In de problemen
Victoria's POV
Ik keek rond in de club en zag allerlei verschillende scènes. Ik vroeg me af hoe mensen dit konden doen zonder enige schaamte te voelen.
Begrijp me niet verkeerd, ik had niets tegen BDSM, maar het doen in een openbare ruimte was een grote Nee voor mij.
Niet dat ik enige ervaring heb met seks.
Een tik op de tafel haalde me uit mijn gedachten. "Lijkt erop dat je nieuw bent hier," vroeg hij met een ruwe, hese stem. Ik hoefde niet verteld te worden dat deze man met een masker een DOM was.
"Ja meneer, wat kan ik voor u halen?" vroeg ik terwijl ik hem recht in de ogen keek, hopend een glimp van zijn gezicht op te vangen, maar dat lukte niet door het zwarte masker dat hij droeg.
"Ik zou mijn gebruikelijke zeggen, maar jij bent nieuw hier, dus haal maar een cocktail voor me," zijn stem was koud en vol bevel.
Ik haalde snel zijn drankje en kwam terug,
"Alstublieft, meneer," zei ik terwijl ik het drankje op de tafel zette. Ik merkte dat hij naar me keek en keek nerveus weg.
Ik hoorde hem lachen en hij nam een slok van zijn drankje.
"Wat is je naam?" vroeg hij zonder me aan te kijken. Ik deed alsof ik hem niet hoorde en ging door met het schoonmaken van de glazen.
"Vicky," mijn naam klonk als een melodie op zijn lippen.
"Hoe weet je mijn naam?" vroeg ik verward. Hij grinnikte zachtjes en wees naar mijn borst.
Ik keek naar beneden en zag dat ik een naamplaatje droeg, wat ik helemaal was vergeten.
"Maar Victoria staat erop," sprak ik geïrriteerd. "Ik noem je liever Vicky," zei hij met een glimlach.
"Alleen mijn vrienden mogen me zo noemen," zei ik terwijl ik wegliep om een bestelling op te nemen. Na een paar minuten kwam ik terug en zag dat hij er nog steeds zat.
Hij gaf me een duivelse glimlach voordat hij een slok van zijn drankje nam.
"Heb je geen onderdanige?" vroeg ik. Ik raakte geïrriteerd door zijn aanwezigheid en wilde hem op een beleefde manier kwijt.
"Nee, waarom vraag je dat? Wil jij er een zijn?" vroeg hij met een grijns op zijn gezicht.
"Absoluut niet," snoof ik. Hij trok zijn wenkbrauwen op naar me maar zei niets. Er kwam weer een bestelling binnen en ik liet hem achter. Toen ik terugkwam, was hij er nog steeds, wat me deed mompelen en hem negeren. "Dus je houdt niet van BDSM?" vroeg hij. Ik hoorde hem, maar negeerde hem.
"Antwoord me als ik spreek," zei hij met een ruwe, dominante stem die me bang maakte. Ik staarde hem een moment aan voordat ik antwoordde. "Ik heb daar geen antwoord op," zei ik zonder hem aan te kijken. "Dus je hebt het nog nooit geprobeerd," vroeg hij. "Nee."
"Wil je het proberen?" fluisterde hij verleidelijk. Ik keek hem aan en besefte wat hij bedoelde. Ik voelde woede opkomen maar besloot mezelf te kalmeren. Dit was mijn eerste werkdag en ik wilde geen slechte recensie krijgen. Ik haalde diep adem voordat ik antwoordde.
"Ik werk hier, ik ben geen onderdanige," zei ik kalm, maar ik wist dat hij de woede in mijn stem zou horen.
"Jij bent nieuw hier. Daarom zeg je dit, maar na verloop van tijd zul jij degene zijn die smeekt om bij de DOMS te mogen horen." Hij zei die woorden alsof hij er zeker van was.
"En waarom denk je dat?" vroeg ik boos. Ik begon geïrriteerd te raken.
"Omdat jullie allemaal hetzelfde zijn," zei hij terwijl hij naar een ober keek die voorbij liep. Ik wist wat hij bedoelde. Sommige werknemers hier spelen inderdaad met de Doms, wat niet tegen de regels was.
"Nou, ik ben anders," zei ik en ging door met het schoonmaken van het glas.
Hij lachte zachtjes en snoof alsof hij iets in de lucht probeerde te ruiken. Ik zag hem zijn ogen sluiten en vroeg me af wat hij aan het doen was.
"Je ruikt lekker," zei hij met zijn ogen gesloten.
Ik keek naar hem en vroeg me af wat hij bedoelde. Hij opende zijn ogen en ik zweer bij God dat de kleur van zijn ogen veranderde. Ik ontmoette zijn blik en bevroor onmiddellijk. Ik was nog steeds bedwelmd door zijn blik toen een van de medewerkers van de bar binnenkwam.
"Vicky, het is tijd voor je pauze. Ik neem het van hier over."
Ik knipperde met mijn ogen en wendde mijn blik af.
"Hoeveel minuten heb ik?" vroeg ik. "Twintig," zei ze en knipoogde naar me. "Wat betekent dat?" vroeg ik verward. "Het lijkt erop dat Dom Mike geïnteresseerd in je is, maar zorg ervoor dat je snel bent." Ze zei dat met een grote grijns op haar gezicht. "Dat kan hij vergeten," snoof ik en verliet de bar.
Omdat ik een pauze van twintig minuten had, besloot ik naar buiten te gaan voor een hete koffie en wat snacks. Ik verliet de club en ging naar het dichtstbijzijnde koffiehuis.
Op weg naar het koffiehuis had ik het gevoel dat ik gevolgd werd door iemand, maar ik negeerde het en bleef doorlopen.
Ik was bijna bij het koffiehuis toen ik sterke handen voelde die me tegenhielden. Ik draaide me om en stond oog in oog met een bekende gemaskerde man.
"Hé, kleintje," zijn stem klonk vol bevel en dominantie. "Wat wil je?" vroeg ik angstig. Er was iets aan hem dat niet klopte.
"Jou," fluisterde hij verleidelijk. "Blijf weg van me," schreeuwde ik en begon hem op zijn borst te slaan, maar hij kreunde, sloot zijn ogen en zei geen woord. Ik werd bang en dacht aan alles wat Sonia had verteld over weerwolven en hoe ze echt zijn en onder ons leven.
Hij zou er een kunnen zijn, en hij zou me kunnen willen doden en mijn vlees opeten. Bij die gedachte raakte ik in paniek en begon te trillen van angst.
"Alsjeblieft, laat me gaan," smeekte ik bijna in tranen. Hij lachte luid en hield me stevig tegen zich aan. "Ik laat je niet gaan totdat je van mij bent," zei hij en kwam dichter bij mijn nek en stond op het punt iets te doen toen ik een luid gekreun van achteren hoorde. Hij stopte met wat hij van plan was te doen en draaide zich om.
"Als je haar niet loslaat, zweer ik bij de maangodin dat ik je hoofd aan de gieren zal voeren," die woorden waren vol bevel, woede, haat en bezitsdrang.