




Hoofdstuk 10
Doel? Kimberly lachte om zichzelf. Hoe zou ze het doel kunnen weten? Ze wilde niet eens naar zo'n evenement komen; alles was door Maya geregeld.
Toen Kimberly stil bleef, deed Vincent een stap dichterbij, met een spottende glimlach op zijn lippen, "Het is de eerste keer dat ik hoor dat onze relatie zo hecht is, met jou die beweert de toekomstige mevrouw Watson te worden."
Bij het horen hiervan was Kimberly verbijsterd, haar wenkbrauwen fronsten, "Wat?"
"Speel je nu de domme? Maya heeft iedereen verteld dat jij en ik een bijzondere relatie hebben en dat je misschien de toekomstige mevrouw Watson wordt."
Plotseling werd Kimberly's geest leeg. Ze had niet verwacht dat Maya zulke ongepaste opmerkingen zou maken, volledig zonder rekening te houden met haar reputatie en de gevolgen.
Toch kon Kimberly alleen maar kiezen om het te verdragen.
Ze haalde diep adem, "Het spijt me, meneer Watson, ik wist het echt niet."
"Mevrouw Sanchez noemt me meneer Watson als ze iets van me nodig heeft in bed, maar anders noemt ze me Vincent?" Vincent trok een wenkbrauw op en keek haar aan met een spottende glimlach.
Haar vingers klemden zich om het wijnglas, de bitterheid in haar hart onderdrukkend, en ze dwong zichzelf tot een glimlach, "Meneer Watson, is dat goed?"
"Je bent echt slim. Ik zag je vanavond met veel mannen drinken en hun contactgegevens toevoegen. Ben je van plan elke nacht van partner te wisselen?" Vincent's lippen krulden in een glimlach.
"Meneer Watson is de ster van de avond, genietend van ieders aandacht. Ik had niet verwacht dat u de tijd had om mij op te merken. Dat is echt mijn eer." Kimberly trok een wenkbrauw op en onthulde een verleidelijke glimlach.
Vincent's lippen krulden in een bloedlustige koude glimlach, en zijn ogen werden donkerder.
"Kimberly, je mond is net zo bedreven als je vrijen."
Ze glimlachte bitter, "Dank u voor het compliment, meneer Watson. Of u het nu gelooft of niet, wat Maya ook heeft gezegd of gedaan, het heeft niets met mij te maken. Het was niet mijn idee. Kan ik haar acties controleren? Maar na het feest zal ik haar vertellen te stoppen met zulke grootse uitspraken te doen. Op zijn hoogst bevredigen meneer Watson en ik elkaars fysieke behoeften, niets meer. Ik ken mijn plaats. Meneer Watson hoeft me daar niet aan te herinneren."
Na dit gezegd te hebben, draaide Kimberly zich om om weg te gaan, maar ze hoorde een gedempte kreun achter zich. Ze draaide zich om en zag Vincent zich aan de tafel vasthouden, er ziek uitziend.
Uit menselijkheid wilde ze vragen hoe het ging, maar ze stootte per ongeluk tegen de tafelrand. Haar hoge hakken deden haar haar evenwicht verliezen, en ze viel direct in Vincents armen.
Vincent ving Kimberly net op tijd op. Omdat ze vandaag een laag uitgesneden zeemeerminjurk droeg, zelfs met een borstpatch, was haar strakke en volle decolletƩ volledig zichtbaar. Vincent's hand raakte onbedoeld haar slanke taille, haar slanke maar volle figuur was betoverend, en alleen dit contact zorgde ervoor dat Vincent's onderlichaam begon te reageren.
Hij had in elke situatie zelfbeheersing, dus waarom verloor hij het hier?
Vincent wendde zijn blik af en duwde Kimberly weg.
Kimberly dacht dat hij boos was en verontschuldigde zich snel nadat ze zichzelf had hersteld, "Het spijt me, dat was niet mijn bedoeling, ik dacht dat je je ongemakkelijk voelde."
Vanavond was Kimberly adembenemend mooi, het soort schoonheid dat elke man met ƩƩn blik zou betoveren.
Vincent kon het ook niet vermijden. Net toen hij Kimberly wilde zeggen om snel uit zijn zicht te verdwijnen, voelde hij een overweldigend verlangen opkomen vanuit zijn onderlichaam naar zijn borst, bijna de controle verliezend.
De ervaren Vincent realiseerde zich snel dat er iets mis was met zijn lichaam. Dit was niet zomaar een eenvoudig ongemak, maar...
Bij deze gedachte gleed Vincents scherpe blik door de balzaal en vond een ober in de hoek die hen aanstaarde. Toen hun blikken elkaar ontmoetten, keek de ober snel weg en verdween in de menigte.
Hij dacht eraan het te verdragen en snel weg te gaan, maar het verlangen in hem was oncontroleerbaar, vooral met Kimberly nog voor hem. Vincent was al aangetrokken door haar schoonheid, en nu kon hij zichzelf niet meer beheersen.
Kimberly was verbaasd over Vincents vreemde toestand toen plotseling haar slanke pols door hem werd gegrepen. Voordat ze kon reageren, sleepte hij haar mee naar de backstage lounge.
Hij sloot en vergrendelde de deur in ƩƩn vloeiende beweging.
Vincent leunde tegen de muur, zijn borst vastklemmend en zwaar hijgend, zijn ogen gevuld met brandend verlangen. De onderdrukte hitte in zijn borst deed zijn hele lichaam beven, zijn keel bewoog op en neer.
Een tintelend gevoel begon zich door zijn lichaam te verspreiden.
De slimme Kimberly realiseerde zich ook wat er met Vincent aan de hand was. Haar hart trok samen, "Ik ga een dokter halen, wacht op me."
Net toen ze de deur wilde openen, blokkeerde Vincents grote hand het en sloeg het weer dicht. Het krachtsverschil tussen mannen en vrouwen liet Kimberly machteloos achter.
"Wat ben je van plan..."
Voordat ze kon uitspreken, drukten Vincents hete lippen zich fel op de hare, zijn hand verstrikt in haar haar, en de andere hand gleed onder haar jurk, haar zachte borst knijpend. Het verlangen in zijn lichaam werd onmiddellijk aangewakkerd, en Kimberly slaakte bijna een kreet.
Vincents hand gleed omhoog langs haar taille, haar lichaam strak tegen het zijne drukkend. Kimberly's gezicht werd rood, ze was buiten adem van zijn kus, en de stille ruimte liet de hormonen ongehinderd verspreiden.
Kimberly was bang dat iemand binnen zou komen. Ze duwde tegen zijn borst en zei haastig, "Komt hier iemand binnen?"