Hoofdstuk 11
Vincent ving Kimberly net op tijd. Omdat ze vandaag een laag uitgesneden zeemeerminjurk droeg, was haar strakke en volle decolleté duidelijk zichtbaar, zelfs met een borstlapje. Vincent's hand raakte onbedoeld haar slanke taille aan, haar slanke maar volle figuur was betoverend, en alleen dit contact maakte dat Vincent's onderlichaam begon te reageren.
Hij had altijd zelfbeheersing in elke situatie, dus waarom verloor hij het hier?
Vincent wendde zijn blik af en duwde Kimberly weg.
Kimberly dacht dat hij boos was en verontschuldigde zich snel nadat ze zichzelf had gestabiliseerd, "Sorry, ik bedoelde het niet zo, ik dacht dat je je ongemakkelijk voelde."
Vanavond was Kimberly adembenemend mooi, het soort dat elke man met één blik zou betoveren.
Vincent kon er ook niet aan ontsnappen. Net toen hij Kimberly wilde zeggen snel uit zijn zicht te verdwijnen, voelde hij een overweldigend verlangen opkomen van zijn onderlichaam naar zijn borst, bijna buiten zijn controle.
De ervaren Vincent realiseerde zich snel dat er iets mis was met zijn lichaam. Dit was niet gewoon ongemak, maar...
Met deze gedachte in zijn hoofd, liet Vincent zijn scherpe blik door de balzaal gaan, en hij richtte zich op een ober in de hoek die hen aanstaarde. Toen hun blikken elkaar ontmoetten, keek de ober snel weg en verdween in de menigte.
Hij dacht eraan het vol te houden en snel te vertrekken, maar het verlangen in hem was oncontroleerbaar, vooral met Kimberly nog voor hem. Vincent was al aangetrokken tot haar schoonheid, en nu kon hij zichzelf niet meer beheersen.
Kimberly was verbaasd over Vincent's vreemde toestand toen plotseling haar slanke pols door hem werd gegrepen. Voor ze kon reageren, sleepte hij haar naar de backstage lounge.
Hij sloot en vergrendelde de deur in één vloeiende beweging.
Vincent leunde tegen de muur, hijgend en met zijn ogen vol brandend verlangen. De onderdrukte hitte in zijn borst deed zijn hele lichaam beven, zijn keel bewoog op en neer.
Een tintelend gevoel begon zich door zijn lichaam te verspreiden.
De slimme Kimberly realiseerde zich ook wat er met Vincent aan de hand was. Haar hart kromp samen, "Ik ga een dokter zoeken, wacht op me."
Net toen ze de deur wilde openen, blokkeerde Vincent's grote hand het en sloeg het weer dicht. Het krachtverschil tussen mannen en vrouwen liet Kimberly machteloos.
"Wat doe je..."
Voor ze haar zin kon afmaken, kuste Vincent haar fel met zijn hete lippen, zijn hand verstrengeld in haar haar, en de andere hand gleed in haar jurk, knijpend in haar zachte borst. Het verlangen in zijn lichaam werd onmiddellijk aangewakkerd, en Kimberly slaakte bijna een kreet.
Vincent's hand klom omhoog naar haar taille, haar lichaam stevig tegen het zijne drukkend. Kimberly's gezicht werd rood, ze was buiten adem van zijn kus, en de stille ruimte liet de hormonen ongeremd verspreiden.
Kimberly was bang dat iemand binnen zou komen. Ze duwde tegen zijn borst en zei haastig, "Komt er hier iemand binnen?"
Vincent blokkeerde haar lippen opnieuw. Onder zijn sterke controle, kantelde Kimberly haar hoofd om zijn hartstochtelijke kus te verdragen. Hij kuste ruw en dominant, alsof hij haar in zijn lichaam wilde opnemen.
Toen tilde Vincent haar op bij haar taille, zijn ogen brandend van verlangen.
Hij schoof haar zeemeerminjurk omhoog tot aan haar taille, scheurde een gat in haar vleeskleurige panty's vanaf haar slipje, en ondanks Kimberly's verzet drong Vincents enorme penis met kracht haar lichaam binnen.
Kimberly klampte zich aan zijn rug vast, beet op haar lip om geen geluid te maken en verdroeg zijn intense stoten.
Een half uur later eindigde de wilde seks eindelijk. Kimberly was uitgeput, hijgde zwaar, haar voorhoofd bedekt met zweet en haar haar een warboel.
De effecten van de drug op Vincent waren grotendeels uitgewerkt. Hij kleedde zich snel aan en pakte zijn telefoon.
"Controleer alle obers van vanavond, vooral die in de hal, en stuur me al hun foto's."
Nadat hij had opgehangen, keek Vincent naar Kimberly, die uitgeput op de bank zat. Hij voelde een mix van emoties en streelde zachtjes haar haar.
"Vanavond was mijn schuld. Iemand had mijn drankje gedrogeerd om me voor schut te zetten op het feest."
Kimberly ging zwakjes rechtop zitten, trok haar afgezakte bandje weer op en worstelde om haar gescheurde panty's uit te trekken, waarna ze ze opzij gooide.
Ze keek Vincent aan, haar stem schor, "Dan staan we nu quitte vanavond."
"Quitte?" Vincent trok een wenkbrauw op.
"Ja, Maya gebruikte jouw naam om te netwerken en zaken te doen, wat verkeerd was, maar ik heb haar dat niet opgedragen. Dus vanavond heb ik je geholpen met de drug, en staan we quitte." Kimberly's ogen waren kalm, haar glimlach een beetje geforceerd.
Tot haar verrassing werd Vincent niet boos of wantrouwend. In plaats daarvan sprak hij vriendelijk.
"Oké, ik geloof je."
Kimberly was verrast, "Geloof je me echt?"
Vincent knikte, "Ja, dat doe ik."
Toen keek hij op zijn horloge, "Het feest is bijna voorbij. Maak je klaar en laten we gaan. Maya zoekt je waarschijnlijk."
Kimberly's gezicht veranderde lichtjes. Ze negeerde haar pijnlijke lichaam, ging snel rechtop zitten om haar lange jurk recht te trekken en vroeg, "Zit er iets op mijn rug?"
Vincent begreep haar bedoeling en deed alsof hij het niet begreep, "Wat dan?"
Kimberly fronste, wetende dat hij deed alsof hij niets wist. Ze legde het niet verder uit en liep naar een nabijgelegen spiegel om haar haar te fatsoeneren voordat ze zich klaarmaakte om te vertrekken.
Vincent riep haar, "Er zit iets op je jurk. Doe mijn jas aan."
Hij gooide haar een zilvergrijze lange jas toe.
Ze ving hem op en aarzelde een paar seconden voordat ze hem op de rugleuning van de bank legde, "Dank je, meneer Watson, maar jouw jas dragen zou meer reacties uitlokken dan Maya die jouw naam gebruikt."
Vincent leunde op de bank, een glimlach op zijn lippen, "Ik vind het niet erg om zo'n reactie zelf uit te lokken, tenzij je naar buiten wilt gaan met de liefdesvloeistof op je rug. Ik denk dat dat een nog grotere reactie zou veroorzaken."
Bij het horen hiervan kleurde Kimberly's gezicht meteen rood, niet verwachtend dat Vincent zo vrijuit zou spreken.
Ze had geen andere keuze dan de jas op te pakken en aan te trekken. Tot haar verrassing paste de mannenjas goed bij haar zwarte zeemeerminjurk, alsof het een modeontwerp was.
Maar zo naar buiten gaan zou zeker wat roddels veroorzaken, aangezien Vincent de hele avond het middelpunt van het feest was geweest.
"Niet slecht. Aangezien je zoveel moeite hebt gedaan om met Maya vanavond te komen, zal ik haar een voordeel geven. Als ze iets wil, moet ze direct met mij praten, niet via jou. Anders zullen er consequenties zijn."