Hoofdstuk 9
Vincent trok zijn shirt uit, onthullend zijn gespierde borst, zijn hete lichaam drukte tegen het hare. Hij beet zachtjes in haar oorlel, zijn warme adem plaagde haar, ontbrandde haar innerlijke verlangens.
Kimberly kon een kreun niet onderdrukken, toen haar lippen werden bedekt, een hete, diepe kus volgde, en Vincent drong in haar binnen, vulde haar lichaam.
Vincent was die avond erg wild, de kamer was de hele nacht gevuld met Kimberly's kreunen.
De volgende dag.
Toen Kimberly wakker werd, voelde ze zich zwak en overal pijnlijk. Ze draaide haar hoofd, een knap gezicht verscheen voor haar, ogen open.
Geschrokken deinsde Kimberly instinctief 20 centimeter terug, de pijn in haar lichaam laaide op, waardoor ze op het kussen ineenstortte.
Vincent grinnikte, reikte uit om haar in zijn armen te trekken. Kimberly schreeuwde, haar hele lichaam trilde van de pijn, durfde niet te worstelen.
Vincent begon onmiddellijk ruw haar borsten te kneden.
Desondanks vergat Kimberly de taak die Maya haar had gegeven niet. Haar stem hees, "Meneer Watson, over de uitnodiging, zou u mij een kans kunnen geven?"
Vincent steunde zichzelf op, half leunend op het bed. Kimberly, de pijn verdrukkend, draaide zich om en leunde tegen zijn borst, heel zachtaardig en aanhankelijk.
"Oke."
Bij het horen hiervan, lichtten Kimberly's mooie ogen op, "Dank u, meneer Watson."
"Je kreunen van gisteravond hebben waarschijnlijk door de hele gang weerklonken." Vincent's lippen krulden betekenisvol op.
"Laat ze het horen, behalve zakenreizigers, wie verblijft er anders in hotels als het niet voor seks is?" Kimberly knipperde, keek enigszins onschuldig.
Haar blik wekte opnieuw Vincent's verlangen op. Hij was van plan zichzelf nogmaals te bevredigen, maar bij het zien van haar slappe lichaam, kon hij het niet verdragen. Hij klopte alleen op haar hoofd, "Rust even uit, ik neem je vanmiddag mee uit lunchen."
"Oke."
Zeggend dit, gleed Kimberly van zijn lichaam en viel zonder enige schaamte in slaap.
Vincent lachte, zich niet eens realiserend dat er een vertederde glimlach in zijn ogen was.
Na de lunch reed Vincent Kimberly zoals gewoonlijk naar huis, de limited edition Bentley reed openlijk het Knight Landgoed binnen. Kimberly stapte uit de auto, bedankte hem beleefd.
"Dank u, meneer Watson, voor de uitnodiging."
"Vergeet je niet iets?" Vincent krulde zijn lippen.
Ietwat verbaasd, begreep Kimberly. Ze knipperde en leunde in om hem op de lippen te kussen. Net toen ze zich wilde terugtrekken, hield Vincent's grote hand haar hoofd vast en engageerde zich in een gepassioneerde kus.
Na de kus liep Kimberly het huis binnen, terwijl Vincent naar de tweede verdieping keek, de gordijnen net dichtgaand.
Elke keer dat Kimberly het huis binnenkwam, kon Maya nauwkeurig van boven komen, en Kimberly wist dat ze altijd werd bekeken.
De uitnodiging uit haar zak halend en op de tafel leggend, keek Kimberly moe, "Ik heb de uitnodiging gekregen."
Meteen lichtte Maya's gezicht op van vreugde. Ze liep snel naar voren, nam de uitnodiging, haar ogen vol oncontroleerbare opwinding.
"Goed gedaan deze keer."
Bij het zien van Maya's sluwe en opgewonden gezicht, voelde Kimberly een golf van ongemak. Ze vond een excuus om naar boven te gaan om te rusten, en Maya hield haar niet tegen.
Halverwege riep Maya haar, "Het feest is over twee dagen. Gedurende deze twee dagen moet je 's ochtends en 's avonds een gezichtsmasker aanbrengen, dagelijks een rozenbad nemen, en ervoor zorgen dat je haar, vingernagels en teennagels heel schoon zijn, begrepen?"
Kimberly voelde een rilling in haar hart. Ze wist dat zelfs met de uitnodiging, Maya haar niet zou laten gaan op het feest.
"Ik begrijp het."
"Ga rusten, ik laat Susan vanavond vissoep voor je maken."
Kimberly knikte en ging snel naar boven.
Vincent reed terug naar het bedrijf, belde onmiddellijk Ray naar zijn kantoor.
"Onderzoek Kimberly's achtergrond en haar relatie met de Knight Familie door de jaren heen."
Ray antwoordde instinctief, "Ik hoorde geruchten dat juffrouw Sanchez de geadopteerde dochter van de Knight Familie is."
"Ben je aan het onderzoeken of geruchten aan het horen?" Vincent's stem was kalm, maar droeg een onzichtbare druk.
Ray werd nerveus, zijn hart bonkte, "Sorry, meneer Watson, ik ga onmiddellijk onderzoeken."
"Ga, vooral die Maya van de Knight Familie."
"Oke."
Twee dagen later, woonden Kimberly en Maya het feest bij in vol ornaat.
Vanavond had Maya Kimberly heel mooi en verleidelijk gekleed. Ze droeg een op maat gemaakte zwarte zeemeerminjurk, een witte handtas, haar lange haar losjes opgestoken met een kristallen haarspeld, twee lokken licht gekruld haar hingen naar beneden, haar wilde make-up maakte haar kleine gezicht nog delicater. Zelfs zonder sieraden zag ze er nog bescheidener en eleganter uit, met een verbluffende en luxueuze charme.
Zodra Kimberly binnenkwam, richtten alle ogen zich op haar, ieders gezichten gevuld met verbazing.
"Vanavond moet je goed presteren en naar me luisteren. Ook al heb je iets met meneer Watson, zodra hij genoeg van je heeft, ben je niets meer. Dus je moet meerdere backups vinden." Maya's gezicht was sluw, haar stem laag en dreigend.
Bij het horen hiervan, voelde Kimberly's hart alsof het meerdere keren werd gestoken en gedraaid. Het voelde alsof een gigantische steen op haar borst drukte, waardoor het moeilijk was om te ademen.
Maar voor Maya was Kimberly niets meer dan een marionet. Alles wat ze moest doen was bevelen opvolgen.
Dus knikte Kimberly, haar ogen dof en levenloos.
Rijkdom en macht waren verweven op deze schitterende avond, en bereikten hun hoogtepunt in de glans en invloed van de elite. Goed geklede obers liepen heen en weer tussen de sociale elite, en bedienden talloze hoogwaardigheidsbekleders en mensen uit de hogere klasse. Het podium was verblindend met lichten, en de verzamelde beroemdheden verkondigden luxe en adel met elke beweging die ze maakten.
Naast de sociale elite, waren er ook veel bekende media en journalisten uitgenodigd op het feest. De flitsende lichten van de camera's maakten het tafereel nog verblindender.
Veel mannen kwamen naar Kimberly toe om te proosten, en velen vroegen om haar contactgegevens.
Natuurlijk wilde ze die niet geven, maar onder de onderdrukkende blik van Maya had ze geen andere keuze dan hen één voor één toe te voegen op WhatsApp.
Op dat moment ontstond er plotseling commotie en uitroepen, en iedereen draaide zich synchroon naar de ingang van de balzaal. Kimberly en Maya deden hetzelfde. Vincent, gekleed in een zilvergrijze rokkostuum, kwam langzaam binnen. Zijn knappe verschijning was bijna onwerkelijk, als een god die neerdaalde uit de hemel.
De vrouwen op het feest slaakten bewonderende zuchten en wierpen bewonderende blikken naar Vincent.
Vincent zag Kimberly van een afstand met slechts één blik. Hun ogen ontmoetten elkaar door de menigte heen, en bij het zien van Vincent's blik, verscheen er een blos op Kimberly's wangen, die zich verspreidde van haar wangen naar de hoeken van haar ogen.
Vincent krulde zijn lippen lichtjes en keek toen weg.
De hoofdrolspeler van het feest van vanavond was gearriveerd. Vincent stapte op het podium, straalde een nobele aura uit, met een perfect geproportioneerd figuur en een vlekkeloos gezicht, gevormd door God, genoeg om talloze vrouwen te laten zwijmelen en mannen met ontzag te vervullen, zich minderwaardig voelend.
Niemand kon hem van zijn voetstuk trekken; hij was de koning van Emerald City.
Maya gaf Kimberly een duw met haar elleboog, een sluwe glimlach op haar gezicht, "Vincent ziet er echt goed uit. Als je zou kunnen trouwen met de Watson familie, zou je je leven op orde hebben. Maar hoe zou dat mogelijk zijn?"
Kimberly bleef stil, haar ogen lichtjes neergeslagen, langzaam haar vuisten ballend.
Na de gebruikelijke formaliteiten, eindigde Vincent zijn beleefde opmerkingen, moedigde iedereen aan om te drinken en plezier te hebben, en stapte toen van het podium af.
Desondanks volgden ieders ogen onbewust Vincent.
Hij was gewoon te charmant.
Veel vrouwen wilden het excuus van proosten gebruiken om dichter bij Vincent te komen, maar wat hij ook zei zorgde ervoor dat die gretige vrouwen vertrokken voordat hun glazen elkaar raakten.
Maya leidde Kimberly rond alsof ze aan het winkelen waren, en liet haar proosten met iedereen, ongeacht of ze hen kenden of ze gekwalificeerd waren. Met Kimberly's schoonheid, zelfs als de Knight familie niet gekwalificeerd was, zouden alle mannen Kimberly respecteren.
In de hoge kringen was schoonheid de sleutel tot het openen van deuren.
En Maya wilde dat Kimberly die sleutel was.
Gedurende het feest, was Maya de hele tijd aan het glimlachen, gebruikte Kimberly's naam om enkele deals te sluiten en zelfs enkele diners voor Kimberly te regelen.
Kimberly kon echter niets doen, als een delicate pop, liet ze Maya alles regelen.
Gebruikmakend van Maya's uitstapje naar het toilet, had Kimberly eindelijk een moment om te ademen. Ze ruilde haar drankje voor gewoon water van een ober en dronk het, verzachtend het ongemak in haar maag veroorzaakt door de alcohol.
Op dat moment merkte ze een ober in de hoek iets in een glas gieten.
Voordat ze beter kon kijken, klonk er een stem, "Ik had niet verwacht dat juffrouw Sanchez mij in bed zou plezieren, alleen zodat jij en Maya naar dit feest konden komen om een sugar daddy te vinden?"
Bij het horen hiervan draaide Kimberly haar hoofd. Vincent stond achter haar, en ze verslikte zich, niet in staat om een woord te zeggen.
"Het spijt me, maar ik heb je nergens over voorgelogen. Ik had gewoon de uitnodiging nodig."
Wat er ook gebeurde, Kimberly's koppigheid bleef.
Vincent grijnsde, een hint van onderzoek in zijn donkerbruine ogen, "Wat is je doel om hier te komen met Maya?"