De Roemeense Grijze Wolven zijn geschopt, geslagen en vertrapt - aangevallen van alle kanten. Toch, elke keer dat het kwaad denkt de overhand te hebben, komen de wolven brullend terug om hun eigen te beschermen. Geen duisternis kan tegen hen op, vooral niet wanneer ze verenigd vechten met hun bovennatuurlijke bondgenoten. Maar wat gebeurt er als de duisternis weigert te blijven staan en vechten? In plaats daarvan vlucht het, zich verspreidend over een heel continent, de bovennatuurlijke rassen besmettend terwijl het gaat. Zullen de wolven in staat zijn om stand te houden tegen de verborgen duisternis, de Orde van de Brandende Klauw, of zullen ze instorten terwijl het hen tot in hun kern schudt? Sally, de zigeunerheler van de groep, is thuis bij haar roedel, ogenschijnlijk hersteld van de psychische aanval op haar geest. Onbekend bij de roedel en zijn leiders, echter, is dat iets sinisters haar in haar kielzog heeft gevolgd. Vasile en zijn wolven zullen de hulp van Thalion, prins van de elfen, nodig hebben als ze een manier willen vinden om het verhulde kwaad te bestrijden dat zowel mensen als bovennatuurlijke wezens bedreigt. Maar Thalion heeft zijn eigen mysteries om op te lossen. Zijn vader, Ludcarab, de elvenkoning, wordt levend teruggevonden, nadat hij eeuwenlang verloren was. En noch Thalion noch Vasile kunnen vermoeden dat Ludcarab wel eens de sleutel zou kunnen zijn tot het oplossen van het raadsel van de Brandende Klauw.


Tranen van de Maan (Grijze Wolven Serie boek 11)

"Toen ik twaalf was en mensen me vroegen wat ik wilde worden als ik groot was, was mijn antwoord zoiets als een advocaat of... een advocaat. Oké, dus advocaat was het zo'n beetje. Mijn punt is, er was nooit een moment dat ik dacht: 'Hé, ik wil op mijn negentiende gekoppeld zijn aan een weerwolf met ...

Hoofdstuk 23