Read with BonusRead with Bonus

95. Tot het einde van de weddenschap

Met aarzelende stappen betreed ik Abrahams kamer, mijn hart bonzend in mijn borstkas. Hij sluit de deur achter me met een zachte plof die me even doet schrikken.

Abraham loopt langzaam langs me heen, neemt zijn tijd, en kijkt me niet aan terwijl hij naar het nachtkastje loopt.

“Ik herinner me da...