Layla's POV: Ik had nooit gedacht dat mijn wereld op zijn kop zou worden gezet. Dean en Aleck, mijn beste vrienden die me al sinds de kleuterschool beschermden en altijd aan mijn zijde bleven, waren werkelijk niets zoals ik me herinnerde. Sinds mijn achttiende wist ik het en hield ik het verborgen, ik verborg het zo goed totdat het niet meer ging. Verliefd worden op je beste vrienden is iets wat je niet zou moeten doen, vooral niet als ze tweelingbroers zijn. Onze vriendschap was goed totdat ik hen verliet voor mijn eigen gemoedsrust. Verdwijnen deed het trucje, maar een spontane reünie met de rest van onze studievrienden leidde ertoe dat ik enkele van mijn geheimen onthulde. En enkele van hun geheimen. Nadat ik door vrienden werd beschuldigd, gaf ik het op. Ik had geen idee dat de reünie slechts een list was om weer in mijn leven te komen en dat ze het lange spel speelden, ervoor zorgend dat ik alleen van hen zou zijn.

Dean's POV: Op het moment dat ik de deur opendeed en haar zag, zo mooi, wist ik dat het ofwel onze kant op zou gaan of dat ze zou wegrennen. We werden verliefd op haar toen we achttien waren, zij was zeventien en verboden terrein, ze zag ons als broers, dus we wachtten. Toen ze verdween, lieten we haar gaan, ze dacht dat we geen idee hadden waar ze was, ze had het absoluut mis. We volgden elke beweging van haar en wisten hoe we haar konden laten toegeven aan onze wensen.

Aleck's POV: Kleine Layla was zo verdomd mooi geworden, Dean en ik besloten dat ze van ons zou zijn. Ze liep rond op het eiland, zich niet bewust van wat haar te wachten stond. Op de een of andere manier zou onze beste vriendin onder ons in ons bed eindigen en ze zou er zelf om vragen ook.


De lijnen overschrijden (Slapen met mijn beste vrienden)

***CHRIS: Laten we nu gaan, of al haar foto's en video's zullen automatisch online komen als ik het niet elke vijf uur reset.***
Ik pakte de laptop en draaide hem naar hem toe. Op het scherm zat Brian voor zijn computers.
***CHRIS: NIET AANRAKEN, VERDOMME.***
***BRIAN: Oeps. Alles is weg, zo verdo...

Hoofdstuk 1

Hoofdstuk 2

Hoofdstuk 3

Hoofdstuk 4

Hoofdstuk 5

Hoofdstuk 6

Hoofdstuk 7

Hoofdstuk 8

Hoofdstuk 9

Hoofdstuk 10

Hoofdstuk 11

Hoofdstuk 12

Hoofdstuk 13

Hoofdstuk 14

Hoofdstuk 15

Hoofdstuk 16

Hoofdstuk 17

Hoofdstuk 18

Hoofdstuk 19

Hoofdstuk 20

Hoofdstuk 21

Hoofdstuk 22

Hoofdstuk 23

Hoofdstuk 24

Hoofdstuk 25

Hoofdstuk 26

Hoofdstuk 27

Hoofdstuk 28

Hoofdstuk 29

Hoofdstuk 30

Hoofdstuk 31

Hoofdstuk 32

Hoofdstuk 33

Hoofdstuk 34

Hoofdstuk 35

Hoofdstuk 36

Hoofdstuk 37

Hoofdstuk 38

Hoofdstuk 39

Hoofdstuk 40

Hoofdstuk 41

Hoofdstuk 42

Hoofdstuk 43

Hoofdstuk 44

Hoofdstuk 45

Hoofdstuk 46

Hoofdstuk 47

Hoofdstuk 48

Hoofdstuk 49

Hoofdstuk 50

Hoofdstuk 51

Hoofdstuk 52

Hoofdstuk 53

Hoofdstuk 54

Hoofdstuk 55

Hoofdstuk 56

Hoofdstuk 57

Hoofdstuk 58

HOOFDSTUK 59

Hoofdstuk 60

Hoofdstuk 61

Hoofdstuk 62

Hoofdstuk 63

Hoofdstuk 64

Hoofdstuk 65

Hoofdstuk 66

Hoofdstuk 67 (Epiloog)