachtjes terwijl de plek te intens werd, zelfs voor mij.
"Dwayne," zei hij opnieuw en ik fronste mijn wenkbrauwen vragend. "Mijn naam is Dwayne... Edwards," legde hij uit en ik realiseerde me dat niemand eigenlijk de echte naam van de alpha koning kende, waarschijnlijk te bang om het te ontdekken. "Alsjeblieft, je bent mijn gekozen, dus noem me gewoon Dwayne," informeerde hij me en ik knikte.
"Oké... Dwayne," probeerde ik de naam op mijn tong en ontdekte dat ik de klank ervan leuk vond. Het was niet zo dreigend als ik had verwacht, de naam klonk eigenlijk vrij zacht en vriendelijk.
Al snel stond er eten op tafel en aten we in absolute stilte, alleen het geluid van bestek dat tegen de borden tikte was te horen. Net als vanochtend was het eten even heerlijk en ik dacht eraan om persoonlijk de kok te complimenteren met hun culinaire vaardigheden.
"Weet je, ik heb je niet uit wrok gekozen," zei hij, de stilte doorbrekend, en ik keek naar hem. "Ik koos je omdat je karakter me intrigeerde," mijn karakter? Om te zeggen dat ik geschokt was, was een understatement. "Je was anders dan alle andere meisjes, heel anders. Je kledingkeuze, je geen-nonsens gedrag, om nog maar te zwijgen van je pittige houding," hierbij bloosde ik, ik kon het niet tegenhouden. "Je leek niet machtsbelust zoals de anderen en dat was precies wat ik wilde. Ik wilde ook iemand die in staat was om hun gedachten met vertrouwen te uiten, omdat dat is wat een koningin inhoudt. Je was natuurlijk, je droeg geen make-up en slaagde er toch in om er mooi uit te zien, zelfs nu," het voelde alsof mijn hart uit mijn borst zou springen met de manier waarop het snel klopte. "Je was zeldzaam en ik wilde zeldzaam, ik geloof ook dat ik na al die jaren zeldzaam verdiende," hij stond op van zijn stoel. "Ik ga me terugtrekken naar onze kamers, ik zie je wanneer je klaar bent," en zo liep hij de eetkamer uit, mij achterlatend met mijn ronddwalende gedachten.
Dit was geen straf? Ik was door hem gekozen omdat hij mijn houding leuk vond? Ik was echt verrast omdat ik meestal gehaat werd om mijn houding en zelfs vervloekt ervoor, maar de alpha koning vond het leuk? Ik had verwacht dat iemand zoals de alpha koning een onderdanige dochter van een alpha zou kiezen die tonnen make-up op haar gezicht smeerde, maar nee, hij koos een niet-onderdanige delta die make-up verafschuwde. Ik had hem snel beoordeeld en voelde me oprecht sorry. Hij was niets zoals de geruchten zeiden dat hij vanavond zou zijn, hij was alleen een gentleman. Beschaamd door mijn eigen acties, verloor ik de wil om te eten en schoof mijn bord weg. Ik wist dat ik mijn excuses aan hem moest aanbieden voor mijn oordeel over hem en mogelijk hoopte om opnieuw te beginnen, zelfs al zou het met kleine stapjes moeten. Te snel gaan zou alleen maar verwarring veroorzaken en dit was pas mijn tweede dag dat ik hem ontmoette.
Wetende wat er gedaan moest worden, stond ik op en verliet de eetkamer ook.