De Ondeugende Kleine Bruid van de CEO

Hoofdstuk 5 Eerste argument

Patrick trok even met zijn oor en knikte toen, terwijl hij naar de priester keek. Toen de priester Patrick's blik opving, glimlachte hij onmiddellijk en vroeg opnieuw: "Bruid, accepteer je deze man als je echtgenoot en treed je met hem in het huwelijk? Om van hem te houden, voor hem te zorgen, hem te respecteren en hem te accepteren in ziekte en gezondheid, en hem trouw te blijven tot het einde van je leven?"

"Ja, dat doe ik!" antwoordde Vera luid, terwijl ze deze keer knikte.

Bij het horen van haar antwoord slaakten Shawn, Warren en Brianna een zucht van verlichting.

De priester vroeg toen aan Patrick: "Bruidegom, accepteer je deze vrouw als je echtgenote en treed je met haar in het huwelijk? Om van haar te houden, voor haar te zorgen, haar te respecteren en haar te accepteren in ziekte en gezondheid, en haar trouw te blijven tot het einde van je leven?"

"Ja, dat doe ik," antwoordde Patrick.

Zijn stem klonk zo vast en solide als een rots in Vera's oren. Vera kon het niet laten om haar hoofd weer op te heffen en de man naast haar nauwkeurig te bekijken, denkend, 'Ongeacht of het een transactie is of niet, deze man zal vanaf nu mijn echtgenoot zijn!'

"Ruil nu de ringen uit."

Het geluid van applaus vulde de ruimte.

Bij het horen van het applaus, vroeg Vera proactief aan Patrick, om de ongemakkelijkheid te verlichten, "Moeten we applaudisseren nadat we de ringen hebben uitgewisseld?"

Patrick negeerde haar, greep ruw haar hand en schoof de ring om haar ringvinger.

Vera's indruk van hem verslechterde, denkend, 'Hij is echt een onbeschofte man!'

Deze keer was het Vera's beurt om hem een ring om te doen. Ze schoof de ring opzettelijk ruw om zijn linker ringvinger.

Deze actie deed Patrick naar de wraakzuchtige Vera kijken.

Hij dacht, 'Niet alleen is ze jong, maar ze houdt ook wrok.'

Vera stond op het punt Patrick toe te schreeuwen toen hun ogen plotseling elkaar ontmoetten. Zijn blik was erg cryptisch, waardoor Vera zich een beetje ongemakkelijk voelde.

Ze dacht dat Patrick, deze kleingeestige man, zeker wrok had omdat ze eerder de ring met kracht om zijn vinger had geschoven.

Vera dacht, 'Hij houdt ook wrok!'

Na een dag kwam de bruiloft eindelijk ten einde.

Die avond ging Vera met de familie Olteran naar het Olteran Landhuis. Zodra ze besefte dat het hun huwelijksnacht was, sloot Vera haar ogen en beet nerveus op haar lip, denkend, 'Wat moet ik vanavond doen?'

Op dat moment werd de deur opengeduwd. Nerveus opende ze haar ogen en stond snel op van de rand van het bed.

Toen ze Patrick binnen zag komen, slikte ze nerveus.

De gedachte om mogelijk in bed te liggen met Patrick bezorgde haar kippenvel over haar hele lichaam.

Patrick liep de kamer binnen en naderde Vera.

Vera stapte angstig achteruit. "Laten we elkaar eerst leren kennen. Ik ben Vera, twintig jaar oud, en ik ga volgend semester naar mijn tweede jaar. Ik..."

"Hoe heb je hem weten te overtuigen?" vroeg Patrick met een kwaadaardige blik in zijn ogen. In zijn haast om de informatie van Shawn te verkrijgen, had hij niet veel tijd om na te denken en stemde hij haastig in met het huwelijk.

Hij dacht bij zichzelf, 'Er zijn zoveel mensen die in de familie Olteran willen trouwen. Hoe heeft dit gemiddelde meisje voor me die koppige oude man kunnen overtuigen om met mij te trouwen?'

Vera was verbaasd. "Je woorden zijn vreemd. Ik begrijp niet wat je bedoelt."

Patrick zei direct, "Vera, wees niet hebberig naar dingen die niet van jou zijn. Denk niet dat het lid worden van de familie Olteran je een goed leven zal garanderen. In feite is het precies het tegenovergestelde."

Deze keer begreep Vera het en dacht, 'Hij vermoedt dat ik een soort plan heb gebruikt om zijn vader te overtuigen hem met mij te laten trouwen.'

Om de misverstanden tussen hen op te helderen, legde Vera uit, "Patrick, werd jij ook gedwongen? In werkelijkheid werd ik dat ook."

Patrick lachte sarcastisch en zei, "De familie Linister heeft vandaag minstens vijftien projecten binnengehaald. Maar je vertelt me dat je gedwongen werd?"

Zijn toon maakte Vera erg boos.

Ze had met goede bedoelingen uitgelegd, maar ze werd niet geloofd. "Patrick, spot je met mijn vader omdat hij zijn dochter voor projecten verkoopt? Laat me je vertellen, als jouw vader me niet had gedwongen, zou mijn vader me niet hebben laten trouwen met jou, zelfs niet als hij van de honger zou sterven."