Read with BonusRead with Bonus

HOOFDSTUK TWEEHONDERDTWINTIG

Ik opende mijn ogen slaperig, het voelde alsof ik in een coma had gelegen of zoiets. Ik was zo moe dat zelfs ademen stressvol was.

Ik keek om me heen en zag dat ik tussen verschillende mensen lag, allemaal nog bewusteloos.

Behalve Lily, die een slaapliedje voor Xander zong.

"Xander!" riep ik uit,...