10.
Dimitri
Het is een week geleden dat ik haar heb ontmoet. Een week sinds ik haar vader heb ontmoet en een week waarin we hebben gepland om haar eerste gemengde roedel op te richten. Ik was trots op de vrouw die momenteel naast me zat.
We zaten in de vergaderruimte van het bedrijf van haar vader te wachten op de vijf Alfa's om haar leiderschap werkelijkheid te maken. Er was veel geregeld aan zowel haar kant als de mijne. Tijdens die zeven dagen moest ik haar verzekeren dat dit ook was wat ik wilde. Ze vocht met hand en tand tegen mijn beslissing, maar ik bleef standvastig. Jakobe was er aanvankelijk tegen, maar na een grondige uitleg begreep hij de logica erachter.
Toen ik naar rechts keek, ontmoette ik Lena's smaragdgroene ogen die nog steeds vol zorgen waren. Snel gaf ik haar een kus op haar lippen terwijl ik mijn voorhoofd tegen het hare plaatste. "Adem," fluisterde ik haar toe.
"Je verbreekt de banden met je bloedroedel," zei ze.
"Om jou te beschermen," antwoordde ik.
"I-Ik....." Ze was echt sprakeloos, ik voelde haar trillende handen door mijn nu bruine haar strijken. Ze raakte nog steeds vertrouwd met deze look.
"Mijn mensen zijn veilig in andere roedels en degenen die hier zijn, zullen veilig zijn bij jou en je alfa's. Ik heb met moeder gesproken. Het is allemaal goed, mijn lief. Deze mensen die achter mij aan zitten, willen maar één ding. Een einde maken aan de heerschappij van mijn familie, ik ben hier oké mee." Mijn woorden maakten haar langzaam duidelijk, de strijd in haar ogen doofde. Mijn Lena was sterk en vastbesloten om de regels van ons soort na te leven. Aan haar onderdanig zijn als mijn superieur zal mijn titel als Koning wegnemen, maar niet mijn bloedlijn beëindigen. Ik zal nog steeds een koninklijke zijn onder de Maangodin en alle Bondgenoten van de troon, maar voor anderen ben ik gewoon haar trouwe partner.
"Oké. Oké. Ik kan dit," zei ze terwijl ze diep ademhaalde en toen mijn lippen kuste. Die momentane aanraking van haar lippen wekte een honger in mij op om haar te nemen, maar ik kreeg het onder controle. Mijn greep op haar was fel, ik wist dat ze mijn behoefte voelde om haar gewoon in mijn armen te hebben toen ze me begon te troosten. De langzame strelingen van haar hand op mijn rug deden het werk.
Dit was een nieuwe stap in mijn leven en het hare. Ik zal haar overal volgen en aan haar zijde staan.
Een klop op de deur beëindigde ons moment, terwijl ze een kus op mijn hoofd plaatste stond ze op van haar stoel, klaar voor haar toekomst.
Elena
Ik ben een Alfa.
De nieuwe vrouwelijke Alfa van een gemengde roedel.
Ik was nog steeds in shock terwijl ik aan het hoofd van de tafel zat met alle vijf Alfa's, mijn partner en mijn vader die me met zoveel trots aankeken. De vergadering was slechts om de zaken officieel op papier te zetten, over twee nachten zal de ceremonie plaatsvinden. Het nieuws is verspreid naar elk soort en allen hebben geaccepteerd om in mijn roedel te zijn.
Volle Maan Roedel.
Het was tijdens een volle maan dat ik mijn onwaarschijnlijke koning hoorde en vond.
"Welkom in de groep, Alfa Elena,"
Mijn ogen richtten zich op de man die sprak. De beste vriend van mijn vader, Alfa Eric Dunn. Vanaf jonge leeftijd leerde hij me wat het betekent om een leider te zijn, om een alfa te zijn, ongeacht mijn geslacht.
"Dank je. Dit is nog steeds onwerkelijk en ik ben echt dankbaar voor ieders steun. Ik zal jullie allemaal trots maken met deze roedel," Mijn woorden waren oprecht. Voor mij zaten vijf van de meest dominante alfa's aan deze kant van de VS. Hoewel hun roedels mijlenver van elkaar verwijderd waren, met verborgen roedels ertussenin, waren alle vijf zo close als familie. Ze beschermden alle bovennatuurlijke wezens.
"We weten dat je dat zal doen, Ellie, en ik weet zeker dat je partner ervoor zal zorgen dat je slaagt," zei een ander. Alpha Hector Ramirez knikte respectvol naar mijn Mikael. Ik kan het nooit over mijn hart verkrijgen om hem Dimitri te noemen. Toen ik hem voorstelde als Damian Sarin, noemde ik hem in mijn gedachten Mikael.
"Zijn steun is er al," zei ik, trots op elke woord.
Met woorden van geluk en felicitaties verlieten Mikael en ik het gebouw. Het was bijna zonsondergang en ik voelde de stress van de dag nu op mijn schouders drukken. Mikael leidde me naar de wachtende auto waarin zijn vriend Jakobe reed. Ik had hem officieel eerder die week ontmoet, samen met zijn partner Jessaline. Zijn partner zal mijn beta worden. Niet alleen omdat ik haar mocht, maar ook omdat haar vechtkunsten ongelooflijk waren. Het keurige blonde meisje uiterlijk was allemaal een façade.
De rit naar mijn huis was kort. Dit was het deel dat ik haatte als onze dag eindigde. We hadden nooit logeerpartijtjes gedaan of in hetzelfde bed geslapen. Ik denk dat de kennis dat we beiden nog maagd waren, vanzelfsprekend was en het respecteren van grenzen zeker aanwezig was. "Goedenacht, mijn Lena," zijn fluistering tegen mijn lippen deed me rillen. Net zoals zijn kus mijn hele lichaam verwarmde. "Goedenacht, Mikael," antwoordde ik tegen zijn lippen, langzaam van hem wegtrekkend. Zijn vermomde bruine ogen toonden de spijt van mijn vertrek en ik wist dat mijn ogen hetzelfde toonden.
Hij begeleidde me naar de deur met mijn hand in de zijne en voordat ik mijn huis in ontsnapte, trok hij me ruw terug in zijn armen en plantte een verpletterende kus op mijn lippen.
‘Partner!’ Tara snorde tevreden door zijn gepassioneerde aanpak van ons. Ik voelde mijn tepels zich oprichten van opwinding net zoals mijn kern vochtig werd. Een laag gegrom ontsnapte hem, zijn hand in mijn haar trok het zachtjes om meer toegang tot mijn nek te krijgen. Ik voelde zijn behoefte, zijn ongeduld.
"Snel," ademde ik uit. Zijn behoefte om mij te claimen was sterk, maar ik moest degene zijn die het initieerde. Na de ceremonie zal ik het doen. Hem claimen als de mijne en alleen de mijne.
"Snel," herhaalde hij tegen mijn oor. Zijn lippen streken langs mijn kaak terwijl hij zijn armen om me heen sloeg en me dichter tegen zijn verharde lichaam trok. Ik hapte naar adem toen ik zijn gezwollen schacht tegen mijn buik voelde drukken. Ik kreunde toen hij een beetje verschoof, hij was dik, dat is alles wat ik kon afleiden zonder hem publiekelijk te voelen.
"Um.." Ik wist niet wat ik moest zeggen, mijn gezicht werd vuurrood. Mikael zei niets, zijn ademhaling was zwaar terwijl hij me vasthield. "Ik zie je morgen," zei hij hijgend. Ik kon zijn schacht tegen mijn buik voelen trillen. Mijn partner was verschrikkelijk opgewonden. Ik voelde een gevoel van voldoening bij de gedachte dat ik dat bij hem had veroorzaakt. Het hielp me te bevestigen dat ik aantrekkelijk was voor mannen. Mijn laatste twee vriendjes waren waarschijnlijk niet goed of werden moe van hun maagdelijke vriendin.
‘Het eerste is wat ik geloof,’ zei Tara. Ik was zo verloren in lust voor mijn partner dat ik schrok toen ik zijn kus op mijn slaap voelde. Het gevoel van zijn lippen die zich in een glimlach kromden, deed zowel Tara als mijzelf laag grommen van tevredenheid.
"Mijn mooie Lena," zei hij zachtjes. Ik hield ervan als hij me Lena noemde. De manier waarop zijn tong mijn naam rolde met zijn dikke Russische accent bezorgde me kippenvel.
"Mijn Mikael,"
"Alleen van jou, Lena. Alleen van jou," Zijn woorden waren als een mantra en een belofte. Ze vulden mijn hart, net zoals mijn huid zijn aanraking memoriseerde.
"De mijne."