Hoofdstuk 4: Plan om te ontsnappen
Hoofdstuk 4
Ze ontmoette haar voorbestemde partner op de avond dat ze achttien werd, maar ze werd onmiddellijk afgewezen. Hoe zou een Warlock van de Zwarte Magie Coven met zijn status zichzelf ooit kunnen vernederen door een lage bastaard slaaf als partner te accepteren?
Dat was tenminste wat hij zei toen hij haar afwees, maar eerlijk gezegd... ze was dankbaar voor de afwijzing. Jack was zo slecht als ze kwamen, hij was net zo sadistisch, zo niet meer, dan Sarah. Hij nam een van haar halfzussen als gekozen partner voor een tijdje. Totdat hij haar op een nacht vermoordde toen ze hem boos maakte, nu waren er nog maar drie, en de naam van de vierde is sinds het incident nooit meer genoemd.
Rain vond dat ze tenminste een beetje geluk moest hebben gehad om dat lot te hebben vermeden. Het bleek dat Jack haar afwijzen een zegen in vermomming was, zelfs met de pijn die het verbreken van die band haar had bezorgd. Terwijl ze zich van de spiegel afwendde, keerden Rains gedachten terug naar haar plannen voor een ontsnapping. Rain had lang en hard nagedacht over waar ze haar mensen naartoe zou brengen zodra ze uit de Coven zouden ontsnappen.
Terwijl ze aan het herstellen was nadat Sarah haar al verzwakte lichaam had gemarteld, vroeg Rain haar vader naar zijn oude Pack. Dominic vertelde Rain over de Maanberg Pack, en meer specifiek over Alora. Sarah had eindeloos gerateld over Alora die de Clan Alpha van de Heartsong Clan werd terwijl ze Rain martelde. Dit leidde haar ertoe te geloven dat ze iemand was waar ze meer over moest weten.
Dominic vertelde haar dat de Pack zelf niet slecht was, de Frost en de Northmountains waren de enige corruptie in de Pack. Rain werd verteld dat als de Alpha van de Pack wist wat er was gebeurd, er vergelding zou zijn voor die twee Clans.
Toen sprak Dominic over de Heartsong Clan. Hij zei dat van alle andere Clans in elke Pack, de Heartsongs degenen waren die anderen van een andere soort Supernaturals in hun Clan accepteerden. De Heartsongs waren de eersten die je omarmden om je verschillen, en de eersten die een thuis aanboden voor een verloren ziel, of in het geval van degenen die met Rain van plan waren te ontsnappen, zielen.
Toen Rain hem vroeg naar de zegen van de Godin, vertelde Dominic haar dat de Maangodin een hybride kleindochter had aan wie ze haar zegen had gegeven, de kleindochter was de dochter van de Heartsong Clan Alpha. De eerste oorlog die de Zwarte Magie Coven hun controle over de wereld verloor, werd geïnitieerd door deze door de Godin gezegende Heartsong.
Elke keer dat deze door de Godin gezegende dochter werd gereïncarneerd, was het altijd op een of andere manier binnen de Heartsong Clan. Wanneer ze werd gereïncarneerd, zouden zij en haar partner de Zwarte Magie Coven stoppen van heropleving en terugkeer naar de dag dat ze de wereld regeerden.
Toen Rain jonger was, was ze nieuwsgierig geworden naar de geschiedenis van de Weerwolven. Ze was tenslotte gedeeltelijk Weerwolf. Lillian had haar verteld over de eerste Alpha der Alpha's, die Alpha was een vrouwelijke Hybride, die de zegen van de Maangodin had om tegen de Zwarte Magie Coven in te gaan vanwege hun kwade manieren. Het was pas toen dat Rain zich herinnerde wie die vrouwelijke hybride was.
Dit deed Rain beseffen waarom haar moeder en de Coven deze Pack zo haatten, ze hadden de moeite gedaan om het van binnenuit over te nemen. Echter, de Coven was slechts zover gekomen dat ze de Frost en Northmountain Clans hadden gecorrumpeerd. De Coven hield er echt van om iets langzaam over te nemen, het zorgde er meestal voor dat anderen niet beseften wat er gebeurde totdat het te laat was om er iets aan te doen.
Wanneer ze ontsnapten, moesten ze ergens naartoe, en nu Rain erover nadacht, zou de veiligste plek tussen de Heartsongs zijn. Natuurlijk... ze zouden zichtbaar zijn voor de Coven als ze dit deden, maar tegelijkertijd zou die zichtbaarheid vanuit de bescherming van de Heartsong Clan zijn. De vijand van de Zwarte Magie Coven, een die de Coven keer op keer succesvol heeft onderdrukt en verslagen.
Met die beslissing genomen, begon Rain alle kaarten die ze door de jaren heen had gememoriseerd, oud en nieuw, te visualiseren. De routes markeerden zichzelf in haar gedachten, en verschillende werden geselecteerd. De Heartsongs behandelden Hybriden niet als slaven of tweederangs burgers. Ze geloofden in de kracht en waardeerden de uniekheid die Hybriden tot Hybriden maakt.
Rain maakte de vloer schoon waar de spiegel had gestaan, en ging verder naar de vloer waar de kamers van haar halfzussen waren. Ze begon stilletjes schoon te maken buiten een van de drie grote suites die door hun moeder aan Rains zussen waren gegeven. Nu ze hier was, had Sarah nu haar eigen suite op dezelfde verdieping. Rain zorgde ervoor zo stil mogelijk te blijven, zodat ze onopgemerkt zou blijven.
Toevallig waren in deze kamer alle drie van Rain’s halfzussen, Janice, Bonnie en Kelly Blackheart, samen met Sarah aanwezig. Sarah leunde tegen een grote antieke kaptafel met een grote spiegel, die tegen de muur aan de linkerkant van Sarah’s bed stond. In de spiegel achter Sarah werd haar hemelbed met prinsessengordijnen weerspiegeld.
Op het bed tegenover Sarah zat Kelly, en naast Kelly, leunend tegen een van de bedpalen aan het voeteneind van het bed, stond Janice. Bonnie leunde tegen een grote kledingkast die aan de muur tegenover het voeteneind van het bed stond. Het hoofdeinde van het bed stond tegen de gangmuur. Aan de rechterkant van de kamer stond een brede ladekast zonder spiegel, en er was een deur aan de ene kant die leidde naar een en suite badkamer.
De deur naar de gang stond aan de rechterkant van het bed op een kier, waardoor Rain elk woord van hun gesprek kon horen. Het onderwerp van hun gesprek trok Rain's aandacht zo erg dat ze iets deed waarvan ze wist dat het haar een nieuwe martelsessie zou opleveren als ze betrapt werd: ze luisterde opzettelijk naar wat ze zeiden.
De vier vrouwen waren allemaal gekleed in hun gebruikelijke stijl. Janice droeg een zwarte haltertop die haar middenrif blootgaf en een gescheurde skinny jeans met een paar naaldhakken van vijftien centimeter. Haar lange zwarte haar was kaarsrecht, de uiteinden raakten de riem van haar jeans op haar heupen. Het werd teruggehouden door een zwarte haarband, waardoor een exotisch mooi gezicht met scherpe jukbeenderen, een licht puntige kin, een diepe weduwepiek en grote ronde ogen die omhoog kantelden in de hoeken, zichtbaar werd.
Bonnie droeg een nauwsluitende zwarte jurk met korte mouwen en een diepe V-hals die haar decolleté liet zien. De rok van de jurk stopte bij haar bovenbenen, ze droeg zwarte visnetkousen en een paar glanzende leren laarzen tot halverwege de kuit met metalen naaldhakken van vijftien centimeter. Haar zwarte haar was schouderlang en golvend, gescheiden bij haar weduwepiek. Haar gelaatstrekken waren, net als die van haar zussen, bijna identiek. Natuurlijk leken ze allemaal op hun moeder.
Kelly had krullend haar tot aan haar taille dat ze had weten te stylen in wat Bonnie haar Sailor Moon-look noemde, alleen waren haar 'meat balls' groter en het haar krullender. Ze droeg een wijde zwarte t-shirt dat drie maten te groot voor haar was, het was een Black Sabbath band t-shirt. Daarbij droeg ze een klein zwart afgesneden short en een paar zwarte chunky Doc Martens hoge schoenen.
Janice keek Sarah aan met haar zwarte ogen en herinnerde haar eraan. “Mam zei dat je niet achter Alora aan mag gaan.” Janice’s stem was schor van jaren roken.
Kelly, die de koppige blik op Sarah’s gezicht zag, zei: “Ze zei dat je gewoon even moet wachten voordat je achter haar aan kunt gaan.” Kelly’s woorden klonken bijna als een zucht, ze klonk verveeld, haar stem vlak en monotoon.
Bonnie dacht aan iets wat haar moeder een tijdje geleden tegen een andere heks van de Coven had gezegd. “Maar zou mam niet blij met ons zijn als we Alora gevangen namen en haar terugbrachten naar de Coven?” vroeg ze in een overpeinzende toon.
Sarah vroeg zich af waarom dat zou zijn, dus kon het niet laten om te vragen: “Waarom wil de Coven die slet?” de woorden uitgesproken in een snauwende toon.
“Ze is de reïncarnatie van de kleindochter van de Maangodin.” zei Kelly in haar vlakke verveelde toon die klonk alsof ze tegelijkertijd zuchtte. Ze zei dit alsof het alles aan Sarah moest uitleggen.
Buiten in de gang, verborgen in de nis, had Rain haar handen over haar mond om haar verraste ademhaling te onderdrukken terwijl de vrouwen in de kamer over Alora spraken. Hun woorden maakten haar bang voor de veiligheid van de Alpha Vrouw waarvan ze hoopte dat die haar en de anderen die met haar ontsnapten, zou opnemen. Dit bevestigde Rain’s gedachten dat ze Alora moest opzoeken zodra zij en de anderen ontsnapt waren.
Sarah keek naar Kelly met een uitdrukking die een mengeling was van sombere woede en verwarring. “Wat heeft dat er mee te maken?” Haar stem was scherp, bijna schel.
Rain dacht dat als je de definitie van krengerig zou opzoeken, je een foto van Sarah zou vinden. Een sadistische, psychotische feeks, dat was de beschrijving van Sarah die door Rain’s hoofd ging. Deze toon van stem stuurde ook een waarschuwing door Rain’s ruggengraat, omdat er een patroon was in Sarah’s misbruik. Hoe krengeriger ze werd, hoe groter de kans dat ze Rain zou opzoeken voor een nieuwe martelsessie om haar woede te uiten.