Hoofdstuk 05: Een gevaarlijk spel
ANNE
Ik sloot mijn ogen en onderdrukte een kreun toen ik zijn erectie hard tegen mijn billen voelde drukken, nog steeds in een staat van volledige shock. Hitte verspreidde zich over mijn huid.
Ik kon zijn zware ademhaling in mijn nek voelen terwijl hij mijn heup met bijna overweldigende kracht vastgreep en zijn erectie tegen me aandrukte.
Gebeurde dit echt? Of was het weer een van mijn fantasieën?
Nee. Dit gebeurt echt. Zijn handen, zijn warmte en zijn erectie die tegen mijn billen duwen zijn volledig echt. Mijn verbeelding zou hier niet eens bij in de buurt komen.
Zijn aanraking was sterker dan ik me ooit had voorgesteld, en het prikkelde mijn lichaam op een manier die ik nog nooit eerder had gevoeld. Mijn slipje was doorweekt, en zijn geur en mijn opwinding maakten het onmogelijk om helder na te denken.
Ik wilde mijn handen op hem leggen, zijn naam kreunen en hem smeken om de kloppende plek tussen mijn benen aan te raken.
Ik greep de zijkant van de tafel vast met mijn handen, op zoek naar steun. Als hij me niet snel aanraakte, zou ik gek worden. Hij was zo hard, en hij leek zo groot. Ik had nog nooit zo'n verlangen gehad om iemand te voelen.
Hij stopte met zijn heupen tegen me aan te bewegen, en ik voelde zijn handen onder mijn rok glijden, de huid op mijn billen vinden en een nieuwe golf van hitte en opwinding door mijn lichaam sturen.
Zijn vingers groeven zich in mijn huid, drukten en knepen ruw met zoveel kracht dat ik wist dat het sporen zou achterlaten. Hij verkende beide kanten met zijn enorme handen. Maar net toen ik dacht dat hij me daar eindelijk zou aanraken, verlieten zijn handen mijn billen en rustten weer op mijn heupen, waardoor ik mijn ogen opende.
Ik knipperde, proberend de situatie te bevatten, wat moeilijker leek met open ogen. Ik hijgde en was verbijsterd. Ik merkte dat zijn ademhaling net zo ongecontroleerd klonk als de mijne, terwijl ik de warme ademhalingen tegen mijn oor voelde.
"Wil je dit?" zei hij met een toon die ik nog nooit eerder had gehoord.
Zijn stem was van nature diep, maar nu leek het nog dieper, en het klonk op zo'n primitieve manier dat het mijn hele lichaam deed tintelen, bijna mijn verstand verliezen. Het was zo sensueel.
"Je wilt het, nietwaar?"
God! Zo veel! Absoluut! Meer dan wat dan ook. Dat was wat ik wilde zeggen, maar woorden vormen leek onmogelijk.
"Ook al weet je hoe verkeerd het is, je kunt het niet helpen. Maar je moet beslissen..."
Beslissen? Waar had hij het over?
"Wil je zo graag op deze tafel geneukt worden dat je je carrière ervoor zou riskeren?"
Wat? Hij kon niet serieus zijn.
"Vertel me... Wat is belangrijker voor je, Starling?"
In een seconde veranderde al mijn opwinding in een nieuwe golf van woede, waardoor mijn zicht vertroebelde van haat. Ik kon niet geloven wat hij deed. Ik sloot mijn ogen en balde mijn vuisten, mijn nagels in mijn handpalmen drukkend. Eikel.
"Ga nu van me af!" gromde ik, al mijn zelfbeheersing gebruikend om mijn woede te bedwingen.
Hij moet hebben gerealiseerd dat ik niet aan het grappen was, want hij trok zijn handen van me af en deed een stap achteruit. Ik draaide me om naar hem, maar dat vergrootte alleen maar mijn verlangen om zijn nek te grijpen en zijn ballen te trappen. "Speel je met me?" snauwde ik tussen mijn tanden door, nog steeds niet gelovend wat er gebeurde.
Was dit allemaal vanwege Luke? Hoe durfde hij zijn handen op mij te leggen alleen maar om het als argument te gebruiken? Bryce Forbes was een nog grotere eikel dan ik dacht.
"Dat is wat je moet beslissen voordat je uitgaat met mijn broer."
Een seconde nadat die woorden zijn lippen hadden verlaten, sloeg mijn hand met kracht tegen zijn gezicht. Het gevoel was ongelooflijk, vooral vanwege de shock op zijn gezicht, maar het veranderde al snel in woede, en voor een moment dacht ik dat hij op me af zou komen, maar dat deed hij niet.
"Waag het nooit meer om je smerige handen op mij te leggen, eikel! Of ik zweer dat ik ze eraf hak," zei ik voordat ik me omdraaide en boos de kamer uit stormde nadat ik mijn spullen had gepakt.
Ik was echt bereid die belofte na te komen. Hoe durfde hij? Bryce Forbes had zojuist alle grenzen overschreden, en dat betekent maar één ding. Oorlog. Als dat is wat hij wilde, dan is dat wat hij zou krijgen.