De Ondeugende Kleine Bruid van de CEO

Hoofdstuk 8 Cherry Villa

Patricks acties maakten het duidelijk voor Vera dat hij een hekel aan haar had. In de familie Olteran mocht haar schoonvader haar niet meer, en haar man negeerde haar. Ze zuchtte vermoeid en ging terug naar haar kamer.

De decoraties in de kamer leken ironisch voor Vera. Ze zette de bank recht, maar raakte verder niets aan in het huis. Toen sloot ze haar ogen en ging op de bank liggen.

Vincent kwam terug in de slaapkamer en zag dat Cindy al in bed lag. Hij zei: "Cindy, ga wat tijd doorbrengen met Vera. Ze is vandaag getrouwd, en Patrick negeert haar al. Als dit bekend wordt, zullen mensen slecht over de familie Olteran denken."

Cindy was al ontevreden over het huwelijk. Ze had het aanvankelijk geweigerd, maar niemand in de familie luisterde naar haar. "Ze kon haar eigen man niet eens behouden. Ik ga niet."

"Cindy, je bent haar schoonzus en de dame van de familie Olteran. Jij bent de meest geschikte persoon om haar te troosten."

"Ze had het lef om met Patrick te trouwen. Denk je dat ze het verdient?" Cindy deed het nachtlampje uit. "Ga slapen."

's Nachts reed Patrick naar Cherry Villa. Cherry Villa was zijn echte thuis. Hij woonde daar meestal alleen en bracht niet meer dan tien dagen per jaar door op het Olteran landgoed. Bovendien kon hij zich niet aanpassen aan het Olteran landgoed, dus kwam hij naar zijn eigen huis.

Nadat hij zijn auto had geparkeerd, zag Patrick een dronken vrouw bij de ingang zitten met een fles alcohol, starend naar de koplampen.

Patrick stapte uit de auto nadat hij de koplampen had uitgedaan. Hij liep naar de ingang en vroeg: "Wat doe je hier?"

Toen ze hem zag, barstte Emma Tooker in tranen uit voordat ze zelfs maar kon spreken. "Waarom ben je met haar getrouwd?"

Haar tranen stroomden van de hoeken van haar ogen helemaal naar haar neus. Haar ogen waren rood, wat aangaf dat ze al een tijdje aan het huilen was.

Emma, gekleed in een rode jurk, stond voor zijn huis.

Ze vroeg zachtjes: "Patrick, vertel het me."

Emma had geen kracht meer om te huilen, alsof al haar energie was weggezogen. Ze had zelfs niet de kracht om op te staan.

Patrick zei: "Je hebt te veel gedronken."

“Ik heb het niet. Patrick, je weet hoe ik over je denk. Ik hou al 15 jaar van je. Ik ben de vrouw die het langst bij je is gebleven. Ik dacht dat als je zou trouwen, dat ik dan zeker je bruid zou zijn. Waarom zij? Is het omdat ze jonger is dan ik?”

Patrick liep de trappen op, bukte zich om haar op te tillen, en bracht haar naar Cherry Villa.

Emma bleef praten: "Je bent niet zo iemand. Vertel me, waarom ben je met haar getrouwd? Je houdt niet van haar. Je houdt van mij, toch?"

Patrick legde haar op de bank. "Vertrek als je nuchter bent."

"Nee! Is het omdat ik de spijker op de kop heb geslagen dat je zo snel wilt vermijden? Patrick, als je van haar houdt, zou vanavond je huwelijksnacht zijn, en zou je hier niet alleen zijn. Als je van haar houdt, zou je met haar hier getrouwd zijn, niet op het Olteran landgoed."

Emma huilde hartverscheurend en zei: "Ik ben je al 15 jaar trouw. Ik begrijp je. De vrouw die in jouw Cherry Villa kan wonen, is de vrouw die je echt goedkeurt. Patrick, die vrouw ben ik, toch? Dus waarom ben je met haar getrouwd? Wie is zij? Waarom heeft ze zich in onze relatie gemengd?"

Sinds Glen Tooker, Emma's vader, ontdekte dat Patrick ging trouwen, was hij bang dat Emma een scène zou maken op de bruiloft, dus sloot hij haar op en liet haar pas heel laat vrij.

Emma kon het niet accepteren dat de man van wie ze hield met iemand anders trouwde.

Terwijl Patrick naar de vrouw keek die oncontroleerbaar naast hem huilde, kon hij geen van haar vragen beantwoorden.

Eindelijk belde hij de familie Tooker. "Ze is bij mij. Ze is nu dronken. Kom haar ophalen."