Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 5

Ik werd wakker door Bentley's stem die sprak met een paar anderen die ik niet herkende.

Alle ogen in de kamer richten zich op mij wanneer ik minder dan een centimeter beweeg. Ik word dan opgepakt door wie ik aanneem dat Bentley is.

"Layla, we bedoelen je geen kwaad. Onze covenleider was een vriend van je moeder."

Ik ben nu 1 moe en 2 heel verward.

Ik open mijn mond om te spreken, maar het enige dat eruit komt, is een blaf. Maar deze blaf is anders. Het stuurt de tafel vliegend over de hoofden van de vampiers.

Ik kijk op en zie alle vampiers in de kamer in een defensieve positie rond de eerste vampier die met me sprak.

Hij keek toen naar mij, toen naar Bentley en knikte vervolgens zijn hoofd en tilde me uit Bentley's armen.

Ik jammer van verwarring omdat Bentley een vampier toestaat mij vast te houden. Als ik iets heb geleerd, is het dat een vampierbeet een weerwolf binnen een uur zal doden.

"Kalmeer Layla, ik bedoel je geen kwaad. Sterker nog, ik bied je mijn hele coven aan om je te beschermen. Ik begrijp dat je pas 19 bent, terwijl Bentley hier al vijf jaar 19 is. En ik ben al 20 jaar 20. Hoe dan ook, mijn coven en ik hebben de middelen en kracht om je te beschermen terwijl je door de transitie gaat. Die zal over drie maanden plaatsvinden."

Ik ben nu zo verward dat ik geïrriteerd raak. Ik heb geen idee waar hij het over heeft. En het feit dat Bentley vierentwintig jaar oud is en niet de moeite heeft genomen om me te vertellen dat hij veel ouder is maar er niet zo uitziet. Dus ik spring uit de armen van de vampier en ren door de toevallig openstaande deur. Ik hoor dan botten kraken net op het moment dat ik op de grond val omdat ik niet weet hoe ik op vier poten moet lopen.

Ik kijk op en zie Bentley's wolf boven me staan.

Ik besluit door de gedachtenlink met Bentley te spreken. "Laat me met rust Bentley, dit is allemaal veel te veel. Ik kan dit niet! Ik ben hier niet voor bedoeld. Ik heb zo lang gerend voor het bovennatuurlijke en ze gedood en kijk nu naar mij! Ik ben een verdomde bovennatuurlijke freak! Niets zoals jullie. En ik word opgejaagd omdat ik te krachtig ben of zoiets? Ugh nee ik kan dit niet." Ik zeg het laatste deel met een beetje verdriet in mijn stem.

Hij buigt dan naar mijn niveau met zijn enorme wolvensnuit die groter is dan mijn lichaam.

Hij opent dan zijn mond en pakt me op bij mijn nekvel.

"AAH Zet me neer Bentley, ik vind dit niet leuk."

Hij zet me neer en gebaart dat ik vooruit moet gaan.

Ik kijk hem alleen boos aan en probeer te lopen, maar ik val recht op mijn gezicht.

"Ugh, kun je me niet gewoon vertellen hoe ik terug kan veranderen? Ik haat het om nutteloos te zijn."

Hij spreekt eindelijk terug tegen me.

"Nee, dat wil ik niet. Je bent zo verdomd schattig. Wat dacht je hiervan. Als je teruggaat naar de vergadering, die bijna voorbij is, help ik je terug te veranderen. Ik zal het je niet vertellen. Ik zal de Alpha-opdracht moeten gebruiken, je zou jezelf kunnen doden als je probeert mens te worden zoals wij dat doen. Je bent geen weerwolf, je bent mens. Maar wij weten wat er aan de hand is; dat is wat de nieuwe leider van de vampiercoven je wilde vertellen."

"GOED, ik ga terug." antwoord ik terwijl ik probeer weer op te staan. Het lukt me, maar ik neem 2 stappen en val weer.

Ik kijk terug naar Bentley die zijn stomme wolvengrin laat zien.

"Hier Layla, ik zal je oppakken en het zal sneller en minder frustrerend zijn. De vampiers hebben een remedie voor je dwerggroei zoals zij het noemen."

Ik knikte naar hem dat het goed is, dus hij pakte me weer bij mijn nekvel op.

"Je moet hier niet aan wennen. Ik zal dat blafding doen en een tafel naar je gooien."

"Als je dat doet, Layla, dan zitten we allebei op die tafel en markeer ik je."

Ik knik alleen maar nerveus in plaats van door de gedachtenlink te antwoorden. Hij giechelt door zijn snuit wat ervoor zorgt dat er lucht over me heen blaast waardoor ik huiver.

Hij gaat weer door de open deur. Hij zet me neer en rent naar buiten. Dan komt hij ongeveer 10 seconden later terug terwijl hij een shirt over zijn goed gevormde acht-pack trekt. Ik sta bijna te kwijlen over hem als ik uit mijn gedachten word getrokken door ijskoude handen die me oppakken.

"Layla. Mijn naam is Jecker Lance. Je moeder is mijn achternicht, geloof het of niet. Zij is menselijk. Het vampiergen is haar overgeslagen. Ik kon niet in haar buurt zijn totdat ik mijn verlangens onder controle had. Als je moeder, moge ze in vrede rusten, niet was overleden, zou ze nu ongeveer 100 jaar oud zijn. Ik zal je alles vertellen zodra we ter zake komen. Het punt is, we hebben een flesje met een stof die je dwerggroei kan genezen, wat vaak voorkomt bij jouw soort, namelijk Enchanseon. De Enchanseon soort waren erg klein; ze zijn nu allemaal verdwenen, maar door jou als een Enchanseon te zien, is er hoop dat ze niet allemaal weg zijn. Je ouders waren geen Enchanseon, dus ergens in de familielijn van jouw familie was er een Enchanseon."

Hij vertelt me dan dat hij me het drankje gaat geven.

Ik kijk naar Bentley om hem te zien knikken.

Ik open mijn mond en hij giet de stof in mijn mond. Het smaakt naar blauwe bessen suikerspin.

Net als ik het doorslik, merk ik dat ik een paar meter langer word. Ik word dan op de grond gezet. Terwijl ik blijf groeien tot ongeveer 2,5 meter terwijl ik op mijn voeten sta. Zodra ik klaar ben, zeggen de vampieren iets tegen Bentley over dat ik een tijdje van de kaart zal zijn, en iets over de paarband die nu volledig in werking treedt met mijn volledige wolvengrootte. Ik zie Bentley's ogen naar mij kijken, met een blik van verwondering en lust erin. Ik zet dan een stap maar bedenk me. En natuurlijk ziet Bentley dit. De vampieren verontschuldigen zich en verdwijnen in een oogwenk.

Bentley scheurt dan uit zijn kleren en verandert in zijn sneeuwwitte wolf.

Hij sluipt dan naar me toe terwijl hij zijn lippen likt.

"Ik zweer dat als ik je hulp niet nodig had om uit deze situatie te komen, ik je met vuur zou verbranden."

Plotseling, terwijl ik dat zeg, worden de vlammen van alle kaarsen in de kamer hoger en beginnen ze zich te verzamelen in een enorme bal in het midden van Bentley en mij.

Hij stuurt dan een vreemd gerommel vanuit zijn borst door de lucht en zodra het me raakt, voel ik mijn botten beginnen te kraken en zich opnieuw te vormen.

Binnen 5 minuten ben ik weer in mijn menselijke vorm en heel naakt op de vloer. Bentley wikkelt dan een laken om me heen en zijn ogen glanzen even met de blik waarvan ik weet dat hij iemand aan het mind-linken is. De deur gaat dan open voor de beta, wiens naam ik me net herinner, Daniel, en hij komt naar me toe, tilt me op in bruidshouding en legt me dan met mijn borst naar beneden op Bentley's wolvenrug en legt het laken over mijn rug zodat geen van mijn billen of huid te zien is. Dan, zonder waarschuwing, rent Bentley de kamer uit met Daniel dicht achter hem. We komen bij zijn kamer en hij laat Daniel me oppakken en op het bed leggen. Ik probeer hem te bedanken, maar ik voel me zo zwak dat ik niet eens helder kan denken.

Bentley komt dan naar het bed in zijn menselijke vorm, gekleed in een joggingbroek en een mouwloos T-shirt. Hij gaat naast me liggen en nestelt zich tegen me aan; hij legt zijn gezicht in het deel van mijn nek waar het sleutelbeen en de nek samenkomen. Hij mompelt dan moe dat ik moet ontspannen en slapen en dat ik vanaf nu veilig ben voor elk gevaar. Hij zweert me voor altijd te beschermen en alleen als ik er klaar voor ben, zou hij me markeren en zouden we samen een gezin kunnen stichten.

Ik glimlach, nestel me tegen zijn warme borst en open de mind-link en vertel hem daarmee dat hij de enige persoon is waar ik ooit liefde voor heb gevoeld.

Ik voel hem me steviger vasthouden terwijl hij in mijn nek mompelt dat hij me nooit zal laten vallen.

Previous ChapterNext Chapter