Hoofdstuk 1
Athena’s POV
"Diana?"
Ik trek een wenkbrauw op terwijl ik het meisje voor me in ogenschouw neem. Lichtblond haar en smaragdgroene ogen die zowel mooi als dodelijk zijn, met haar kleine gestalte van 1 meter 73 die voor me staat in een lichtblauwe zomerjurk die iets uitloopt bij de taille en een paar beige sandalen.
"Ik hoorde dat mama je heeft gezegd dat je Brian en mij moest helpen met het Paringsbal," sneert Diana terwijl ze met haar armen over elkaar voor me staat, alsof ze naar mijn gesprek met tante Leah had geluisterd.
"Alsof ik een keus heb," mompel ik tegen haar, mijn ogen gericht op de vloer. "Hoewel... ik begrijp niet waarom je überhaupt naar het bal moet gaan als je met mijn ex-maat ligt te rotzooien."
Ik maak me klaar voor de klap, ik wist wat er zou gebeuren zodra ik die woorden uitsprak en ik had gelijk. Zodra die woorden mijn mond verlieten, duwde ze me tegen mijn slaapkamerdeur, de deurklink boorde zich in mijn onderrug.
"Luister hier, SLET! Jacob is veel te goed voor jou. De Maangodin heeft een verschrikkelijke fout gemaakt door jullie twee samen te brengen en voor een keer ben ik dankbaar dat hij je heeft afgewezen. Ik daarentegen zal een geweldige Luna zijn terwijl mijn broer zijn Beta en rechterhand van de roedel wordt," sist Diana terwijl haar greep op mij strakker wordt.
"....F-Fuck you," grom ik terwijl ik probeer mezelf los te wrikken uit haar greep, die sterk is voor een dochter van een Beta.
"Dat kan geregeld worden," grijnst Diana terwijl ze dichter bij mijn oor leunt. "Tenslotte is dat alles wat Jacob graag doet als hij bij mij is."
Bij het horen van die woorden kan ik niet anders dan herinnerd worden aan die noodlottige dag. Een dag die ik nooit zal vergeten, want het was ook de dag dat mijn leven een levende nachtmerrie werd. Ik was net 18 geworden en stond net buiten de roedel middelbare school toen ik de meest geweldige geur opving. De geur van dennen en rook, een aardse geur die me nieuwsgierig maakte naar wie het toebehoorde, aangezien ik nog nooit zoiets had geroken. Ik gebruikte mijn neus om me te helpen het te vinden terwijl Artemis rondjes liep in mijn achterhoofd.
'Alles oké?' vraag ik haar.
'Ik voel iets... Vandaag wordt speciaal,' merkt Artemis op terwijl ze blijft rondlopen.
'Speciaal, hè?' antwoord ik terwijl ik blijf zoeken naar de geur die me langzaam naar de rand van een kleine open plek leidt, een open plek aan de zijkant van de school en naar de persoon aan wie het toebehoort.
"Nee..." fluister ik terwijl ik op een paar meter afstand sta van niemand minder dan Jacob. Jacob Blackwood, toekomstige Alpha van de Moon Walkers en de grootste playboy van de school, bekend om zijn escapades met verschillende vrouwen, en vandaag was geen uitzondering, behalve dat hij nu bij Diana was.
Jacob’s POV
Vandaag begon normaal, of zo normaal als het kon, terwijl ik aan de zijkant van de middelbare school stond te wachten op Diana. We hadden nog maar een paar minuten over voor de lessen en ik verlangde wanhopig naar haar, mijn wolf Koga plotseling op scherp.
'Alles oké, maat?' vraag ik hem.
'Iets voelt niet goed,' gromt Koga terwijl hij rondjes loopt in mijn hoofd.
'Kun je aanvoelen wat het is?' vraag ik weer.
'NEE,' gromt Koga.
Net op dat moment, voordat ik nog een antwoord kan geven, voel ik plotseling twee armen om me heen en een vertrouwde geur die me doet glimlachen omdat ik wist dat het Diana was. "Schatje," kirde de stem die ik ben gaan liefhebben terwijl ze me vasthoudt.
"Hé schat," antwoord ik voordat ik haar kus, een zacht gekreun ontsnapt uit haar lippen. Terwijl we blijven kussen, word ik plotseling getroffen door een andere geur, een geur die me meer doet verlangen en Koga doet spinnen als een kat terwijl we de geur van regen en lavendel in ons opnemen.
'MAAT,' zegt Koga terwijl hij probeert haar te vinden.
'Echt?' vraag ik terwijl ik probeer haar te zoeken zonder dat Diana het merkt, want we waren geen echte maten. Maar terwijl mijn blik blijft dwalen, kan ik niet anders dan opmerken dat mijn ogen eindelijk landen op die van haar nicht, Athena. Athena, zoals de meeste meisjes, stond ongeveer 1 meter 68 en stond niet ver van ons vandaan, haar lange bruine haar en prachtige blauwe ogen toevoegend aan haar exotische kenmerken, evenals haar melkachtige huid die versierd was met een zijden zwarte tanktop, witte capribroek en elegante zwarte flats.
Verdorie! Mentaal kreun ik, Athena was mijn maat en hoewel ik moet toegeven dat ze een schoonheid is, hou ik duidelijk niet van haar, mijn hart is momenteel bij Diana, haar nicht.
Grommend beweeg ik voorzichtig om Diana verder weg van de school te brengen naar een kleine open plek in de buurt, alleen om de geur me te blijven volgen hoe verder ik ging, aangezien Athena waarschijnlijk mijn geur volgde. Gezien haar uitdrukking moet ze ook hebben beseft dat we maten waren, wat dit des te zoeter zal maken als ik haar afwijs.
'Je kunt het maar beter niet doen,' gromt Koga waarschuwend, niet van plan om zijn door de Godin gegeven partner te verliezen.
'Man... Ze is een zwakke Omega... Echt niet de moeite waard voor onze tijd of liefde,' merkte ik terug. 'Diana is veel beter dan zij ooit zal zijn, bovendien is ze de dochter van een Beta.'
'Nee... Ik wil mijn partner,' jammert Koga.
'Nou, dat gaat niet gebeuren en dat is mijn laatste woord,' en met die woorden verwijder ik mezelf voorzichtig van Diana en loop naar Athena en mijn toekomstige ex-partner.
Verdomme! Verdomme! Verdomme! Begin ik te razen terwijl ik langzaam zie hoe Jacob naar ons toe komt. Ik wist wat er ging gebeuren, want zijn diepblauwe ogen toonden geen spoor van liefde of acceptatie, alleen harde koude blikken terwijl zijn 1,75 meter lange lichaam de korte afstand naar mij overbrugde, waardoor ik huiverde toen ik nog een vleugje van zijn geur opving, Artemis die in ons achterhoofd rondrolt.
'Hij houdt niet van ons, hij gaat ons afwijzen,' vertel ik haar terwijl ik blijf kijken hoe hij langzaam een hand door zijn korte bruine haar haalt en stil voor me staat.
'Partner houdt van ons,' jammert Artemis die ook haar partner wilde.
'Nee, HIJ niet,' benadruk ik het woord HIJ om duidelijk te zijn.
'De Maan Godin moet een wrede grap uithalen om mij te koppelen aan zo'n zwakke wolf als jij,' snauwt Jacob waardoor ik met mijn ogen knipper.
'Zwak?' vraag ik, me afvragend waarom hij zoiets zou denken voordat ik me herinner dat het allemaal kwam door Diana en haar vrienden die alleen maar leugens over mij konden verspreiden terwijl de rest van mijn familie me verstootte en mijn Alpha-titel wegnam, waardoor ik niets meer was dan een Omega.
'Zwak?' vraag ik nogmaals, om er zeker van te zijn dat ik hem goed heb verstaan, wat me een boze blik van hem oplevert terwijl Diana vanaf de zijkant toekijkt met een grijns op haar lippen.
'Ja, zwak en zielig... Je bent niets meer dan een Omega terwijl ik een Alpha ben,' spot Jacob die te zelfingenomen was om te beseffen dat ik ook een Alpha was, alleen niet van deze roedel maar van de Moon Valley roedel, mijn roedel die tijdens de aanval van de rogues werd vernietigd.
'Nou, als ik te zwak ben om je Luna te zijn, waarom wijs je me dan niet gewoon af en maak je het af?' zeg ik terwijl mijn hart in stukken breekt bij de gedachte dat mijn partner niet om ons gaf of genoeg om ons een kans te geven.
'Graag,' antwoordt Jacob terwijl ik Artemis verdrietig hoor jammeren in mijn gedachten, beiden wetend wat er ging gebeuren.
'Maak je geen zorgen, Artemis... Hij verdient ons niet,' vertel ik haar dapper, hoewel ik zelf weinig troost vond in die woorden.
'Je hebt gelijk, lief kind... De Maan Godin zal ons een nieuwe kans op liefde geven en iemand die van ons zal houden,' merkt Artemis op.
Knikkend hield ik mijn adem in terwijl ik wachtte op de woorden waarvan ik wist dat ze me pijn zouden doen, aangezien het ongebruikelijk was voor een wolf om zijn partner af te wijzen, vooral zijn voorbestemde partner, maar toch deden sommige wolven dat om een gekozen partner te nemen, iemand die ze wilden boven hun door God gegeven partner.
'Ik, toekomstige Alpha, Jacob Blackwood, wijs jou, Athena Moonblood, hierbij af als mijn partner en toekomstige Luna van deze roedel,' komen de ferm uitgesproken woorden van Jacob terwijl een golf van pijn over ons heen spoelt terwijl onze partnerband begint te breken.
'Ik, Athena Moonblood, accepteer hier-' plotseling voordat ik mijn woorden kan afmaken, heeft Jacob zijn hand om mijn nek terwijl hij de woorden blokkeert die ik wanhopig moest zeggen om vrij van hem te zijn.
'NEE! Je zult het NIET accepteren,' gromt Jacob terwijl hij mijn nek blijft vastgrijpen, mijn handen proberen hem van mijn nek te verwijderen alsof hij probeerde te voorkomen dat ik de afwijzing afmaakte zodat hij nog enige controle over mij kon houden.
In paniek schop ik hem snel zo hard als ik kan tegen zijn knieschijf, wat hem doet kermen terwijl hij me loslaat, waardoor ik de kans krijg die ik nodig had om mijn afwijzing af te maken en ons te bevrijden.
'Ik, Athena Moonblood, accepteer hierbij je afwijzing en verbreek alle banden met jou en de toekomstige Luna van deze roedel.'
Zodra ik het gezegd heb, voel ik het plotseling, het definitieve breken van de partnerband wat ons beiden op onze knieën brengt van de pijn terwijl Diana snel naar ons toe komt om Jacob te helpen door hem vast te houden.
'Wacht maar tot ik het aan papa en mama vertel, ze zullen zo boos op je zijn omdat je mijn partner probeerde te stelen,' roept Diana boos terwijl ik probeer op adem te komen, de pijn langzaam afnemend dankzij het feit dat ik de dochter van een Alpha ben.
'Partner? Meer als dief,' zeg ik boos terwijl ik wankelend weer opsta, een boze blik op mijn gezicht. 'Hij hoorde van mij te zijn, maar dankzij jou is hij dat niet,' en met die woorden draai ik me om en ren weg van de school, plotseling niet meer geïnteresseerd om daar te zijn zolang zowel Jacob als Diana daar waren.