Hoofdstuk 12
Nadat ze Kimberly had achtergelaten tussen de groep mannen, ging Maya praten met de rijke echtgenotes onder de elite. Vroeger zou ze niet de kwalificaties of het zelfvertrouwen hebben gehad, maar nu, met de uitnodiging en Kimberly's status, voelde zelfs Maya zich een beetje superieur.
"Is dit niet Maya? Het is lang geleden dat ik je voor het laatst zag. Ik had niet verwacht je hier vandaag te zien, wat een verrassing."
Toen ze dit hoorde, sneerde Maya inwendig maar hief trots haar hoofd, "Het is allemaal te danken aan Kimberly's status. Als het niet was voor haar relatie met meneer Watson, had ik hier nooit binnen kunnen komen."
Op het eerste gezicht klonk het als een normaal gesprek, maar Maya was eigenlijk haar status aan het etaleren.
Een rijke echtgenote zei koel, "Ik dacht dat meneer Watson zijn eerste liefde niet kon loslaten. Het lijkt erop dat de geruchten over meneer Watson's toewijding niet erg overtuigend zijn."
Maya was verbaasd, "Welke eerste liefde? Ik heb er nooit van gehoord."
"Hoe zou jij iets weten over de dingen in onze kringen?" De ogen van de rijke echtgenote waren vol minachting en verachting.
Maya's gezicht werd onmiddellijk donker, maar ze dwong zichzelf te glimlachen, "Ja, maar ik denk dat ik jullie binnenkort vaker zal zien."
De betekenis van deze uitspraak was duidelijk. Iedereen die het niet begreep, zou een dwaas zijn, maar niemand durfde echt Maya uit te dagen. Tenslotte was Kimberly's relatie met Vincent behoorlijk speciaal, en niemand wilde haar gemakkelijk beledigen.
"Die eerste liefde was meneer Watson's meest geliefde persoon destijds. Meneer Watson had zijn verloofde aan de hele Smaragdstad aangekondigd. Maar ik hoorde dat die eerste liefde vroeger in een bar werkte. Maar dat is alleen wat ik hoorde, verraad me niet. Zelfs zo, meneer Watson was erg geobsedeerd door haar. Iedereen die iets slechts over haar durfde te zeggen, zou in grote problemen komen."
Toen ze dit hoorde, haalde Maya haar schouders op, "Als het ware liefde was, zou hij dan nog relaties met andere vrouwen hebben?"
Deze uitspraak liet de rijke echtgenotes sprakeloos. Hoewel Maya's woorden grof waren, waren ze waar.
"Zelfs zo, de eerste liefde was de enige. Zelfs als er later talloze minnaressen waren, kon niemand de eerste liefde vervangen."
Een ander zei, "Maar het lijkt erop dat ze vaak uit elkaar gingen en weer bij elkaar kwamen. Entertainmentjournalisten vingen hun roddels vaak op en rapporteerden het breed. Maar we hebben de laatste jaren niets gehoord, dus het lijkt erop dat ze voorgoed uit elkaar zijn."
"Ik denk niet dat het zo gemakkelijk is om helemaal uit elkaar te gaan. Maar Maya, je zou Kimberly moeten herinneren om meneer Watson goed te behandelen. Anders, als die eerste liefde terugkomt, heeft ze geen kans."
"Ik herinner me ineens, ik hoorde dat ze onlangs terugkwam. Ze was toch naar Novaria gegaan?"
Iedereen begon te discussiëren over Vincent en die vrouw.
Maya gaf er niets om. Ze dacht dat deze mensen haar gewoon een les wilden leren en haar momentum wilden verzwakken. In Maya's ogen, hoe goed een man ook was, hij zocht gewoon naar nieuwigheid. Zodra de nieuwigheid weg was, kon geen enkele vrouw hem vasthouden.
Zelfs Kimberly, die Maya zo zorgvuldig had gekweekt gedurende vele jaren, zou het misschien niet kunnen doen.
Hoe dan ook, het was allemaal verleden tijd. Zelfs als ze terugkwam, wat dan nog?
Geleidelijk aan, toen een schoonheid in hun zicht verscheen, hielden de gesprekken langzaam op.
Kimberly liep naar hen toe, haar sierlijke figuur en verbluffende schoonheid trokken bewonderende blikken en zuchten van iedereen. Zelfs vrouwen van verschillende leeftijden vonden haar adembenemend en konden hun ogen niet van haar afhouden.
Enkele scherpe ogen herkenden de jas die Kimberly droeg. Iedereen keek verward en verrast. Niemand wist niet dat het Vincents jas was.
Maya's gezicht toonde een tevreden glimlach, vol trots. Hoe mooi of uitstekend andere vrouwen ook waren, konden ze beter zijn dan de Kimberly die zij zorgvuldig had gekweekt?
Dit was de roos die ze had gekoesterd, een magnifieke roos.
Kimberly begroette iedereen beleefd, zoals ze gewoon was. Dit was een beleefdheid die Maya lang geleden had ingeprent. Ze zei dat in de rijke kringen, of je ze nu kende of niet, je iedereen moest groeten om te voorkomen dat je achter je rug om als onbeleefd werd beschouwd.
Oorspronkelijk dachten de rijke dames dat Kimberly slechts een voorbijgaande bevlieging van Vincent was. Maar nu leek het erop dat Kimberly heel bijzonder was voor Vincent.
Dus veranderden ze onmiddellijk hun houding en nodigden Kimberly uit om te gaan zitten.
Kimberly had sinds haar jeugd dergelijke gelegenheden met Maya bijgewoond en had veel van zulke scènes gezien. Dus ze voelde zich op haar gemak bij het communiceren met deze rijke dames.
Tegen middernacht, toen het banket ten einde liep, begon iedereen te vertrekken. Kimberly scande instinctief de kamer maar zag Vincent niet. Het leek erop dat hij vroeg was vertrokken.
In de auto op weg terug gaf Kimberly de woorden van Vincent getrouw door.
"Hij zei alleen dit. Als je iets nodig hebt, moet je hem direct contacteren. Hij waarschuwde me ook, dus Maya, als je niet wilt dat de familie Watson de familie Knight lastigvalt, moet je sommige dingen zelf regelen."
Kimberly zei dit opzettelijk, bang dat Maya haar zou uitschelden.
Maya maakte zich totaal niet druk om Kimberly's herinnering. Ze leunde ontspannen achterover in haar stoel, ogenschijnlijk ontspannen, "Je hebt me echt trots gemaakt vanavond. Je hebt geen idee hoe die rijke dames naar me keken toen ik verscheen. Het maakte me boos, maar gelukkig had ik jou."
Het was duidelijk dat Maya opnieuw haar relatie met Vincent had gebruikt om indruk te maken.
Bij deze gedachte flitste een nauwelijks merkbare walging door Kimberly's ogen. Ze sprak, "Maya, meneer Watson waarschuwde me ook vanavond. Hij wil niet meer horen dat je opschept over je relatie met hem en mij. Anders draag je de consequenties."
Bij het horen hiervan trok Maya een wenkbrauw op en wuifde met haar hand, "Begrepen, begrepen."
Kimberly viel stil, wierp een kille blik op Maya en richtte haar blik toen op het raam.