Hoofdstuk 3: Wat een klootzak!
ELLIE
God! Wat een klootzak! Dit moest een grap zijn.
“Natuurlijk is het een nee! Absoluut niet.” riep ik uit, terwijl ik een mix van woede en frustratie voelde. “Welterusten!” snauwde ik, terwijl ik mijn ogen rolde en langs hem liep.
Wat een eikel.
Terug in de woonkamer pakte ik mijn tas van een bijzettafel.
“Ik ga ervandoor. Bedankt voor vanavond. Hou van jullie,” zei ik, terwijl ik naar de deur liep.
“Is alles oké?” vroeg Anna, terwijl ze opstond.
Ik draaide me om en zag Ethan terugkomen uit de keuken.
“Natuurlijk, tot morgen.” Ik dwong mezelf te glimlachen naar de groep op de bank voordat ik de deur uitging.
Ik werd rond acht uur wakker, veel eerder dan gepland. Ik haatte het echt om voor tien uur wakker te worden op een zondag. De gedachte herinnerde me aan het gesprek met de klootzak van gisteravond.
De eikel had het lef om me na twee minuten gesprek te vragen om seks. Ongelooflijk! Al die schoonheid met karakter zou te veel gevraagd zijn, Ellie. Wat jammer...
Nog steeds in bed stuurde ik een bericht naar Anna, om te vragen of ze nog sliep. Ze antwoordde meteen en nodigde me uit voor het ontbijt. Ik herinnerde me dat Will waarschijnlijk aan het hardlopen was met de klootzak. Ik wilde hem echt niet tegenkomen.
Na opgestaan te zijn, nam ik een douche en kleedde me aan voor de late winterkou.
Anna woonde slechts een paar straten verderop, wat me in staat stelde om zo vaak mogelijk bij haar langs te gaan. Ze was pas twee jaar getrouwd en had het appartement samen met Will uitgezocht. Ik was ontzettend blij dat mijn beste vriendin in de buurt woonde.
Ze opende de deur zodra ik aanklopte, gekleed in een trainingspak.
“Het is verdomd koud buiten, hè?” vroeg ze, terwijl ze mijn jas aannam.
Nadat ze hem had opgehangen, kwam ze terug om me te omhelzen.
“Je hebt geen idee.”
“Will is gek om 's ochtends in de winter te gaan hardlopen.”
“En toch ben je met hem getrouwd.”
“Wat is een beetje gekte vergeleken met die keiharde buikspieren?” Ze knipoogde.
“Je hebt altijd gelijk.”
“Ik haal de warme chocolademelk. Wil je koekjes of iets anders?”
“Taart?”
“Ja. Chocolade? Will heeft gisteren een heerlijke gemaakt.”
“Alsjeblieft! Naast die keiharde buikspieren kan die man ook nog koken! God! Met wie moet ik een deal sluiten om zo iemand te krijgen?” Ik liet me op de bank vallen en sloeg één been over het andere. Ze lachte vanuit de aangrenzende keuken terwijl ze een dienblad klaarmaakte. “Dit appartement lijkt elke keer mooier als ik hier kom.”
“Dank je. Hier, alsjeblieft.” Ze zei, terwijl ze het dienblad tussen ons op de bank plaatste. “Nu vertel me waarom je gisteravond zo snel wegging. We probeerden het uit Ethan te krijgen, maar hij zei dat er niets gebeurd was, en ik weet dat dat een leugen is, ik zag de manier waarop je naar hem keek voordat je vertrok.”
“Hij dacht gewoon dat het een goed idee was om me na twee minuten gesprek te vragen om seks.”
“Hij zei dat hij seks met je wilde?” Ze sperde haar ogen wijd open.
“Het leek erop dat hij niets beters te doen had en dacht dat ik beschikbaar was.”
“Of hij vond je heet en wilde echt seks met je. Heb je er niet een seconde over nagedacht om het te accepteren?”
“Wat? Natuurlijk niet.”
Ik had er echt niet over nagedacht. Hoewel hij een van de knapste mannen was die ik ooit had ontmoet.
“Weet je... de man is...”
“Een complete klootzak!”
“Heel heet.”
“Anna!” berispte ik haar.
“Hij is het, maar ik weet dat dat niet is wat je zoekt.”
“Ik zoek niets, ik weet gewoon wat ik niet wil.”
“Ik weet het. Ik weet het. Maar het is moeilijk te geloven dat je er geen seconde over hebt nagedacht.”
“Nee. Niet voor een seconde. Hij was een complete eikel, hij weet niets over mij.”
“Vind je hem niet aantrekkelijk?”
Verdorie, ze liet me aan hem denken, iets wat ik koste wat kost probeerde te vermijden, maar het beeld was behoorlijk duidelijk in mijn hoofd.
“Waarom vraag je dat terwijl ik je vertel dat hij zich als een klootzak gedroeg?”
“Als hij het aanbod had gedaan nadat hij je beter had leren kennen, had je er dan over nagedacht om het te accepteren?”
“Dat is uitgesloten.”
“Ik zie het. Je vindt hem heel aantrekkelijk.”
“Dit is belachelijk! Laten we het onderwerp veranderen.”
Ik sloeg de hoek om en wilde bijna teruggaan als Will me niet had opgemerkt zodra ik een stap zette. Ze kwamen terug van hun hardloopronde, gekleed in dikke trainingspakken en mutsen.
Verdorie. Wees beleefd, het is simpel.
“Het lijkt erop dat mijn vrouw al wakker is,” zei Will, terwijl hij voor me op de stoep stopte voordat hij me omhelsde, waardoor ik me moest uitstrekken. “Goedemorgen, El.”
“Goedemorgen. We hebben samen ontbeten. Jouw taart was heerlijk.”
“Fijn dat je het lekker vond. Ik maak er speciaal voor jou een. Ik denk dat ik Ethan tenminste iets heb kunnen bijbrengen.”
"Wat? Ik ben oké," zei Ethan vanachter Will.
Ik negeerde zijn aanwezigheid zo lang als ik kon, maar ik moest hem onder ogen zien en een glimlach forceren.
"Goedemorgen," mompelde ik.
"Goedemorgen, Ellie."
"Nou, ik moet gaan. Tot later, Will."
Ik liep verder, hen achterlatend. Maar ik slaagde er slechts in een paar stappen te zetten voordat ik Ethan mijn naam hoorde roepen.
Ik stopte, haalde diep adem en draaide me om. Alleen al naar zijn perfecte gezicht kijken was genoeg om me te irriteren.
Hij was zo lang dat ik mijn hoofd moest kantelen om hem aan te kijken, en dat irriteerde me alleen maar meer.
"Wat wil je?" vroeg ik.
"Ik geloofde bijna dat alles een minuut geleden in orde was. Ooit aan acteren gedacht?"
Hij droeg een zwarte muts die zijn vierkante kaaklijn benadrukte.
"Heb je iets te zeggen, of probeer je me gewoon te irriteren?"
"Wow... Ben je altijd zo ontvankelijk?" Zijn handen verdwenen in zijn zakken.
"Alleen bij eikels."
"Je bent behoorlijk gespannen voor een wetenschapper."
"Zeg maar wat je wilt."
"Het lijkt erop dat je een slechte eerste indruk van me hebt gekregen."
"Echt? Waarom zou je dat denken?" zei ik met zoveel mogelijk sarcasme.
"Grapje. Wat ik bedoel is, dat ik je niet wilde beledigen met de uitnodiging gisteren. Integendeel."
"Je hebt me niet beledigd."
"Zo leek het niet." Hij trok een wenkbrauw op, sceptisch. "Bennett zei dat het een slecht idee was... maar ik hoorde per ongeluk je vriendin zeggen dat je nodig seks moest hebben. Dus..."
"Je was aan het afluisteren?"
"Ik kwam binnen en vroeg meteen om toestemming. Je zei dat je niet beledigd was, maar je bent duidelijk boos op me."
"Wat je deed zegt iets over het soort persoon dat je bent; het heeft niets met mij te maken."
"Welk soort persoon ben ik dan?"
"Het soort waar ik ver weg van wil blijven. Laten we het zo doen... Ik zal je beleefd behandelen omdat je Bennett's broer bent, en omdat we elkaar hier waarschijnlijk vaak zullen tegenkomen. Maar dat is het dan ook. Fijn leven." Ik draaide me om om weg te lopen, maar hij bleef praten.
"Heb je nooit seks gehad met iemand die je net hebt ontmoet? Want ik denk dat je overdreven reageert."
"Laat maar. Je slaagt erin om een nog grotere eikel te zijn."
Hij bleef me volgen.
"Het was maar een uitnodiging voor seks. Jij bent degene die gek doet."
"Laat maar. Begrijp je het niet?" Ik draaide me weer naar hem om.
"Ik probeerde alleen maar mijn excuses aan te bieden."
"Waarvoor? Denk je dat je iets verkeerd hebt gedaan?"
"Nee. Zoals ik al zei, ik wilde je niet beledigen."
"Dat deed je niet. Dus stop met je excuses aanbieden als je je niet schuldig voelt."
"Je bent nog steeds boos, en ik weet niet waarom. Ik wil conflicten vermijden sinds ik net terug ben."
Dat had je gisteren moeten bedenken, eikel.
"Er zal geen conflict van mijn kant zijn."
"Geweldig."
"Geweldig. Tot ziens!"
Ik liep weg, hem achterlatend.
We hadden gepland om dinsdag samen te lunchen. Toen Anna en ik bij de bar aankwamen, zaten Zoe en Ben al te wachten met Will aan een tafel in de hoek.
Anna boog zich zonder aarzeling naar voren om Will te kussen toen we naderden. Ik begroette iedereen met een algemeen "hoi."
"Is alles oké, El?" vroeg Will na een paar minuten, zich bewust van mijn stilte terwijl ze kletsten.
Mijn humeur was deze week vreselijk, waarschijnlijk PMS.
"Gewoon een hoofdpijn."
"Misschien helpt mijn cadeau daartegen," zei Zoe, terwijl ze bukte en weer omhoogkwam met twee tassen van Victoria's Secret.
Ze gaf er een aan Anna en de andere aan mij.
"Het is niet mijn verjaardag of zo..." zei Anna, verward terwijl ze de tas opende. "Maar bedankt." Ze haalde de doos eruit en zette die op de tafel terwijl ik haar bedankte.
"Wow! Het is... roze," zei Anna nadat ze de doos had geopend en een klein roze kanten lingeriesetje had uitgepakt.
Het bedekte nauwelijks enige huid. Zoe lachte aan de andere kant van de tafel. Will had een ondeugende glimlach, en Bennett schudde afkeurend zijn hoofd, dat deed hij vaak. Gedeeltelijk omdat hij chagrijnig was, en gedeeltelijk omdat hij dit soort onzin afkeurde.
"Die kleur vangt echt mijn persoonlijkheid," spotte Anna terwijl Will de stukjes omhoog hield om ze te inspecteren.
"Ik denk dat Will het cadeau leuker vindt dan jij," zei Zoe lachend. "Maar wat vind jij ervan, Ellie? Ga je de jouwe niet openen?"
"Ik denk dat dit soort cadeau perfect past bij Anna... Maar in mijn geval zal het waarschijnlijk door motten worden opgegeten in mijn kast." Ik legde de doos op de tafel.
"Verdomd..." mompelde Bennett, waardoor we allemaal in de richting keken waar hij naar staarde, bij de ingang van het restaurant.
Geweldig. Ethan kwam onze kant op.