Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 3: „Geparkeerd en wachtend...”

Bettina's vader was de laatste Alpha van de Heartsong Clan. Toen Bettina's moeder en zus omkwamen bij een modderstroom, nam Bettina's tante de voogdij over Bettina op zich. Men zei dat Brodie Shadowtail Heartsong destijds te verdrietig was over het verlies van zijn partner om voor zijn laatste levende dochter te zorgen.

Bettina werd geadopteerd door haar tante, de zus van haar moeder, en kreeg een nieuwe naam. Ze ging van Bettina Frost Heartsong naar Bettina North Frost. Toen ze trouwde met Alister, veranderde haar naam opnieuw naar Bettina Frost Northmountain. Hiermee werd haar band met Alpha Brodie Heartsong effectief begraven.

Alora wist waarom, voor de Frosts en Northmountains was er niets erger dan een Heartsong. Alora vond het dom, gezien het belangrijke deel dat de Heartsong Clan speelde in de geschiedenis van de Weerwolven en alle Bovenmenselijke wezens. De eerste Alpha der Alpha's was de Clan Alpha van de Heartsongs, een vrouw genaamd Luna Bloodmoon Heartsong.

Er hing een geschilderd portret van haar in het kantoor van Alpha Andrews. Alora staarde er vaak naar en vond altijd dat ze veel op haar leek. Het ontvangen van de DNA-resultaten en het zien dat ze een directe afstammeling was van de Eerste Alpha was in eerste instantie een geweldige dag.

Maar dat was niet een relatie die Bettina of Sarah Alora stilletjes zouden laten claimen. Ze waren te trots op hun 'genetische zuiverheid' om dat toe te laten. Het zou hun status binnen de Frost en Northmountain Clans verlagen. Dus kon ze het alleen privé claimen.

Alora had echter een idee gekregen, een dat ze drie dagen geleden op haar verjaardag uitvoerde. Darien had haar die dag van school meegenomen naar het Moonstar Mansion. Waar zijn ouders een taart en cadeautjes voor haar hadden. De nieuwe telefoon die ze vasthield, een Galaxy 22 Ultra, was een van hen.

Een andere was de hoodie die ze droeg, en een appartement in het Moonstar Mansion dat over een paar dagen klaar zou zijn, was een ander cadeau. De Alpha en Luna wisten al jaren dat ze werd mishandeld, maar hadden het nooit kunnen bewijzen.

Hoe kun je jaren van misbruik bewijzen als je huid geen littekens achterlaat en je als jong pup weigerde erover te praten vanwege de dreigementen van je familie? Nu ze ouder was, was het makkelijker geworden om het misbruik te vermijden.

Letterlijk door bijna nooit thuis te zijn. Doordeweeks ging ze naar twee scholen, daarna naar haar werk en vervolgens naar haar stage in het lab. In het weekend werkte ze, studeerde ze in de bibliotheek en liep ze stage in de labs. De weinige keren dat ze thuis was, was het maar voor een paar uur.

Alora had het geluk dat wanneer ze haar sloegen en opsloten in de kelder, het niet meer voor dagen achter elkaar was. Om haar langer dan een nacht opgesloten te houden, zou problemen uitnodigen. Er zouden vragen worden gesteld die haar ouders niet eerlijk wilden beantwoorden.

Ze was nu achttien, dus vandaag, als ze naar school ging, kon ze misschien haar partner vinden. Denken aan een partner deed Alora aan Damien denken. Ze wist dat ze dat niet zou moeten doen, het was onmogelijk om te denken dat Damien haar partner zou zijn. Waarom zou de Maangodin haar zegenen om met de volgende Alpha der Alpha's te zijn?

“Hij zou een geweldige partner zijn, hij is altijd erg aardig voor ons geweest.” zei Xena.

Xena had gelijk. “Ik herinner me nog dat ik mijn ogen opende op de dag dat we hem ontmoetten en dacht, hij had de knapste ogen.” zei Alora.

De binnenste ring van Damien's ogen was diep oceaanblauw, de buitenste ring een donker middernacht. Gouden huid en zwart haar dat in de zon met donkerblauwe highlights zou glanzen.

De dag dat ze elkaar ontmoetten, hadden Sarah en haar vrienden Alora in de rivier gegooid tijdens een Pack Picknick. De enige reden dat Alora ging, was omdat de buurvrouw die af en toe op haar paste, had voorgesteld om haar mee te nemen met haar familie terwijl ze haar thuis afzette.

Bettina had geprobeerd het excuus te gebruiken dat ze niets hadden voor Alora om te dragen. De oudere vrouw vertelde Bettina dat ze een jurk had die te klein was voor haar dochter, dus het zou geen probleem zijn voor Alora om die te hebben. Het was een mooie witte campesino-jurk, met felblauwe 'vergeet-mij-nietjes' geborduurd boven en onder het traliewerk van de gerimpelde blouse en rok.

De vrouw had de jurk de ochtend van de picknick gebracht, ze vlechtte zelfs Alora's haar in twee Franse vlechten die over haar schouders vielen. Door de vlechten waren blauwe linten geweven die bij het blauwe garen op de jurk pasten. Alora had er prachtig uitgezien volgens degenen die haar op de picknick zagen. Degenen die geen Frosts en Northmountains waren.

Sarah had de opmerkingen niet gemist en werd extreem jaloers wanneer ze door anderen genegeerd werd ten gunste van Alora. Wanneer ze bij hun Clan waren, werd Sarah geprezen als de ultieme schoonheid, terwijl Alora werd gezien als een zwarte vlek op hun familie. Onder de rest van de Roedel was Alora gewoon een ander mooi klein pupje om te koesteren.

De jaloezie die Sarah voelde, zorgde ervoor dat ze huilend naar haar ouders rende, Alora beschuldigend van gemeen zijn. Alora werd vervolgens naar een afgelegen deel van het park gebracht, weg van de anderen. Met een pijnlijke klap op de wang, uitgedeeld door Bettina, werd ze naar huis gestuurd omdat ze haar zus in verlegenheid had gebracht tijdens de Roedel Picknick.

Alora was nog niet ver gekomen toen haar zus en haar vrienden haar vastgrepen, in elkaar sloegen en vervolgens naar de rand van de gezwollen rivier sleepten voordat ze haar erin gooiden. Ze werd heen en weer geslingerd in de stromende stroom. Haar lichaam botste herhaaldelijk tegen rotsen en takken totdat ze dicht genoeg bij een oever verderop in de rivier werd gespoeld, zodat ze zich aan iets kon vastklampen en zichzelf eruit kon trekken.

Ze was in de modder van de oever flauwgevallen zodra ze aan land was, om slechts voor een kort moment wakker te worden toen ze werd gevonden door Damien en zijn vader, Alpha Andrew. Ze hadden haar naar Luna Ember gebracht, die erop stond persoonlijk voor Alora te zorgen totdat ze hersteld was. Ze bracht een hele week door in het Moonstar Mansion.

"Hij verliet onze zijde niet de hele week dat we daar waren," herinnerde Xena Alora.

"Ja nou... ik wil mijn hoop niet op laten lopen om vervolgens teleurgesteld te worden wanneer de realiteit met iemand anders komt aankloppen," zei Alora tegen Xena, haar toon droger dan de woestijn.

BANG! BANG! BANG! "JE BENT MAAR BETER WAKKER DAARBINNEN, ELLENDIG WIJF! IK WIL NIET DAT JE ME VANDAAG IN VERLEGENHEID BRENGT! JE MOET OP TIJD OP SCHOOL ZIJN!" schreeuwde Bettina naar Alora door de deur, nadat ze er zo woest op had gebonsd.

Alora was overeind geschoten, geschrokken door het geluid, toen zuchtte ze en rolde met haar ogen. "Ik ben op," verhief Alora haar stem genoeg om door de deur gehoord te worden.

Er klonk een "Humph!" van de andere kant, gevolgd door het geluid van Bettina die de trap weer af stampte.

Alora's telefoon liet een meldingstoon horen. Ze had een bericht van haar vriend Darien. "Geparkeerd en wachtend, heb een tas met het ontbijt der kampioenen. Vijf Big Sur Breakfast Burrito's, een grote karton havermelk, en je snobistische koffie."

Bij de Goden en Godinnen boven moest je wel houden van een beste vriend die je kwam ophalen met eten en koffie in de hand. Weerwolven verbrandden veel brandstof, dus ze aten veel. Helaas voor Alora, gaf haar familie haar blikken waardoor ze haar eetlust verloor elke keer dat ze met hen at. Dus at ze niet thuis.

"Ben beneden in twee staartzwaaien," stuurde Alora als antwoord, waarna ze haar ingepakte tas greep en haar kamer verliet. Xena, die altijd alles observeerde, lachte geamuseerd om Alora's antwoord.

Het huis had vier verdiepingen, de kelder die de hele lengte van het huis besloeg. Dan op de begane grond, aan de voorkant van het huis, had je de garage voor vier auto's, een grote hal, een woonkamer en een grote zitkamer. Achterin was de extra grote master suite, de grote formele eetkamer.

Een industriële keuken met een aangrenzende ontbijthoek. Een grote voorraadkast met een tweede grote koelkast en diepvries erin. Een grote wasruimte met twee wasmachines en drogers, en een grote was tafel en spoelbak. Dan kwam je bij de trap die naar de tweede en vervolgens derde verdieping leidde.

De tweede verdieping had een lange gang die de hele achterlengte van het huis besloeg. Met rij na rij ramen die uitkeken op de achtertuin. Oorspronkelijk waren er vier grote kamers op deze verdieping, maar Sarah klaagde dat ze niet genoeg ruimte had. Dus werd de hele tweede verdieping omgebouwd tot één slaapkamer voor haar.

Het huis had een dubbel niveau overdekte veranda rondom. Er was een deur op de tweede verdieping tegenover het trappenhuis die naar het tweede niveau van de achterveranda leidde. Dat was de deur waar Alora uitging, volledig de begane grond omzeilend waar haar familie verzameld was voor het ontbijt.

Een snelle ronde over de veranda bracht Alora naar de trap die naar het eerste niveau van de veranda leidde, gelegen naast de garage. Alora nam niet de moeite met de trap toen ze de voorkant van het huis bereikte, ze sprong over de reling, landde gemakkelijk op de grond, haar knieën een beetje gebogen. Toen rende ze de straat af.

Previous ChapterNext Chapter