Rodzeństwo Vaughn
Szliśmy z Lit do stołówki, ponieważ wspomniała, że nadszedł czas na kolację. Byłem zafascynowany rozmiarem Wampirzego Liceum, gdy przemierzaliśmy korytarze; powiedziała, że zwiedzanie całego kampusu zajęłoby około 5 godzin ze względu na jego ogrom. Byliśmy dopiero w pierwszej połowie, a gdy dotarliśmy do siódmego korytarza, obawiałem się, że mogę się zgubić. Według Lit, to oznaczało, że Wampirze Liceum było naprawdę spektakularne.
"Jesteśmy na miejscu!" zawołała Lit z entuzjazmem, gdy dołączyliśmy do grupy uczniów wchodzących do stołówki. Moje oczy rozszerzyły się na widok ogromnej sali, w której stało dziesięć długich stołów i krzeseł. Z boku znajdowało się 100 różnych potraw.
"Najpierw weźmy coś do jedzenia," zasugerowała Lit i pociągnęła mnie w stronę bufetu. Aromat był tak kuszący, że prawie śliniłem się. Po nabraniu jedzenia, skierowaliśmy się do pobliskiego stołu.
"Dlaczego tam na górze unosi się stół?" zapytałem, patrząc na lewitujący stół z sześcioma krzesłami.
"To dla Vaughnów," odpowiedziała, a ja spojrzałem na nią z ciekawością.
"Kim są Vaughnowie? Traktowani są tu jak VIP-y?" zapytałem. Roześmiała się.
"Mówisz tak, bo jeszcze ich nie znasz, ale gdy już poznasz, zrozumiesz, dlaczego 'Vaughnowie są bardzo potężni,'" wyjaśniła. "Vaughnowie to najbogatsza, najsilniejsza, najbardziej wpływowa i najpiękniejsza rodzina w Wampirzym Liceum. Poza bogactwem, są znani ze swoich mocy, psot i ognistego charakteru."
"Jeśli kiedykolwiek znajdziesz się przed nimi, spodziewaj się, że cię podetną," ostrzegła. "Więc, gdy spotkasz rodzeństwo Vaughn, upewnij się, że wiesz, gdzie stoisz, dobrze?" zapytała, a ja skinąłem głową.
"Rodzeństwo Vaughn nadchodzi!" ktoś krzyknął zza drzwi, a my odwróciliśmy się, by spojrzeć. Nagle uczniowie Wampirzego Liceum przy drzwiach rozproszyli się, upewniając się, że droga jest wolna. Widziałem nawet, jak wycierają podłogę, co sprawiło, że zmarszczyłem brwi. Czy to był poziom powagi i przepychu wymagany dla ich wejścia?
To było jak w filmie, gdzie główny bohater wchodzi z dramatycznym wiatrem i uciszoną publicznością. Wszedł mężczyzna z czarnymi włosami, czerwonymi ustami, ostrym nosem i morskimi oczami. Miał pieprzyk obok oka i nosił czarną skórzaną kurtkę oraz czarne spodnie ozdobione błyszczącymi pierścieniami.
"To Creed Lux Vaughn, najstarszy z rodzeństwa Vaughn. Zna się go jako porywczego, ale miłego, gdy go poznasz. Jest pół wampirem, pół wilkiem. Widzisz jego morskie oczy? To jego najlepsza cecha, ale uważaj - są hipnotyczne," opowiadała Lit.
Obserwowałem, jak Creed przemienia się w nietoperza i leci do lewitującego stołu i krzeseł.
Następnie weszło dwóch mężczyzn, którzy wyglądali podobnie. Jedyną różnicą było to, że jeden miał brązowe włosy, lekko szpiczasty nos, czerwone usta i bardzo bladą skórę. Nosił czarną skórzaną kurtkę, czarne spodnie i kolczyk w kształcie czaszki w lewym uchu; jego oczy były w kolorze magenta. Drugi mężczyzna, podobny do niego, miał czarne włosy, bladą skórę, bardzo czerwone usta, szpiczasty nos i kolczyk w kształcie czaszki w dolnej wardze. Miał na sobie wojskowe spodnie i srebrną, białą koszulkę; jego oczy były srebrne.
„To bliźniacy Vaughn, Von Floyd Vaughn z brązowymi włosami i Van Floyd Vaughn z czarnymi włosami. Tak jak Creed, są pół wampirami, pół wilkami. Nie można ich rozdzielić, chyba że się kłócą. Widzisz ich kolczyki? To ich znak rozpoznawczy. Wzór czaszki oznacza, że będziesz miał kłopoty, jeśli im podpadniesz,” Lit szepnął do mnie.
Bliźniacy przemienili się w wilki, a ja byłem zaskoczony, gdy jeden z nich przeszedł obok naszego stolika, zmierzając do swojego podwyższonego stolika. Von złapał mój wzrok i mrugnął, zanim dołączył do swojego brata.
Następnie weszły dwie kobiety. Jedna miała zimną aurę, a druga wydawała się wysoka i imponująca.
Pierwsza kobieta, z zimną aurą, miała szare włosy sięgające ramion, idealne brwi, szpiczasty nos, różowe usta i ciemnobrązowe oczy. Nosiła słuchawki, złote bransoletki, obcasy, dżinsowe szorty i zwykłą czarną koszulkę.
Wyższa kobieta miała blond włosy sięgające dolnej części pleców, stylizowane z opaską i warkoczem na środku. Żuła gumę balonową i szła z założonymi rękami, z szpiczastym nosem, kuszącymi ustami i idealnymi brwiami. Jej oczy były lodowato niebieskie, a cera jasna. Jej obecność była dość uderzająca.
„To bliźniaczki Vaughn. Szarowłosa kobieta to Cosima Leona Vaughn, najcichsza z Vaughnów—milcząca, ale śmiertelnie niebezpieczna. Blondwłosa kobieta to Marchesa Leana Vaughn, najgłośniejsza z Vaughnów, choć teraz wydaje się stłumiona, bo wciąż jest na korytarzu. Ale jak tylko usiądzie przy ich stole, możesz się spodziewać, że będzie ją słychać. W przeciwieństwie do pozostałej trójki, te dwie są pół wampirami, pół czarownicami, dzięki ich ojcu. Mają różne matki,” Lit wyjaśnił, a ja skinąłem głową ze zrozumieniem.
Obserwowałem, jak Leana pstryknęła palcami, a Leona położyła rękę na jej ramieniu i w mgnieniu oka usiadły przy unoszącym się stole.
„I na koniec,” Lit zaczął, patrząc w stronę drzwi, ale nikt nie wszedł.
„Fin zniknął; znów jest swoim nienormalnym sobą,” usłyszałem, jak Leana woła z góry.
Stopniowo wszyscy uczniowie Wampirzego Liceum wrócili do swoich zwykłych zajęć—głośnych, ale uporządkowanych, chaotycznych, ale kontrolowanych.
„Brakuje jednego?” zapytałem.
„Ach, Fin. To typowe, gdy nie ma nastroju. Rzadko widuje się go z rodzeństwem. Woli samotność od ich towarzystwa,” odpowiedział Lit, a ja skinąłem głową.
Rzeczywiście, rodzina Vaughnów była uderzająco piękna.