Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk honderdnegenenvijftig

Het eerste wat ik opmerkte waren de sterren.

Er was glas boven me, waardoor ik een perfect uitzicht had op het firmament boven ons, verlicht door miljoenen sterren die opgewonden knipperden.

"Het is zo mooi," fluisterde ik vol ontzag.

"Ze kunnen niet aan jou tippen, Mia Cara," zei Xavier tegen me...