Hoofdstuk 1
Laat op de avond, langs de kant van de weg.
Een Maybach stond geparkeerd in de schaduwen, schommelend op en neer.
De halfnaakte Kimberly Sanchez zat bovenop Vincent Watson, zich uiterst ongemakkelijk voelend terwijl zijn geslachtsdelen herhaaldelijk haar vaginale opening plaagden zonder binnen te dringen.
"Ga je nou seks hebben of niet? Als je het gaat doen, doe het dan gewoon. Zo niet, laat me dan afstappen!"
Vincent grinnikte zachtjes bij het horen hiervan, "Achter me aan zitten en dan nog zo'n humeur hebben?"
Kimberly voelde zich sprakeloos en begon hem boos aan te kijken.
Ze had nog nooit iemand gezien die een achtervolging met seks begon.
Kimberly was een sexy schoonheid, met een heet lichaam, gracieuze rondingen en ogen vol verleiding, een ultieme schoonheid waar je nooit genoeg van kon krijgen!
Vooral nu, met haar verleidelijke ogen gevuld met woede en verlegenheid, stortten Vincents psychologische verdedigingslinies onmiddellijk in!
Met een stoot drong hij zijn penis diep in Kimberly!
Het gevoel van doorbreken van de weerstand deed zijn donkerbruine ogen oplichten, "Was je dat niet?"
Kimberly wist wat hij wilde zeggen,
Haar gezicht werd licht rood en haar wenkbrauwen fronsten van de pijn van haar lichaam dat werd gescheurd.
Ze keek weg, en met een zachte en charmante stem vol sarcasme zei Kimberly, "Waarom zo verbaasd? Denk je dat een losbandige vrouw zoals ik het niet verdient om haar maagdelijkheid te behouden? Of denk je dat ik het heb laten herstellen alleen om jou te verleiden?"
Vincent opende zijn mond, maar voordat hij kon spreken, ging ze verder, "Maak je geen zorgen, dat is niet nodig! Je weet wat voor soort persoon ik ben, meneer Watson. Je trok me de auto in voor seks omdat je denkt dat ik schaamteloos ben, toch?"
Vincent keek naar het vage sarcasme op Kimberly's delicate gezicht, denkend aan wat er was gebeurd voordat hij haar de auto in trok.
Oorspronkelijk was Kimberly van plan om vanavond Louis Turner ten huwelijk te vragen.
Louis had Kimberly twee jaar lang achtervolgd, met een goed uiterlijk, een goede familieachtergrond en diepe genegenheid. Kimberly dacht dat trouwen met hem niet slecht zou zijn, dus bereidde ze zich voor om hem ten huwelijk te vragen.
Wie had gedacht dat, toen ze haastig aankwam op de zorgvuldig ingerichte voorstelplek, ze Louis een andere vrouw zag vasthouden en denigrerend over haar hoorde spreken.
"Die trut Kimberly is zo makkelijk, elke man kan haar hebben. Ik speelde gewoon de rol van een liefhebbende man voor twee jaar, en zij geloofde het echt, het is hilarisch!"
De vrouw in zijn armen giechelde, "Meneer Turner, ze gaat je ten huwelijk vragen, is het niet slecht om zo op haar gevoelens te trappen?"
Louis snoof, "Wat is er slecht aan? Het was gewoon een spel. De Turner-familie heeft hoge standaarden, en iemand zoals zij, die door velen is bespeeld, komt niet in aanmerking."
"Meneer Turner, hou op met grappen maken. Je hebt haar twee jaar lang achtervolgd, hoe kan het dan alleen een spel zijn?"
"Als het niet voor de weddenschap was die ik met hen maakte, om Kimberly, de losbandige vrouw, verliefd op me te laten worden, wie zou dan deze diepe affectiespel met haar willen spelen? Gelukkig won ik, en hoef ik niet meer voor haar te acteren. Je hebt geen idee, ik stond op het punt te kotsen van het acteren!"
Kimberly had nooit verwacht dat Louis' tederheid, genegenheid en zorgvuldige aandacht allemaal een act waren.
Hoewel Kimberly niet van Louis hield, was ze na twee jaar enigszins door hem geraakt. Ze dacht dat, aangezien ze toch moest trouwen, het vinden van iemand die diep van haar hield niet slecht zou zijn.
Onverwacht resulteerde haar enige proactieve zet in deze machtsstrijd in dat haar waardigheid met de grond gelijk werd gemaakt.
Een beetje ironisch, maar niet veel.
Iemand merkte Kimberly op die bij de deur stond en gaf Louis onmiddellijk een seintje.
Louis draaide zich om, en voor een moment was er een schuldige blik in zijn ogen.
Maar het was slechts een moment, denkend aan Kimberly's reputatie, verdween die schuldgevoelens onmiddellijk.
"Alles gehoord?" zei hij rechtvaardig.
Kimberly knikte kalm.
"Goed, bespaart me de moeite om het nog eens uit te leggen, en we kunnen deze farce eerder beëindigen. Laten we het uitmaken, vriendschappelijk uit elkaar gaan."
Het publiek om hen heen barstte los!
Kimberly had zorgvuldig een voorstel geregeld, alleen om bespot te worden als een farce.
Het was de grap van het jaar voor hen!
Wat heb je aan mooi zijn? Wat heb je aan door mannen aanbeden worden?
Met een verpeste reputatie was ze slechts een speeltje voor mannen, niemand nam haar serieus.
Iedereen wachtte om Kimberly's reactie te zien, maar ze vroeg lui, "Wat was de weddenschap?"
Louis was een moment verbluft, toen fronste hij en zei, "Een limited edition supercar."
Kimberly klikte met haar tong, "Je gevoelens zijn behoorlijk goedkoop!"
Haar mooie ogen glinsterden, scannend door de kamer voordat ze zich vastzetten op de onverschillige, nobele en knappe man die tegen de champagne toren leunde.
Vincent, het hoofd van de Watson Group in Emerald City, de erfgenaam van de prestigieuze Watson-familie, een echte high-society figuur, en niet geïnteresseerd in vrouwen.
Hoge hakken tikten scherp op de gepolijste vloer terwijl Kimberly haar sierlijke heupen wiegde en naar Vincent toe liep.
Met een boeket in haar hand knipperde ze lichtjes met haar ogen, een charmante glimlach spreidde zich uit over haar gezicht, begunstigd door de schepper.
"Meneer Watson, vergeleken met de nutteloze Louis, die alleen maar een rijke familieachtergrond heeft, trouw ik veel liever met u! Het was alleen omdat Louis zo volhardend was dat ik dacht dat ik hem een kans kon geven. Nu we uit elkaar zijn, kan ik u achterna zitten. Dus, meneer Watson, geeft u mij een kans?"
Terwijl ze met Vincent flirtte, vergat ze niet om een sneer uit te delen aan Louis.
Louis' gezicht vertrok, "Kimberly, ben je helemaal gek geworden! Je hebt je gezicht verloren nadat ik je gedumpt heb, dus probeer je wraak te nemen door met Vincent te flirten? Hij is mijn vriend, denk je dat hij oppikt wat ik heb weggegooid?"
Kimberly wilde oorspronkelijk niet op zijn geschreeuw reageren, maar Louis' woorden waren te scherp. Als ze niet reageerde, zou Louis echt denken dat ze smoorverliefd op hem was.
Kimberly sprak met minachting, waarna ze geen aandacht meer aan Louis besteedde en haar ogen op Vincent richtte, het licht in haar ogen als kleine haakjes die Vincents ziel probeerden te vangen.
Vincent hief lui zijn oogleden, een hint van betekenis flitste in zijn donkerbruine ogen en een lichte glimlach speelde om zijn lippen, "Het is niet onmogelijk."
Louis stond verstijfd op zijn plek!
Kimberly was ook een beetje verbaasd, haar mooie ogen glinsterden.
Moesten deze mensen hun vrienden niet vermijden als het om vrouwen ging?
Toen Kimberly in een roes stond, stak Vincent zijn lange arm uit, sloeg deze om haar middel en trok haar naar voren.
Kimberly stortte recht in zijn armen, keek omhoog met een lege uitdrukking in haar ogen.
Vincents lippen krulden in een veelbetekenende glimlach, "Ga je me niet achterna zitten? Hoe kun je me achterna zitten als je daar gewoon staat?"
Kimberly begreep niet waarom hij dit deed, en volgde instinctief zijn woorden, "Hoe wil je dat ik je achterna zit?"
"Er zijn hier te veel mensen, te veel ogen. Zullen we ergens anders heen gaan?"
Kimberly glimlachte, "Natuurlijk."
Vincent sloeg zijn arm om Kimberly en maakte aanstalten om te vertrekken.
Louis, met een somber gezicht, blokkeerde hun weg, "Kimberly, heb je nog niet genoeg? Vincent, ga je echt mee in haar onzin? Sinds wanneer ben je zo makkelijk?"
Vincent, met één arm om Kimberlys middel, keek lui naar Louis, "Leer je mij hoe ik mijn zaken moet doen?"
Louis' gezicht verstijfde, schudde zijn hoofd, "Dat is niet wat ik bedoelde, ik..."
Toen keek hij naar Kimberly, "Kimberly, ben je echt zo wanhopig op zoek naar een man? Met mij breken en meteen met iemand anders aanpappen? Denk je dat Vincent in jou geïnteresseerd zou zijn? Je was niet eens gekwalificeerd om de Turner Familie binnen te komen, laat staan de Watson Familie!"
Louis' woorden waren niet onjuist.
De Watson Familie was een van de topfamilies in Emerald City, aan de top van de piramide, ver buiten het bereik van de Turner Familie!
Maar Vincent zei geen woord, hij nam Kimberly gewoon mee.
Toen sleepte Vincent Kimberly in de auto!
Na een hete, diepe kus vond Kimberly zichzelf halfnaakt, seks hebbend met Vincent.
Ze was zelf een beetje verward!
Louis had Kimberly twee jaar achtervolgd, en ze vond zelfs kussen met hem weerzinwekkend.
Maar met Vincent belandde ze bij de eerste ontmoeting al in bed!
Vincent's sexy stem, met een lichte mintgeur, fluisterde in haar oor, "Denk je teveel na? Ik wilde alleen iets controleren!"
Kimberly herinnerde zich dat voordat Vincent haar de auto in trok, hij had gezegd dat hij haar oprechtheid wilde zien in het achterna zitten van hem!
Op dat moment dacht ze dat iemand achterna zitten gewoon betekende net zo liefdevol zijn als Louis!
Wie wist dat zijn idee van oprechtheid seks hebben was!
Met haar blote rug tegen het stuur voelde Kimberly zich een beetje beschaamd. Ze draaide haar hoofd weg, haar toon ongeduldig, "Als je het gaat doen, doe het dan gewoon. Waarom zoveel gepraat? Of kan meneer Watson niet presteren?"
Geen enkele man kan zo'n provocatie verdragen.
Vincent grinnikte, greep haar middel, "Is dat zo? Huil dan later niet!"
Kimberly vroeg zich nog steeds af waarom ze zou huilen toen Vincent plotseling het tempo verhoogde.
Elke stoot was diep en hard!
Kimberly, die nog nooit seks had gehad, kon zo'n ruwe behandeling niet aan.
Ze voelde zich als een klein bootje in een storm, op elk moment dreigend te kapseizen door de golven!
Om het nog erger te maken, na haar twee keer in de auto te hebben genomen, sleepte Vincent haar schaamteloos naar een hotel.
Kimberly bracht de hele nacht door met het betalen van de prijs voor haar woorden over dat hij niet kon presteren!
En het was uitzonderlijk bruut!