De Ultieme Misleiding van de Miljardair

Hoofdstuk 3 Voel paniek

"Eergisteren? Waar?" flapte ik eruit, een beetje paniekerig.

Ava zag mijn uitdrukking en vroeg, "Wat is er aan de hand?"

"Waar heb je hem gezien?" Ik kon niet grapjes maken en bleef aandringen.

Op dat moment ging Ava's telefoon. Ze keek naar het scherm, maakte een sussend gebaar en leunde achterover om het gesprek aan te nemen.

Na slechts een paar zinnen ging ze plotseling rechtop zitten, keek naar mij en zei, "Wat? Ik kom er meteen aan!"

Ze sloot snel haar laptop, stopte die in haar tas, wees naar buiten en zei, "Ik moet gaan, we praten later wel verder!"

"Hé! Wat is er aan de hand?"

Ze had geen tijd om het uit te leggen en rende naar buiten, waardoor ik totaal verward achterbleef.

Ze had James eergisteren gezien!

James zou eergisteren op zakenreis naar Cyberopolis zijn. Waar had ze hem gezien? Het kon toch niet dat zij ook op zakenreis naar Cyberopolis was, toch?

Ik zakte terug in mijn stoel, voelde me hulpeloos, maar een vreemd gevoel van paniek begon zich meester van mij te maken.

De beelden van TikTok bleven zich in mijn hoofd herhalen, maar ik kon niet zeker weten of het James was.

Zou James tegen me hebben gelogen? Is hij niet naar Cyberopolis gegaan? Heeft hij echt een andere vrouw daar?

Ik zat alleen in de dessertwinkel, met het gevoel alsof ik in een ijsgrot was gevallen. Zelfs de gouden stralen van de zon konden me niet laten stoppen met rillen.

Als James echt vreemdging, wat moest ik dan doen? Wat zou er met Olivia gebeuren?

Ik voelde me alsof ik de wil om te leven had verloren, ploeterde door de dag en vergat zelfs om het kind op te halen.

Gelukkig kwam James vroeg thuis. Toen hij zag dat ik Olivia niet had opgehaald, troostte hij me snel en ging naar de kleuterschool.

Ik dwong mezelf om op te staan en te beginnen met koken.

Voordat James Olivia terug kon brengen, kwam Sophia binnen. Ze had een sleutel van ons huis en behandelde het als haar eigen huis, wat ik super irritant vond, maar James liet het toe.

Toen ze me bezig zag in de keuken, legde ze haar tas neer, leunde tegen de keukendeur en vroeg, "Waarom begin je nu pas met koken? Waar is James?"

Terwijl ik groenten waste, antwoordde ik, "Hij ging Olivia ophalen!"

"Kijk eens hoe laat het is! Je had haar eerder moeten ophalen." Sophia's toon was beschuldigend.

Ze was altijd zo, zich verwend en arrogant gedragen alsof ze de baas was, en behandelde mij met wisselende stemmingen. Door de jaren heen was ik gewend geraakt aan haar manieren. Tenslotte was ze James' zus, en ik had geen andere keuze dan haar te verdragen.

"Hebben we nog inktvis? Ik wil wat eten!" vroeg ze me botweg.

Ik wees naar de vriezer. "Kijk daar. Als we nog hebben, haal het eruit. James zou wat hebben gekocht."

Op dat moment kwam Olivia's stem uit de deuropening. "Mama, ik ben terug! Waarom ben je me vandaag vergeten op te halen?"

Ze rende naar me toe, keek me aan met grote, knipperende ogen.

Ik glimlachte schuldig, kneep haar neus met mijn natte hand en zei, "Ik was druk en vergat het. Ik zal het de volgende keer niet vergeten!"

James liep binnen met Olivia's kleine rugzak, keek naar ons met een vertederde glimlach.

Sophia draaide zich naar de deur en riep warm, "James!"

"Waarom ben je hier?" vroeg James onverschillig, legde toen zijn spullen neer, trok zijn jas uit, liep de keuken in en deed mijn schort af om het zelf aan te trekken. "Emily, laat mij het doen. Ga jij maar met Olivia spelen!"

Sophia staarde naar James en zei sarcastisch, "Je bent echt een model echtgenoot! Ik wil in de toekomst ook iemand zoals jij vinden."

James kaatste terug, "Ga weg! Maak geen rommel! Wacht gewoon tot het eten klaar is!"

"Nee, ik wil je helpen!" zei Sophia koket, en drong zich toen de keuken in en zei zonder filter, "Ik wil het gevoel van een harmonieus stel ervaren!"

Bij het horen van Sophia's woorden, klaagde ik in stilte. Schaamteloos! Iemand zoals James vinden? Je had niet eens een fatsoenlijke baan. Elke familie die jou trouwde, had pech. Alleen James verwende je.

Ik was al geïrriteerd, en het zien van Sophia maakte me nog meer geïrriteerd. Ze klampte zich altijd aan James vast, gedroeg zich als een volgzame kat in zijn aanwezigheid, alleen om geld te vragen.

De leefomstandigheden van de familie Smith waren vroeger verschrikkelijk. Alleen James' vader, David Smith, werkte, en zijn moeder, Mia Wilson, deed wat tijdelijke baantjes. Sophia was van jongs af aan zwak en ziekelijk, vaak in het ziekenhuis, en het leven was zwaar. James was toen eigenlijk erg zelfbewust.

Sinds ons bedrijf het goed begon te doen, was het leven van de familie Smith aanzienlijk verbeterd. In feite ondersteunden James en ik de hele familie.

Vooral Sophia, die met een gevoel van recht geld vroeg. Ze was een parasiet maar erg arrogant, had energie voor plezier maar niet voor werk. Ik was echt hulpeloos.

Ik trok Olivia uit de keuken om meer problemen te vermijden.

Op dat moment ging mijn telefoon. Ik keek ernaar; het was Ava.