Hoofdstuk 2
Diana’s POV
‘Kijk naar haar,’ klinkt de stem van mijn wolf Winter terwijl ze door mijn ogen kijkt terwijl ik Athena tegen haar deur blijf drukken.
‘Ik weet het,’ antwoord ik terug terwijl we haar bekijken, haar ogen met die lege uitdrukking alsof ze oude gebeurtenissen in haar hoofd opnieuw beleefde zoals ze normaal deed.
Athena was pas 18 toen ze toevallig haar partner Jacob tegenkwam, Jacob Blackwood, de toekomstige Alpha en mijn huidige vriend. Het hoeft niet gezegd te worden dat ik woedend werd toen ik erachter kwam en niets liever wilde dan dat die teef zou boeten, dus toen ik thuiskwam, deed ik precies dat. Ik ging huilend naar mama en papa en vertelde hen hoe Athena probeerde Jacob van mij af te pakken, wat hun woede alleen maar aanwakkerde.
Grijnzend duw ik haar hard weer tegen de deur, wat haar eindelijk terug naar het heden brengt, een grom opkomend.
“Waag het niet,” waarschuwde ik haar, ervoor zorgend dat ze wist wat er zou gebeuren als ze het wel deed.
“Rot op,” gromt Athena opnieuw terwijl ze probeert zichzelf uit mijn greep te bevrijden.
“Luister hier, teef, wie denk je wel niet dat je bent? Voor het geval je het vergeten bent, je bent niets meer dan een Omega, een slaaf. Je hebt hier geen rang,” zeg ik met haat.
“Alleen door JOU,” sist Athena terwijl ze me aankijkt, waardoor ik naar haar uitreik en haar een klap geef, wetende dat mama haar al twee keer had geslagen aangezien haar gezicht nog steeds rood was van waar de hand haar had geraakt toen ik naar haar kamer liep.
“Let op je woorden, smerige hoer,” grom ik terwijl ik haar haar naar achteren trek. “Beledig me nog een keer en ik haal Brian hierheen.”
Bleek van schrik kan ik niet anders dan grijnzen bij Athena’s uitdrukking, angst die langzaam over haar gezicht trekt, want het is tenslotte nog maar een jaar geleden sinds haar afwijzing, maar ik vond het nodig haar eraan te herinneren, net als mijn broer en onze ouders.
“Alstublieft, niet doen,” smeekt Athena plotseling.
“En waarom niet? Brian is tenslotte de toekomstige Beta en je hebt zijn toekomstige Alpha pijn gedaan,” antwoord ik, wetende dat Brian haar Jacob nooit echt vergeven had.
“Ik zal... ik zal me gedragen, alsjeblieft, haal Brian er niet bij,” smeekt Athena met angst die net achter haar ogen schuilt terwijl ik met totale amusement toekijk. Ik wist dat ze Brian niet mocht, maar ik begreep nooit waarom, maar haar absolute angst tonen was het bewijs dat ze echt zou luisteren als het betekende dat ze mijn broer niet hoefde te zien.
“Oké, goed, maar…” zeg ik terwijl ik haar ogen hoopvol zie worden. “Maar?” vraagt ze terwijl ik haar langzaam laat gaan. “Je doet precies wat ik je zeg of ik haal mijn broer, begrijp je dat?” vraag ik haar terwijl ze knikt.
“Goed,” en net zoals dat laat ik haar langzaam los voordat ik me omdraai en wegloop, wetende dat ik haar nog later heb gemaakt voor haar huishoudelijke taken en nu zou ze haar straf krijgen omdat ze tenslotte geen familie was, althans niet technisch gezien omdat we haar nooit in de roedel hebben geaccepteerd, dus dat maakte haar een buitenstaander en de roedelslaaf voor degenen die haar wilden.
‘Weet je, als je haar echt had willen laten schrikken, had je gewoon een mes kunnen gebruiken of zo,’ zegt Winter terwijl we de trap aflopen naar de begane grond van het huis.
‘Ik weet het, maar het is veel leuker als ik mijn broer tegen haar gebruik,’ vertel ik haar. ‘Bovendien is Brian veel sinisterder dan ik, maar niet zo meedogenloos als onze ouders.’
Beneden aangekomen begin ik snel naar mijn ouders te zoeken, wetende wat ik moet doen. "Mama, Papa! Athena probeerde me aan te vallen," roep ik huilend terwijl ik naar hen toe ren. Mijn ouders waren in de keuken toen ik hen vond.
"WAT?!" brult mijn vader terwijl hij me voorzichtig vasthoudt, waardoor ik grijns. "Ja papa, het is waar. Ik wilde alleen maar even bij haar kijken en toen probeerde ze me pijn te doen," jammer ik terwijl ik me aan hem vastklamp, wetende dat dit het zetje was dat nodig was, want voor hen was ik hun prinses en niemand, zelfs mijn nicht niet, was veilig voor kwaad.
"ATHENA," roept vader terwijl hij van tafel opstaat en naar de trap marcheert, waar Athena nu bevroren van angst stond, zich afvragend wat ze had gedaan.
"J-Ja oom?" antwoordt Athena, terwijl ik vanaf de veilige zijde van mijn moeder toekeek. "Wat is dit dat ik hoor, dat je bijna je nicht hebt aangevallen?" vraagt papa terwijl hij langzaam voor haar gaat staan.
"I-Ik deed het niet, oom," antwoordt Athena zachtjes.
"Liegt niet tegen me, kind. We hebben je in ons huis, onze familie opgenomen, alleen maar om de vriend van mijn dochter te stelen en nu probeer je haar aan te vallen," met die woorden grijpt vader haar snel bij de onderarm en sleurt haar hardhandig naar de deur van de kelder.
"N-Nee... Nee, alsjeblieft... Alsjeblieft oom, ik zal braaf zijn, ik beloof het," huilt Athena die wist wat er ging gebeuren terwijl vader verder naar de kelder liep, een tweede thuis waar Athena inmiddels goed bekend mee was.
"Oh, je zult braaf zijn, dat is zeker," en met die woorden marcheerde vader haar zo de kelder in, de deur sloeg met een klap achter hen dicht.
Zodra ze uit het zicht waren, kan ik niet anders dan grijnzen, wetende dat vader haar een flink pak slaag zou geven en dat niemand iets kon doen om het te stoppen, aangezien de huidige Alpha en Luna volledig onwetend waren van alles om hen heen en hun Beta, mijn vader, altijd zijn nichtje zou straffen zoals hij dat nodig achtte.
Verloren in gedachten hoorde ik blijkbaar niet nog een stel voetstappen naderen, noch de stem die erbij hoorde, totdat de persoon zich bij ons voegde. "Een beetje hard, vind je niet, zus?" grijnst de figuur terwijl ik me omdraai en mijn smaragdgroene ogen die van mijn broer Brian ontmoeten.
"Nee... bovendien verdiende ze het, want ze is niets meer dan de slaaf van de roedel, ze zal door niemand geaccepteerd worden en dat allemaal omdat ze geen roedel heeft om thuis te noemen," lach ik bijna terwijl ik naar mijn broer kijk, die zandblond haar, smaragdgroene ogen en een lengte van 1.83 meter heeft, vergeleken met mijn 1.73 meter. Het was niet algemeen bekend, maar Brian was slechts twee jaar ouder dan ik, wat betekende dat hij Beta zou worden zodra vader met pensioen ging en hij en Jacob de nieuwe Alpha en Beta van de roedel zouden worden, aangezien beiden nu bijna 21 waren.
Wat mij betreft, ik gaf niet om Beta zijn, nee, ik wilde Luna worden en ik wist precies hoe ik dat moest doen. Alles wat ik hoefde te doen was bij Jacob blijven en als dat betekende dat ik Athena pijn moest doen, dan zij het zo, want Jacob had haar al op 18-jarige leeftijd afgewezen en nu ze 19 was en geen tweede kans op een partner in zicht, was ze van mij om te martelen.
"Waar," lacht Brian. "Maar toch hard, je zou een geweldige Luna zijn," en met die woorden liep Brian naar de kelder waar Athena en vader waren, gretig om mee te doen met het plezier zoals hij altijd deed.