Hoofdstuk twee
Voor het eerst in mijn leven was ik sprakeloos.
Zodra ik het vliegtuig betrad, was ik met stomheid geslagen door wat ik zag. Het interieur van het vliegtuig was gemaakt van goud met witte accenten. Het vliegtuig had een sofa aan de linkerkant, comfortabele stoelen, een kleine bar gevuld met dure wijnen. Ik ben zo sprakeloos dat ik niet weet hoe ik moet beschrijven wat ik nu zie. Maar één ding weet ik zeker: dit jetinterieur is mooier dan het hele huis. Ik ging op een van de stoelen zitten en bereidde me voor op het opstijgen. Toen merkte ik dat elke stoel zijn eigen televisie had met een persoonlijke headset. Zeer indrukwekkend, dacht ik, terwijl ik me klaarmaakte om van de vlucht te genieten.
Zodra we uit het vliegtuig stapten, stond er al een auto op ons te wachten.
"Meneer Hudson, welkom in Amerika, mijn naam is Ryan, ik ben vanaf nu uw officiële chauffeur." De chauffeur stelde zich voor.
Blijkbaar heeft het bedrijf hem gestuurd. Ik kan persoonlijk niet wachten om het huis te zien dat ze voor ons hebben geregeld. Met alle VIP-behandelingen die we tot nu toe hebben ontvangen, moet het wel echt grandioos zijn. Terwijl we onderweg waren naar onze nieuwe woning, keek ik uit het raam in de hoop iets interessants te zien. Helaas nog niet.
Na een uur rijden kwamen we aan in een afgesloten woonwijk met prachtige luxe huizen aan beide kanten.
“Wauw! Wat een mooie buurt!” zei mama, precies wat ik dacht. We kwamen al snel aan bij ons huis. "Familie Hudson" stond op de brievenbus. Ze moeten echt goed voorbereid zijn op onze komst.
Het huis was een imposant gebouw van twee verdiepingen, wat ik persoonlijk een beetje te groot voor ons vind. De buitenkant van het huis had een eigentijdse uitstraling met witte verf en grote glazen ramen.
“Ik denk dat ik het hier wel naar mijn zin ga hebben!” zei mama met een grote glimlach op haar gezicht.
"Meneer en mevrouw Hudson, juffrouw Hudson, welkom op Lakeview Estate. Mijn naam is Anita, ik ben de makelaar die verantwoordelijk is voor dit deel van het estate." De dame in een zwart pak die bij de deur stond, stelde zichzelf kort voor.
“Dank je wel, Anita, aangenaam kennis te maken.”
"Het genoegen is geheel aan mijn kant, meneer Hudson. Komt u alstublieft binnen." Anita opende de deur en liet ons binnen. "Nogmaals welkom, het huis heeft vijf slaapkamers, waarvan vier boven en de logeerkamer beneden. Het huis heeft ook een bibliotheek, een bioscoopkamer, een wijnkelder in de kelder en een buitenzwembad." Ze leidde ons naar de achtertuin en liet ons rondkijken. Het zwembad was een infinity pool en was verbonden met het meer erachter. Er is een schommel in de tuin, een kas vol geurige bloemen en een pooltafel op het terras.
"Ik weet dat ik het hier geweldig ga vinden!" zei Mam terwijl zij en Pap door het huis liepen. Wat mij betreft, ik was nog steeds met stomheid geslagen.
"Ik moet nu gaan, maar als jullie iets nodig hebben, aarzel dan niet om me te bellen. En mocht je je vervelen, het landgoed heeft een mannenclub, een vrouwenclub, een sportcentrum, een fitnessruimte en een park. Voel je vrij om een van deze plekken te bezoeken." legde Anita uit terwijl ze haar kaartje, de huissleutels en documenten aan Mam overhandigde en naar de deur liep. Ze stopte en draaide zich om alsof ze zich iets herinnerde.
"Nog één ding, het landgoed heeft een spa die nieuwe leden gratis VIP-behandelingen geeft, dus daar wil je misschien gebruik van maken." zei Anita voordat ze het huis verliet.
"Daar gaan we zeker heen!" riepen Mam en ik tegelijkertijd. Naar de spa gaan met Mam is een maandelijkse ritueel dat we nooit missen, en nu krijgen we de gouden kans om gratis te gaan. Dat laten we voor niets ter wereld schieten. Zodra we gesetteld zijn, kunnen ze ons verwachten.
Ik ging naar boven en bekeek de drie slaapkamers, behalve de master bedroom. Uiteindelijk koos ik degene met uitzicht op het meer. De kamer had een queensize bed in het midden, een kaptafel aan de zijkant en een bureau dat aan een boekenplank vastzat. Er was een inloopkast en een geweldige badkamer. Een glazen douche en een groot bad in het midden van de badkamer. Als mijn kamer al zo groot is, vraag ik me af hoe groot de master bedroom wel niet is. Ik maakte een mentale notitie om dat later te checken. Ik besloot een kort dutje te doen na een reis van negentien uur en dertig minuten.
Zodra ik wakker werd, nam ik snel een douche en belde mijn vrienden via een groepsvideo-oproep op WhatsApp. Ik liet hen het huis zien. Ze schreeuwden allemaal toen ze mijn kamer zagen en zeiden dat ze snel op bezoek moesten komen. Na uren praten beëindigde ik eindelijk het gesprek en ging naar beneden voor het ontbijt. Mam had Chinees besteld. Meteen na het avondeten ging ik weer slapen, want hemel weet hoe moe ik was.
Ik ging slapen met een gedachte in mijn hart. Misschien was verhuizen hierheen toch niet zo slecht.
De volgende dag hebben Mam en ik de hele dag gewinkeld. We gingen eerst boodschappen doen en daarna kleren kopen, want volgens Mam: nieuw land, nieuw leven, nieuwe kleren.