Read with BonusRead with Bonus

167. MILAN BROWN (POV)

Een man komt binnen met stevige passen, zijn telefoon bijna verpletterd in zijn hand. Zijn entree trekt mijn aandacht, maar niet genoeg om zijn gezicht echt lang in me op te nemen. Ik zie zijn ogen wijd open, zijn gezicht roder dan zijn nek, alsof hij stikt van woede — of misschien is zijn kraag vee...