Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 381 De opvliegende schoonheid

Na een moment opende de chauffeur zijn mond, zijn stem druipend van een slijmerige toon die mijn huid deed kriebelen. "Hé, juffrouw, waarom ga je zo laat alleen naar een kroeg?"

Ik had geen zin om met zo'n engerd om te gaan, dus ik keek uit het raam en negeerde hem.

Hij ging door, "Kroegen zijn wi...