Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 337 De enige keuze

Ondanks dat ik me totaal onterecht behandeld voelde, bleef ik rechtop staan. Geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om nu zwakte te tonen.

Met zware stappen verliet ik de ziekenhuiskamer. De gang stonk naar desinfectiemiddel en het sporadische gehuil van baby's uit andere kamers bleef mijn gedacht...