Hoofdstuk 6
Ik trok mijn nachtjapon aan en ging met mijn laptop op de bank zitten, want maandag moest ik naar de hogeschool en moest ik een opdracht afmaken. Bovendien wilde ik niet dat Rahul weer op de bank zou slapen. Ik zou in plaats daarvan op de bank gaan liggen, want die was een beetje klein voor zijn lengte. Hij is 1 meter 88 lang en heeft een redelijk gespierd lichaam. Het was niet comfortabel voor hem, maar ik kon er gemakkelijk op slapen.
Ik was aan het werk aan de opdracht toen hij de kamer binnenkwam. Hij kwam naar me toe en voordat hij iets kon zeggen, flapte ik eruit: "Het spijt me voor wat er beneden gebeurde. Ik zweer dat ik het niet expres deed. Rohit was me aan het plagen en ik zei dat hij moest stoppen. Maar hij ging door. Ik probeerde hem te negeren... Het spijt me..."
"Nee, het is oké, hij is een idioot..." Na een pauze haalde hij zijn hand door zijn haar en zei: "Priya, het spijt mij ook, ik dacht dat het... Ik schreeuwde ook tegen jou. Vergeef me alsjeblieft."
"Alsjeblieft, zeg dat niet, ik begrijp het. Het is niet jouw schuld, tante zei dat ik je wakker moest maken. Ik heb je naam twee keer geroepen maar je werd niet wakker, dus raakte ik je schouder aan maar je reageerde nog steeds niet, dus moest ik je schudden. Sorry daarvoor."
"Wat doe je met de laptop, ben je niet slaperig?"
"Ik heb een opdracht voor school en ik kon het niet afmaken vanwege het plotselinge voorval. Maar ik moet het morgen af hebben want maandag moet ik weer naar school en het inleveren." Ik vertelde het hem en hij knikte.
"Waar gaat het over?" vroeg hij.
"De vergelijking tussen oude methoden van het bedrukken en afwerken van stoffen en de nieuwste technologieën die gebruikt worden bij het bedrukken van stoffen."
"Oh geweldig, laat het me weten als je hulp nodig hebt." zei hij met een flauwe glimlach.
Ik knikte en bedankte hem. Hij trok zijn nachtjapon aan en zei: "Waarom ga je niet in bed werken, dat is comfortabeler."
Ik schudde mijn hoofd en zei: "Als ik op bed ga zitten werken, word ik te comfortabel en val ik in slaap in plaats van mijn werk te doen. Dat kan ik niet riskeren, anders krijg ik het morgen niet af. Laat me hier werken, jij kunt het bed nemen, het duurt nog wel even."
Hij knikte en ging naar bed. Ik deed de lichten uit zodat hij niet gestoord zou worden.
Ik bleef nog een paar uur werken en merkte niet eens wanneer ik in slaap viel.
Ik werd wakker toen mijn wekker afging en zette hem snel uit. Ik gooide mijn deken opzij en stapte uit bed. Bed?? Maar, wat is dit? Ik herinner me heel goed dat ik op de bank in slaap was gevallen. Ik zocht naar hem. Hij lag aan de andere kant van het bed te slapen.
"Mijn God!!!! Heb ik slaapwandelend?"
Ik was geschokt. Ik hoop dat ik hem niet heb aangeraakt. Ik hoop dat hij 's nachts niet wakker is geworden. Hij mag niet weten dat ik in hetzelfde bed heb geslapen. Alsjeblieft God, bespaar me deze schaamte.
Ik friste me op, nam een bad en ging naar beneden om eten te bereiden, want vandaag zou ik voor het eerst hier koken. Ik wist niet eens wat iedereen lekker zou vinden. Ik keek in de koelkast toen tante de keuken binnenkwam. Ze omhelsde me en vroeg: "Priya lieverd, heb je niet goed geslapen? Waarom ben je zo vroeg opgestaan?"
"Tante, je had me verteld dat ik vandaag eten moest maken, dus hier ben ik."
"Wat lief van je, lieverd, maar je hoefde niet zo vroeg op te staan. Vandaag is het zondag, dus iedereen staat laat op en we hebben een uitgebreide brunch rond 11 uur. Dus je kunt nog even rusten als je wilt..."
"Tante, ik sta altijd om 6 uur 's ochtends op, dus dit is niet vroeg voor mij... vertel me gewoon wat iedereen graag eet. Ik maak het ontbijt voor iedereen." antwoordde ik glimlachend.
"Je weet wat? Je bent een engel, lieverd. Je kunt maken wat je wilt. Het is gewoon een ritueel, maak wat je prettig vindt om te maken."
"Tante, wil je me alsjeblieft vertellen wat ik moet maken voor iedereen? Ik weet niet wat ze lekker vinden, vertel me alsjeblieft wat ieders favoriete ontbijt is."
"Zoals je wilt, lieverd, ik zal het je vertellen, maar je kunt maken wat je wilt. Maar omdat je het vraagt, zal ik het je vertellen. Je vader houdt van Paranthas of iets gezonds, ik eet bijna alles. Zowel Rahul als Rohit zijn echte lekkerbekken. Rahul houdt van paranthas of sandwiches, terwijl Rohit van sandwiches, pasta of salade houdt. Maar ik stel voor dat je iets zoets maakt, want dat is een must voor dit ritueel."
Ik knikte en ging met haar naar de keuken. Ze vertelde de keukenhulpen om me alles te geven wat ik nodig had en me te helpen met de voorbereidingen.
Ze zei: "Priya, Pooja en ik hebben vanochtend iets gepland, dus ik ga haar ontmoeten. Ik ben terug rond 10:30... doe alsjeblieft rustig aan en maak wat je prettig vindt om te maken. Veel succes. Neem alle hulp die je nodig hebt van de hulpen." Ze kuste mijn voorhoofd en vertrok om mijn moeder te ontmoeten.
Ik plande de brunch en vroeg de hulpen om alle benodigde ingrediënten voor de gerechten tevoorschijn te halen. Ik besloot gevulde Aaloo parantha (plat brood gevuld met een pittige mix van gekookte aardappelen en uien), roergebakken idli met veel groenten, gegrilde pizza sandwich, sojasalade en halwa te maken.
Mijn moeder en tante kwamen terug en kwamen naar me toe in de keuken. Tante was geschokt om te zien dat ik zoveel dingen had voorbereid. Ze zei: "Oh mijn god! Gaan we vandaag een feestmaal hebben? Je hebt iets voor iedereen gemaakt. Ik wil de gezichten van iedereen zien... laten we ze verrassen met dit feestmaal." Ze ging persoonlijk iedereen roepen.
Mijn moeder keek me vertederd aan en zei: "Ik ben heel trots op je, lieverd."
De hulpen brachten alles wat ik had gemaakt naar de tafel. Ik had ze al gevraagd om thee en koffie te maken. Ik had de koffie al opgeklopt om een mooie schuimige koffie te maken. Volgens mijn vader maak ik de beste koffie ter wereld.