Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 487 Wees altijd samen

De middagzon maakte de marmeren tegels buiten het gerechtsgebouw bloedheet. Edwards adamsappel bewoog een paar keer in de schaduw van zijn kraag voordat hij eindelijk zijn hand uitstak om mijn door de wind verwarde haar achter mijn oor te stoppen. Hetzelfde gebaar dat zo koud en afstandelijk was gew...