Hoofdstuk 8
"Geen zorgen, Maya. Ik ga zo terug."
Kimberly had al een lange tijd geen verkoudheid of koorts gehad. De laatste keer dat ze gestraft werd, was meer dan twee jaar geleden. In de twee jaar dat ze bij Louis was, had Maya haar niet veel problemen bezorgd.
"Goed dan, kom vroeg terug. Ik laat Susan wat kippensoep voor je maken."
Maya drong niet aan en hing op nadat ze dat gezegd had.
Kimberly stopte haar telefoon weg, dwong haar pijnlijke lichaam om naar buiten te lopen en nam een taxi terug.
In de auto pakte ze de verkoudheidsmedicijnen uit haar tas en nam die in, zonder de sandwich aan te raken. Door de jaren heen had ze de gewoonte ontwikkeld om nooit buiten de deur te eten en altijd een nobele en elegante uitstraling te behouden in openbare gelegenheden.
Ondertussen, aan de andere kant.
Vincent reed terug naar het bedrijf en riep onmiddellijk zijn assistent, Rex Ingram, naar zijn kantoor.
"Meneer Watson, dit is het financiële rapport voor dit kwartaal."
Ray legde een document voor Vincent neer.
Vincent wierp er een korte blik op en leek zich plotseling iets te herinneren. Hij keek op naar Ray. "Is de gastenlijst voor het liefdadigheidsgala over een paar dagen al afgerond?"
"Het is al afgerond. Hier is de lijst."
Ray haalde een tablet tevoorschijn, trok een document op en legde het voor Vincent neer.
"Heb je de familie Knight uitgenodigd?"
Vincent keek er niet naar, hij vroeg het gewoon terloops.
"Het bedrijf van de familie Knight is niet erg groot en draagt niet veel bij aan de activiteiten van de Watson Group, dus ze zijn niet uitgenodigd. Bent u van plan om de familie Knight te helpen?"
Ray was een beetje verrast en vroeg het voorzichtig. Vincent boog zijn hoofd en zei onverschillig: "Waarom zou ik de familie Knight helpen?"
Vincent's stem was kalm, maar droeg een onverklaarbare druk met zich mee.
"Sorry, meneer Watson, ik sprak uit de beurt."
Ray voelde zich een beetje nerveus. Het liefdadigheidsgala van de Watson Group nodigde altijd de topfamilies en beroemdheden uit. Een familie zoals de familie Knight zou de drempel niet eens halen.
Ray had gedacht dat Vincent's relatie met Kimberly de afgelopen dagen snel was gevorderd en dat dit misschien een uitzondering zou zijn, maar het leek erop dat hij het mis had.
In Vincent's gedachten telden alleen belangen. Uitzonderingen werden waarschijnlijk alleen gemaakt voor die ene persoon.
Er waren onlangs geruchten dat die persoon misschien terug zou komen.
Kimberly keerde terug naar de villa. Susan had al kippensoep gemaakt. Hoewel ze niet veel trek had, dronk ze een kom op Maya's aandringen.
"Kimberly, rust later wat uit en neem een paar dagen de tijd om thuis te herstellen."
Aan de eettafel had Maya een zeldzame zachte glimlach. Kimberly was niet gewend haar zo te zien.
"Susan, zorg goed voor Kimberly deze dagen en help haar snel te herstellen."
"Ja, mevrouw."
Susan knikte instemmend.
"Dank je, Maya. Ik zit vol en wil graag naar boven om te rusten."
Kimberly had een hevige hoofdpijn. Ze stond op en wilde weggaan toen Maya haar terugriep.
"Wacht even, Kimberly."
Kimberly draaide zich om en keek Maya vragend aan.
"Je weet toch van het liefdadigheidsgala van de Watson Family over een paar dagen?"
Maya keek Kimberly voorzichtig aan. Kimberly aarzelde en herinnerde zich toen.
De Watson Group hield er elk jaar een. Ze had er eerder met Louis aan deelgenomen. Nu, zonder Louis, zou Maya zeker niet op zo'n hoogstaand evenement kunnen komen.
"Ik weet het, maar sinds Louis en ik uit elkaar zijn, is onze relatie behoorlijk slecht. Hij zal me waarschijnlijk niet meenemen."
Kimberly keek naar de kippensoep op tafel en voelde een koude rilling in haar hart. Ze wist dat Maya's bezorgdheid voorwaarden met zich meebracht.
"Dan kun je het aan meneer Watson vragen. Ben je de laatste tijd niet dicht bij hem geweest? Hoe moeilijk is het om een extra uitnodiging te krijgen? Doe gewoon een beetje verlegen."
Maya liep naar Kimberly toe, pakte haar hand en klopte er zachtjes op.
"Vincent en ik zijn nog niet zo close."
Kimberly trok haar hand weg van Maya's. Het gala van de Watson Group was iets waar iedereen bij wilde zijn. Ze betekende niets voor Vincent. Waarom zou hij een uitnodiging aan de familie Knight geven?
"Je hebt al met hem geslapen, en je zegt dat je niet close bent? Denk niet dat ik niet weet wat je gisteravond hebt gedaan. Kimberly, ben je alles vergeten wat ik je heb geleerd? Ben je zo nutteloos? Als ik had geweten dat je zo nutteloos was, waarom heb ik je dan opgevoed?"
Maya's gezicht werd plotseling koud en ze keek Kimberly aan alsof ze haar weer zou straffen.
Kimberly keek naar haar, haar handen balden zich stevig samen voordat ze langzaam ontspanden. Ze onderdrukte haar emoties en zei kalm: "Begrepen. Ik zal het proberen."
"Dat is beter. Niet proberen, je moet het doen. Vincent heeft al jaren geen vrouw dichtbij laten komen. Nu je met hem hebt geslapen, moet je de kans grijpen. Mannen zijn allemaal hetzelfde."
Maya's uitdrukking verzachtte een beetje. Kimberly luisterde alleen maar stilletjes zonder iets te zeggen.
Gewoon nog even volhouden. Zodra ze de beoordeling van het buitenlandse bedrijf had doorstaan, kon ze deze kooi voorgoed verlaten.
Enkele dagen bleef Kimberly in haar kamer om te herstellen en ging ze niet naar buiten. Als ze wakker was, leerde ze wat flirterige zinnen en stuurde af en toe berichten naar Vincent.
Vincent's antwoorden waren saai, maar soms kreeg Kimberly met haar flirterige zinnen een reactie, en dan zouden ze wat meer chatten.
Er was wat geflirt, maar Kimberly wist niet hoe ze de uitnodiging moest ter sprake brengen totdat Maya drie dagen voor het gala een grote woedeaanval kreeg.
Kimberly had geen andere keuze dan het ter sprake te brengen.
Ze stuurde 's ochtends een bericht, en Vincent antwoordde pas 's avonds, niet met een tekst, maar met een telefoontje.
Toen het telefoontje kwam, schreeuwde Maya tegen Kimberly. Haar hand trilde en ze drukte bijna op de ophangknop.
Maya sprak niet, ze keek Kimberly alleen maar aan en gebaarde dat ze de luidspreker moest aanzetten.
Kimberly had geen andere keuze dan de luidspreker aan te zetten en het gesprek te beantwoorden.
"Meneer Watson, het is zo laat. Wat heeft u nodig?"
Kimberly sprak opzettelijk in een verlegen stem. Er kwam een paar seconden geen reactie van de andere kant voordat Vincent's luie stem doorkwam.
"Is je brein gefrituurd, of wil je seks?"
Kimberly's gezicht werd rood tot aan de wortels van haar haar. Ze keek instinctief naar Maya, niet in staat om een woord uit te brengen.
Maya fronste bij het horen hiervan en gaf Kimberly een waarschuwende blik voordat ze de kamer verliet.
Zodra de deur dicht was, slaakte Kimberly een zucht van verlichting en keerde terug naar haar normale stem. "Ik dacht dat meneer Watson van dat soort stemmen hield."
"Ik geef de voorkeur aan seks boven stemmen."
Vincent pauzeerde even voordat hij zei: "Als je de uitnodiging wilt, kom hem dan zelf halen."
Voordat Kimberly iets anders kon zeggen, eindigde het gesprek en stuurde Vincent haar een hotelkamernummer.
Ze hoefde niet verteld te worden wat het betekende.
Vincent leek jarenlang ongeïnteresseerd in vrouwen, maar het bleek dat hij zijn verlangens gewoon onderdrukte, nu allemaal op haar losgelaten.
Kimberly trok een sexy kort jurkje aan en deed make-up op voordat ze vertrok. Terwijl ze door de woonkamer liep, zat Maya op de bank koffie te drinken.