Een wolf.
Een meisje.
En een heleboel ongemakkelijkheid.

Jennifer Adams, beste vriendin van een weerwolf en een zigeunerheler, is pittig, uitgesproken, een beetje gek, en volledig menselijk... of dat dacht ze tenminste. Jen heeft net ontdekt dat menselijk DNA niet het enige is dat in haar aderen stroomt. Ze blijkt dat vervelende weerwolfgen te delen, hoewel het niet meer dan een druppel is. Nu ze en haar vrienden in Roemenië wonen bij Fane's roedel, zit ze oh-zo-handig vast met het object van haar affectie, de norse harige bal, Decebel. Aangetrokken tot elkaar door iets wat ze niet begrijpen, raakt Jen gefrustreerd dat er geen tekenen van paring zijn. Maar ze heeft geen tijd om zich daar druk over te maken. Omdat ze onlangs ontdekt is als Canis lupus, moet ze deelnemen aan een bijeenkomst van meerdere roedels die speciaal is ontworpen om nieuwe paarbanden te ontdekken. Dit soort bijeenkomst heeft in meer dan een eeuw niet plaatsgevonden, maar door een tekort aan vrouwtjes in de weerwolfpopulatie, maken de mannetjes zich zorgen dat ze hun ware metgezellen nooit zullen vinden. Ondertussen worstelt Decebel met de emoties die hij voelt voor Jennifer. Hij probeert afstand te houden, maar er is gewoon iets aan de mondige blonde dat hem steeds weer terug laat komen voor meer van haar verbale mishandelingen. Blijkbaar kan hij er geen genoeg van krijgen. Ga er maar aan staan.


Slechts Eén Druppel (Grijze Wolven Serie boek 3)

Toen Sorin de parkeerplaats van de kleine bar opreed, kon hij alleen maar denken dat Decebel en mogelijk Fane hem levend zouden villen zodra ze erachter kwamen dat hij zich door de drie harpijen had laten overhalen om hen mee uit te nemen. Er waren geen clubs waar de meisjes naartoe konden gaan, dus...

7