Hoofdstuk 4
Alora's POV
De blik op Serenity's gezicht verandert van verbazing, naar verwondering, en vervolgens naar opwinding. Ik kijk naar Darien en hij staat daar bevroren, starend naar Serenity alsof ze het mooiste wezen is dat hij ooit heeft gezien.
Waar wachtte hij op? Ik kon zien dat hij niets liever wilde dan naar haar toe rennen, toen herinnerde ik me wat hij net had gevreesd. Ik kijk nog eens naar Serenity. Nee, ze gaat hem niet afwijzen, ze gaat hem omarmen en van hem houden zoals hij verdient, en als hij nu niet naar haar toe gaat, zal hij haar pijn doen.
Dus besloot ik in te grijpen. Ik duwde Darien en zei: "Ren naar haar toe, sukkel, dat is wat ze wil, ga je maatje halen." Op een lachende toon.
Met die ene duw rent Darien naar haar toe, en zij naar hem. Ze ontmoeten elkaar in het midden terwijl ze in zijn armen springt. Ze lachen naar elkaar terwijl hij haar een keer ronddraait voordat hij haar neerzet. Dan zeggen ze in koor: "Maatje."
Ik ben zo blij voor hen dat ik het gevoel heb dat ik straal, ik voel Xena in mij ook blij voor de twee weerwolven. Maar dan vervaagt dat gloeiende gevoel als mijn eigen realiteit terugkomt. Op de een of andere manier denk ik niet dat mijn eerste ontmoeting met mijn maatje zo mooi zal zijn als deze.
Ik glimlach nog steeds, want als iemand geluk verdiende, waren zij het wel. Serenity was zo lief dat het licht praktisch uit haar straalde. Eén reden waarom mijn zus haar haatte, ze straalde moeiteloos. Het was haar ziel, ze was puur, net als hij.
Ik heb het gevoel dat hij haar uit haar schulp zal kunnen halen, zo extravert en vriendelijk als hij is. Ik hoopte dat ik misschien nu een vrouwelijke vriendin zou kunnen hebben die volledig beschermd was tegen mijn zus.
Over gesproken... terwijl ik daar sta, komen haar twee broers aan weerszijden van mij staan. Ze staren een tijdje naar me voordat ik naar de eerste kijk, en dan naar de ander.
"Iets waar ik jullie mee kan helpen, jongens?" vraag ik zachtjes. Ik stap van hen weg en draai mijn rug naar het stel zodat ik hen kan aankijken. Ze kijken kort naar elkaar, met verwarde blikken op hun gezichten.
"Vraag wat er ook maar in je opkomt." zeg ik zachtjes tegen hen.
Ze lijken nog meer in de war door mijn kalmte. Maar ik weet wat de geruchten zeggen, en ik ken de schade die mijn zus aan mijn reputatie heeft toegebracht met die geruchten, en het is niet hun schuld. Ik ben lang geleden gestopt met proberen mensen te overtuigen van de onwaarheden die ze heeft verspreid. Ze geloofden me nooit. Maar deze keer... deze keer denk ik, zou het anders kunnen zijn... dus geef ik het een kans.
Galens POV
Ik kijk in de beruchte ogen van Alora, ik zie voorzichtigheid en berusting in die violette ogen. Alsof ze al wist wat we haar gingen vragen, en vastbesloten was om te antwoorden, maar niet verwachtte dat we haar zouden geloven.
Om de een of andere reden maakte dat me verdrietig, ze leek zo eenzaam, maar als Darien haar vriendje was geweest... waarom was ze dan zo blij om hem met mijn zus Serenity te zien? Dit klopte niet met de geruchten over haar.
Er hing een bepaalde sfeer om haar heen, iets dat me eerder niet was opgevallen, alsof ze iemand was die ik moest respecteren. Ik had het gevoel dat als ze een bevel zou geven, het gehoorzaamd moest worden. Uiteindelijk vroeg ik het maar, hopend dat ik Alora niet zou kwetsen.
"De geruchten zeiden dat jullie twee aan het daten waren. Maar op basis van wat we net zagen, twijfel ik daar nu echt aan. Er zijn veel geruchten over jou, en geen van hen zijn positief." Ik pauzeer even, ze staat daar met een geduldig gezicht.
Dus ga ik verder met mijn vraag. “Maar ik heb persoonlijk She-Bitch Sarah en haar posse sommige van die geruchten horen verspreiden, en ik heb je ook veel jongens zien afwijzen, één zelfs behoorlijk hard toen hij handtastelijk werd. Die twee situaties gecombineerd, doen me geloven dat sommige, zo niet alle, geruchten onzin zijn.” Ik eindig en wacht.
Er was een gerucht dat ik niet wilde vragen. Als de anderen leugens waren, dan was die over het misbruik dat haar familie haar aandeed waarschijnlijk waar. Maar hoe vraag je een weerwolf of haar familie haar misbruikte? Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen, ik had het gevoel dat ik het antwoord niet leuk zou vinden.
Ze kijkt me een paar momenten aan voordat ze spreekt. "Bijna alle geruchten zijn, zoals je zegt, onzin. Darien is mijn beste vriend, we hebben nooit gedatet, we zijn nooit intiem geweest, en wat betreft sommige van de andere geruchten: ik ben nog maagd, en mijn zus heeft ervoor gezorgd dat de enige vriend die ik op school heb Darien is." Ze verhief haar stem geen enkele keer.
Het hele verhaal werd in een kalme, geduldige stem verteld. Dan gaat ze verder en zegt: "Maar misschien kan ik nu, nu je zus zowel jou als Darien ter bescherming heeft, eindelijk nog een vriend maken."
Alora's opmerking geeft me een moment om naar Kian te kijken, we mind-linken elkaar.
'Kian, ze zei bescherming, denk je dat ze haar zus Sarah bedoelde?' vraag ik, ik kon de spanning in mijn stem horen.
'Ik ben me ervan bewust, en het doet me aan iets denken...' hij pauzeerde een moment voordat hij verder ging. 'Weet je nog toen dat meisje genaamd Kelly al haar haar verbrandde en vergiftigd werd met die wolfskruidtablet?'
'Ja, ik herinner me dat, waarom?' ongerustheid begint me te vullen, ik had het gevoel dat ik dit niet leuk zou vinden.
'Nou, ik was erbij toen ze Sarah vertelde dat ze moest stoppen met het pesten van Alora. Ze had het de halve les gedaan en hield maar niet op. De volgende dag kwam Kelly naar school nadat ze zo verminkt was.' Zijn toon was plechtig.
'Het moesten Sarah en haar trawanten zijn geweest die het deden. Ze zouden niemand toestaan vrienden te zijn met Alora.' Het moest wel, ik kan niet anders dan medelijden hebben met zowel Alora als Kelly.
Als Sarah bereid was dat iemand aan te doen en ermee weg kon komen, dan is het geen wonder dat Alora geen vrienden had behalve Darien. Als Sarah hem zou lastigvallen, zou dat het laatste zijn dat ze zou doen, hij zijnde een zoon van de Alpha.
'Ik denk dat het tijd is dat deze weerwolf een paar meer vrienden krijgt,' zei ik tegen Kian, en hij keek me aan en knikte.