♥ Hoofdstuk 6 ♥
Magnus Darkmore.
We hadden een nieuwe dienstmeid nodig in het landhuis, dus gaf ik mijn secretaresse, Amelia, de opdracht om een advertentie in de kranten te zetten. Omdat ik de sollicitatiegesprekken niet alleen wilde afhandelen, nodigde ik mijn broers uit om me te vergezellen: Kael, de tweede broer, een gerenommeerde rechter, en Damien, de derde broer, die dokter is. Kael is zesendertig, Damien vijfendertig, en ik ben de oudste met achtendertig.
De eerste kandidaten waren een ramp. Ze leken meer geïnteresseerd in het zich op ons storten dan in het tonen van hun kwaliteiten. Kael, met zijn grove en sarcastische manier, hield zich niet in. Hij maakte er altijd een punt van om de meisjes te vernederen, iets dat Damien enorm amuseerde. Ik geef toe dat ik de situatie ook vermakelijk vond. Het zien van hun reactie op zijn provocaties en het ongemak dat het veroorzaakte, was een spektakel op zich.
Wat we echter niet hadden verwacht, was dat de volgende kandidaat onze aandacht zou trekken. Toen ze het kantoor binnenkwam, wisten we meteen dat ze anders was dan de anderen.
Yara Blake had een aanwezigheid die zowel discreet als opvallend was. Haar perfect egale donkere huid contrasteerde met haar lange, glanzende haar, dat in zachte golven over haar schouders viel. De subtiele glinstering in haar bruine ogen, bijna goudkleurig in het licht van het kantoor, onthulde een mengeling van verlegenheid en iets diepers, alsof er een onverteld verhaal achter die blik schuilging. Haar gezicht, met zijn delicate en expressieve trekken, werd omlijst door een pony die haar gelaat verzachtte, terwijl haar dunne, van nature roze lippen gesloten bleven in een nerveuze lijn.
Haar lichaam, hoewel niet overdreven rond, had een subtiele gratie, een natuurlijke elegantie. Bovendien was haar houding rechtop maar met een lichte vooroverbuiging, alsof ze constant klaarstond om zich terug te trekken of zichzelf te beschermen. De manier waarop haar armen lichtjes langs haar lichaam waren gespannen en de manier waarop haar kleine, lange vingers nerveus over haar dij bewogen, waren een duidelijk teken van haar angst. Er was iets aan de manier waarop ze haar blik neersloeg, alsof ze elke confrontatie probeerde te vermijden, dat een mengeling van kwetsbaarheid en puurheid uitstraalde die ons op een onverwachte manier aantrok.
We waren nog meer geïntrigeerd toen ze onthulde dat ze getrouwd was. In plaats van ons te ontmoedigen, wakkerde het alleen maar een vlam van nieuwsgierigheid en verlangen aan. Haar zachte manier van doen en de manier waarop ze nerveus haar handen over haar dij liet glijden, trokken onze aandacht en wekten een interesse op die ik niet had verwacht. Mijn broers en ik hebben er geen moeite mee om dezelfde vrouw te delen. Sterker nog, het is iets wat we vrij vaak doen, maar de manier waarop ze zich gedroeg, zo teruggetrokken en met zo'n onderdanige blik, was voor mij bijzonder stimulerend.
Wat me verraste was het effect dat haar aanwezigheid had op mij en mijn broers. Er was iets aan haar gereserveerde houding en de manier waarop ze nerveus en angstig leek, maar tegelijkertijd in controle was, dat onze nieuwsgierigheid en aantrekkingskracht opwekte. De combinatie van haar subtiele schoonheid en haar onderdanige houding maakte dat we allemaal meer over haar wilden ontdekken, haar persoonlijkheid verkennen en wat er schuilging achter die ogenschijnlijk fragiele façade. De drang om dit mysterie te ontrafelen was voelbaar, en het was ongetwijfeld iets dat ons op manieren uitdaagde en aantrok die we niet hadden verwacht.
14:00 '' Kantoor. '' Eldoria.
'' Magnus? '' Kael's stem haalde me uit mijn gedachten.
'' Ja? '' Ik draaide me naar hem om.
''Je dacht aan haar, nietwaar?'' Damien vroeg met een glimlach op zijn gezicht.
Ik sloeg mijn benen over elkaar, mijn gezicht gesloten houdend.
''Alsof jij niet aan haar dacht.'' Kael leunde achterover in zijn stoel en legde zijn voeten op mijn bureau.
''Ik zal niet liegen, dat meisje trok mijn aandacht. En niet alleen die van mij, maar onze aandacht.
'' Ik weet zeker dat wat onze aandacht trok haar zachte manier van doen was en de zuiverheid in haar ogen. De manier waarop ze zich onderdanig gedroeg. Verdomme, het is tegenwoordig moeilijk om zulke vrouwen te vinden,'' zei Damien terwijl hij een hand door zijn haar haalde.
''Inderdaad, het vinden van zulke onderdanige en pure vrouwen is behoorlijk lastig,'' zei ik, instemmend met hem.
''Ik wil die zuiverheid bederven,'' zei Kael plotseling met een glimlach op zijn gezicht. ''Ik stel me voor hoe ze kreunt terwijl ze op mijn lul klimt.''
Het beeld van deze scène flitste door mijn hoofd, waardoor rillingen door mijn lichaam gingen. Ik sloeg mijn benen over elkaar om het bewijs in mijn broek te verbergen.
''Beheers jezelf, broer. Onthoud, ze is niet zoals de hoeren die we hebben opgepikt. We moeten het rustig aan doen,'' zei ik zachtjes.
Damien lachte, wat onze aandacht trok.
''Beheers jezelf, broer? Jij bent de ergste van ons, die helemaal geen controle heeft.'' Ik gaf een kleine glimlach.
''Laten we het gewoon rustig aan doen, we zijn geen primitieve dieren in de bronst. Deze aantrekkingskracht die we voor haar voelen is gewoon een verlangen om haar kwetsbaarheid uit te buiten. Ik moet toegeven dat haar onderdanige manier me echt raakte, en de manier waarop ze me meneer noemde was zelfs nog opwindender.''
Ze eindigden allebei met lachen.
''Je bent een perverseling, broer. En wat nog erger is, sadistisch.'' zei Kael lachend. Iets waar ik het niet mee oneens ben.
Ik ben echt een sadist. Ik hou ervan om de situatie onder controle te hebben, om de emoties van de mensen om me heen te manipuleren en ermee te spelen. Het is een krachtige sensatie, een die me een perverse voldoening geeft die ik niet kan ontkennen. Als er iets is dat me fascineert, is het het vermogen om iemands wil te buigen en hen te laten gehoorzamen aan mijn verlangens, of dat nu uit angst, aantrekkingskracht of een andere reden is.
Het is niet alleen het plezier van controle, maar ook de uitdaging die het vertegenwoordigt. Elk persoon heeft zijn eigen zwakheden, zijn eigen kwetsbaarheden, en ontdekken hoe je die kunt uitbuiten is als een intellectueel spel voor mij. Het gevoel iemand in de palm van mijn hand te hebben, wetende dat ik hun acties en gedachten kan manipuleren, geeft me een gevoel van absolute dominantie.