Rozdział 9 - Wątpliwość króla Timodora
I
Król Timodore nie mógł przestać myśleć o gniewie królowej Lei wobec wilkołaków z Ecleteon. Czy jest coś, co jego królowa przed nim ukrywa, co powinien wiedzieć? Nie chce wątpić w swoją żonę, ale nie może tego uniknąć. Chciałby dowiedzieć się, co jest przed nim skrywane przez królową, ponieważ pragnie ją w pełni chronić.
Królowa Asalea, leżąc na ich łóżku, pogrążona jest w głębokich myślach. Jak może naprawić kłamstwa wobec króla Timodore? Jak może mu wyznać, że jej prawdziwe imię to Asalea, a nie Lea, i że jest jedyną dziedziczką upadłego królestwa Knostican, które zostało ostatecznie zdobyte i zniszczone przez wilkołaki z Ecleteon? Co, jeśli zrozumie, że jej celem przybycia do jego królestwa i poślubienia go było wykorzystanie go przeciwko Ecleteonom w dążeniu do zemsty? Czy nadal będzie ją tak samo obdarzał troską i uczuciem, jak teraz?
Asalea żałuje teraz, że okłamała króla Timodore. Wie, że poślubienie go było najlepszą rzeczą, jaka jej się przytrafiła. Nie jest tu już po to, by go wykorzystać przeciwko wilkołakom z Ecleteon. Jest tu teraz jako jego żona, która go kocha i pragnie być z nim do końca życia. Jest tu, by go uszczęśliwić, a nie tylko go wykorzystać.
„Ach, co za głupia byłam!” Królowa Asalea przeklina siebie za swoje przewinienia. Chciałaby cofnąć czas i zmienić to, co zrobiła.
Królowa Asalea zasnęła z zmartwionym umysłem, co można było wyraźnie zobaczyć na jej twarzy.
Gdy król Timodore wszedł do ich pokoju, zobaczył swoją śpiącą żonę. Nie mógł się powstrzymać, by nie pogłaskać jej pięknych kręconych blond włosów i ładnej twarzy. Nigdy nie żałował, że ją poślubił. Jest wszystkim, czego szukał w żonie. Nie mógłby chcieć więcej. Więc cokolwiek mogłoby jej zagrozić, będzie wystarczająco szybki, by ją chronić. Musi wiedzieć o niej wszystko.
Gdy Asalea zmieniła pozycję ze spania na boku na leżenie na plecach, jej piękne ciało zostało wyraźnie odsłonięte przez koronkową nocną koszulę, którą miała na sobie.
Król Timodore podziwiał ciało swojej żony wzrokiem, a po chwili nie mógł się już dłużej powstrzymać. Delikatnie ją pocałował, położył się na niej i zaczął ją pieścić.
Królowa Asalea nagle otworzyła oczy, czując, że ktoś jest na niej. Gdy otworzyła oczy, zobaczyła głębokie niebieskie, iskrzące się oczy swojego męża. Patrzył na nią z czułością w oczach. Asalea uśmiechnęła się i otworzyła usta, by przyjąć pocałunki swojego męża.
Tego dnia dzielili się jedną z najbardziej namiętnych chwil miłosnych i zasnęli z uśmiechami na twarzach.
II
Królestwo Glodeous było w pełni gotowe na atak wilkołaków z Ecleteon. Wokół pałacu rozstawiono pułapki. To srebrne druty, które, gdyby wilkołaki przez nie przebiegły, pocięłyby ich ciała na kawałki. Strażnicy Glodeous są również w pełni wyposażeni, mają broń naładowaną srebrnymi kulami. Jeśli którykolwiek z wilkołaków z Ecleteon przejdzie przez pułapki z drutów bez szwanku, nie przeżyje, gdy srebrne kule przeszyją ich ciała.
Tymczasem wilkołaki z Ecleteon cieszą się z wyprzedzeniem. Ich atak będzie zaskoczeniem dla wampirów z Glodeous, które nie będą w stanie się obronić, tak jak to miało miejsce z wampirami z Knostican. Są zbyt podekscytowane, by roztrzaskać serca tych wampirów z Glodeous, zwłaszcza ich nowo koronowanego króla Timodore'a.
Wilkołaki z Ecleteon nie wiedzą, że czeka ich największe zaskoczenie w życiu, zamiast wampirów z Glodeous, podczas ataku na Królestwo Glodeous, i może to być ich ostatni dzień na ziemi.
Wampiry z Glodeous czekały na wilkołaki z Ecleteon, gotowe zabić ich wszystkich zgodnie z rozkazem króla Timodore'a i królowej Lei.
Gdy słońce wschodzi, wokół Królestwa Glodeous słychać wycie wilkołaków. Wilkołaki z Ecleteon z ostrymi kłami i pazurami są gotowe do ataku na swoje zaplanowane ofiary.
Król Timodore dał sygnał krótkim gwizdem. Strażnicy i wszyscy mężczyźni wampiry przygotowali się do walki. Wszystkie dzieci i kobiety wampiry, w tym królowa Asalea, były już ukryte w tajnym podziemnym budynku.
Jednak królowa Asalea nie mogła po prostu siedzieć w tym tajnym pokoju, podczas gdy wilkołaki z Ecleteon, które zamordowały jej rodziców, były na zewnątrz, próbując zabić jej męża i jego ludzi.
Niepostrzeżenie przez nikogo, stała się niewidzialna i pobiegła na pole bitwy.
Królowa Asalea słyszała wycie wilkołaków; są blisko, ale czekają na coś, zanim w końcu zaatakują. Chciała wiedzieć, co tam robią; w swojej niewidzialnej formie, żaden z tych wilkołaków jej nie zauważy. Pobiegła do tylnego wejścia i tam zobaczyła wilkołaki z Ecleteon w bojowych postawach, gotowe przeskoczyć ogrodzenie pałacu.
Na najdalszym krańcu królowa Asalea zobaczyła Alfa Króla Burkano z wilkołaków z Ecleteon, który wydał najgłośniejsze wycie jako sygnał do ataku.
Królowa Asalea skoczyła jak najwyżej mogła i wylądowała dokładnie na odległość ramienia od pleców króla Burkano. Jej ostre paznokcie były gotowe, by wbić się w serce Alfa Króla Burkano i rozgnieść je jak puree ziemniaczane. Zabije go w mgnieniu oka.
Jednak Alfa Król Burkano poczuł coś na plecach. Nagle odwrócił głowę i spojrzał przed siebie swoimi czerwonymi, ostrymi oczami.
Królowa Asalea wstrzymała oddech, aby nie został usłyszany przez Alfa Króla Burkano. Stała się bardzo czujna na każdy ruch Alfa Króla wilkołaków z Ecleteon. W myślach liczy; jeszcze kilka sekund i głowa Alfa Króla Burkano potoczy się z pomocą jej srebrnego szwajcarskiego noża, a jego serce zostanie roztrzaskane na kawałki.